خبرگزاري "مهر" - گروه دين و انديشه : بحث نقش مردم در حكومت و حاكميت كه از پيش شرط هاي اصلي مردمسالاري است، در دو دوره يعني دوران مشروطه و در آستانه انقلاب اسلامي به طور جدي براي انديشمندان شيعه مطرح گرديده است. در مرحله اول افرادي مانند علامه نائيني و در مرحله دوم، حضرت امام خميني (ره) با پذيرش اصل تشكيل حكومت اسلامي در عصر حاضر تلاش كردند تا جايگاه و نقش مردم در حكومت اسلامي را مشخص سازند. پيروزي انقلاب اسلامي و تشكيل نظام جمهوري اسلامي در ايران باعث گرديد كه نظريه ولايت فقيه در قانون اساسي مبناي عمل قرار گيرد. تاسيس اين نظام و تجربه عملي مشكلات و مسائل زمامداري بر اساس مباني فقه شيعه در عصر حاضر، باعث شكوفايي بيشتر مباحث مربوط به حكومت اسلامي و نقش مردم در ان توسط انديشمندان شيعه شد. در اين ميان دو تن از علما يعني : شيخ محمد مهدي شمس الدين و دكتر مهدي حائري يزدي ديدگاه هاي بديعي در مورد حكومت اسلامي عرضه داشتند كه اساس آن بر واگذاري كامل حاكميت به مردم در عصر غيبت است.
كتاب حاضر از پنج فصل تشكيل شده است : 1- سير تحول مردمسالاري و مدل هاي آن، 2- نسبت اسلام و مردمسالاري در انديشه متفكران مسلمان، 3- دولت انتخابي اسلامي و مردمسالاري در آراء شيخ محمد مهدي شمس الدين، 4- دولت انتخابي اسلامي و مردمسالاري از ديدگاه دكتر مهدي حائري يزدي، 5- بررسي تطبيقي مدل دولت انتخابي اسلامي و مدل دموكراسي تكاملي.