به گزارش خبرنگار مهر، شاید کسی که سال 1345 مسافرخانه شهریار را در یکی از نقاط جنوبی تهران می‌ساخت به ذهنش خطور نمی‌کرد، اینجا قرار است در کنار وظیفه اصلی پذیرش مسافر، یک فعالیت دیگر را هم در صدر امور خود بگنجاند.
برخلاف این روزهای بارانی، یک ظهر کاملا آفتابی است که برای تهیه گزارش پشت صحنه از سریال "دولت مخفی" به کارگردانی حسن برزیده راهم به سمت مسافرخانه مذکور کج می‌شود. درِ بسته مهمانپذیر را از همان داخل خودرو می‌بینم و کمی آن‌طرف‌تر هم ماشین سینه موبیل به چشم می‌خورد. خیالم راحت می‌شود که همه چیز مرتب است.
از یکی از عوامل مجوز ورودم را می‌گیرم و از پله‌ها بالا می‌روم. در راه‌پله چشمم به مرد میانسالی می‌افتد که با خوش‌خلقی سلام و احوال‌پرسی می‌کند؛ کسی که دقایقی بعد وقتی که عوامل صحنه می‌آیند و می‌روند، بازیگران گریم می‌شوند و کارگردان میزانسن می‌چیند، جای همه آنها ایستاده‌ام و با او گپ می‌زنم. همان لحظه هم از مهدی صادقی عکاس پروژه می‌خواهم عکسی از او بگیرد تا مخاطبان با چهره مجید رحیم‌زاده نیز آشنا شوند؛ صاحب مسافرخانه شهریار که سال‌ها است مهمانپذیرش را در اختیار گروه‌های مختلف فیلمسازی قرار می‌دهد.
*خبرگزاری مهر - گروه فرهنگ و هنر: از چه زمانی اینجا تبدیل به لوکیشن فیلمبرداری آثار سینمایی و تلویزیونی شد؟
مجید رحیم‌زاده، صاحب مسافرخانه شهریار: از زمان سابق. وقتی "کوچه مردها" در سال 49 با بازی فردین و زنده‌یاد ایرج قادری در اینجا ساخته شد. بعد از آن هم از سریال "خانه به دوش" در سال 83 اینجا لوکیشن بوده است.
*آثار شاخصی که اینجا ساخته شده را به یاد می‌آورید؟
- "نرگس"، "نیلوفر کبود"، "شیدایی"، "جراحت"، "نسیم وصل"، "ارمغان تاریکی"، "نابرده رنج"، "دیگری"، "چک"، "سلام خداحافظ" و... . کارگردانان بزرگی چون کریمی، محمد مهدی عسگرپور و سیروس مقدم به اینجا آمده‌اند و فیلم ساخته‌اند. در واقع هر سال پنج - شش کار اینجا ساخته می‌شود.
* مبلغی که برای پروژه‌ها به شما می‌پردازند آنقدر نیست که اینجا را تعطیل کنید و فقط به عنوان لوکیشن اجاره‌اش دهید؟
- چرا. اما دائمی نیست. شاید در ماه یک‌بار اتفاق بیفتد. به یک بار در ماه هم نمی‌شود اکتفا کرد. البته اگر دائمی باشد چنین کاری می‌کنم. حتی من ملکی دارم که می‌خواهم در آن هتل بسازم و از حالا به این فکر می‌کنم که یک طبقه‌اش را به عنوان لوکیشن خالی بگذارم. من با گروه‌های زیادی کار کرده‌ام.
*شما اولین صاحب این مسافرخانه هستید؟
- سال 47 پدرم اینجا را خرید. بعدها من با او شریک شدم و اینجا ماندم.
* پس خودتان اینجا را نساخته‌اید.
- بله فرد دیگری ساخته بود. در واقع این مسافرخانه سال 45 تأسیس شده و ما آذرماه سال 47 آن را خریدیم.
*مسافرها از اینکه گاهی اینجا سر و صدا و اسباب مزاحمت می‌شود شکایت نمی‌کنند؟
- نه. البته اینجا روزها مسافر نداریم و زمان کار مشکلی نیست. اگر شب هم تصویربرداری داشته باشیم به مسافرها اعلام می‌کنیم تا از ما راضی باشند. چون ارجحیت با مسافران است.
*البته همین حالا که صحبت می‌کنیم فکر می‌کنم چند تا از کلیدها به معنی حضور مسافران سرجایشان نبود.
- نه آنها را طراح صحنه به اقتضای داستان برداشته است! اما دیشب فقط چهار تا از اتاق‌هایم خالی بود.
* چند تا اتاق دارید؟
- 36 اتاق.
*شبی چقدر کرایه می‌گیرید؟
- اتاق‌های مختلفی داریم. یک تخته 14 هزار تومان. دو تخته 18 هزار تومان. سه تخته 22 هزار تومان.
*به مسافران غذا هم می‌دهید؟
- نه فقط چایی داریم.
* پیش آمده روز فیلمبرداری هم مسافر داشته باشید و برای گرفتن امضا از بازیگران بیاید؟
- از این اتفاق‌ها فراوان می‌افتد. من خانواده‌ای را می‌شناسم که از تجریش آمدند اینجا ماندند عکس و فیلم بگیرند و برای خودشان یادگاری داشته باشند.
*برای خودتان هم جذاب است؟ یا دیگر عادی شده؟
- من به فیلم، تلویزیون و سینما علاقه خاصی دارم...
*تا به حال نقشی هم بازی کرده‌اید؟
- نه در هیچ کاری.
*پیشنهادش بوده؟
- بله اما من نپذیرفتم.
*چرا؟
- دوست ندارم. من دلم می‌خواهد با آنها کار کنم اما اینطوری دوست ندارم. حتی یکی از مدیر تولیدها به من پیشنهاد داد که تهیه‌کننده شوم. در فکر این کار هستم اما هنوز انجامش نداده‌ام. البته تا به حال با دو تا از مدیر تولیدها در سرمایه‌گذاری مشارکت کرده‌ام اما هنوز به آن مرحله نرسیده‌ام که بخواهم فیلمی را تهیه کنم اما خیلی دوست دارم.
*خودتان جای دیگر زندگی می کنید؟
- من نزدیک میدان ولی عصر ساکن هستم.
*بعد از "دولت مخفی" چه کارهای دیگری قرار است اینجا ساخته شود؟ مشخص شده؟
- کارگردان "ارمغان تاریکی" قرار است دوباره اینجا بیاید.
*چه ضوابطی برای پذیرش یک گروه فیلمبرداری دارید؟
از آنها می‌خواهم ابتدا تعداد اتاق را تعیین کنند تا آنها را کنار بگذاریم و بقیه را به مسافران بدهیم.
*تا به حال برخورد بدی از هنرمندان دیده‌اید؟
- نه. اما بعضی از بازیگرها احساس مهم بودن می‌کنند و مغرورند! با هیچ کس هم سلام و علیک نمی‌کنند! اما هنرپیشه‌هایی مثل کامبیز دیرباز خیلی مردمی هستند. ساعت یک نصفه شب فقیری از خیابان می‌آمد و می‌گفت عکس بگیریم، خوشحال هم می‌شد و با او عکس می‌گرفت. اما بعضی از هنرپیشه‌ها اینطور نیستند. یکی از بازیگران فیلم سینمایی "دیگری" خیلی مغرور بود.
*شما فیلم و سریال‌هایی که در مسافرخانه‌تان ساخته می‌شود را می‌بینید؟
- بله 90 درصدشان را می‌بینم.
*حتی سینمایی‌ها را؟
- بله می‌روم سینما و می‌بینم. عوامل فیلم "چک" که در جشنواره فیلم فجر برایم کارت فرستاده بودند و برای دیدن فیلم رفتم، فیلم دیگری به نام "سلام خداحافظ" را هم ساخته‌اند که اینجا به عنوان خوابگاه دختران استفاده شده است.
*اینطور که معلوم است حسابی بین اهالی سینما و تلویزیون شناخته شده‌اید و کارهایشان را در مسافرخانه شما می‌گیرند.
- تقریبا. من در خانه همه روزنامه‌هایی که از مسافرخانه ما نوشته‌اند را جمع کرده‌ام. شهرداری منطقه 11 هم معمولا سالی یکی دو بار با من مصاحبه می‌کند.
*مسافرخانه‌های دیگری هم سراغ دارید که اینطور مورد استقبال قرار بگیرند؟
- خیلی‌ها دوست دارند که هنرمندان پیششان کار کنند. اما رفتار ما و محیط بزرگ اینجا تأثیرگذار است. در تهران هیچ مسافرخانه‌ای با هزار متر در یک طبقه وجود ندارد. با شرایط اینجا عوامل فیلمبرداری راحت عمل می‌کنند. در صورتی که اگر به مسافرخانه‌های دیگر بروید عرض راهروی آن یک متر نیست و عوامل نمی‌دانند چطور باید دوربین و دیگر وسایل را بگذارند.
-------------------
گفتگو: مریم عرفانیان