به گزارش خبرنگار مهر، مراسم اختتامیه دومین جشنواره شعر نیمایی ققنوس عصر روز پنجشنبه 25 آبان با حضور شاعرانی مانند ساعد باقری، سهیل محمودی، فاطمه راکعی، عباس چشامی و غلامحسین سالمی در سالن بتهوون خانه هنرمندان ایران برگزار شد.
سهیل محمودی: شعر نیمایی از پرطرفدارترین قالب‌های شعری در بین تحصیلکردگان است
در این برنامه سهیل محمودی دبیر علمی جشنواره شعر نیمایی ققنوس در سخنانی نودمین سال آغاز سرایش نخستین شعر در قالب نیمایی را گرامی داشت و این گونه شعری را از پرمخاطب‌ترین و پرطرفدارین قوالب در میان تحصیلکردگان عنوان کرد.
وی همچنین از چهره‌هایی مانند سهراب سپهری، نادر نادرپور، احمد شاملو، مهدی اخوان ثالث، فروغ فرخزاد و فریدون مشیری به عنوان پیروان استوار شعر نیمایی یاد کرد.
راکعی: این روزها چندان به مسائلی که برای نیما مهم بود، توجه نمی‌شود
فاطمه راکعی مدیرعامل انجمن شاعران ایران نیز در سخنانی گفت: نیما در شعر فارسی نظراتی حایز اهمیت دارد و به همین خاطر است که شاعران بسیار بزرگی از او پیروی کرده‌اند.
وی در عین حال از «ناشناخته ماندن شیوه سرایش شعر نیمایی» ابراز تاسف کرد و افزود: این روزها چندان به مسائلی که نیما مدنظر داشت و بر آنها تاکید می‌کرد، توجه نمی‌شود.
این شاعر در ادامه، ایهام و چند معنایی، نمادگرایی، استفاده از واژگان بوم‌زیست و به هم ریختن ساخت نحوی را به عنوان برخی از این نکاتی یاد کرد که به گفته او از جمله پیشنهادات نیما بوده ولی امروزه چندان به آن توجه نمی‌شود.
طبایی: از منجنیق فلک بر سر شعر نیمایی فتنه باریده است
علیرضا طبایی شاعر و از داوران دومین جشنواره شعر نیمایی ققنوس هم در سخنانی گفت: بیشتر شاعران نیمایی بعد از نیما، زندگی را در متن شعر خود تصویر می‌کردند و در واقع شعر به گونه‌ای زندگی خود آنها هم بود.
وی با اشاره به تحولات شعر در دهه 60 از آنها به عنوان یک سیل عظیم که هم ویرانگر بوده و هم زمینه بازسازی شعر را فراهم آورده یاد کرد و افزود: در این دهه، برخی جلای وطن کردند، برخی به دیار باقی رفتند و برخی خاموشی گزیدند و برخی نیز داشته‌های نیما را هیچ می‌انگاشتند و گونه‌ای دیگر از شعر بنا کردند.
این شاعر اضافه کرد: شعر نیما در روزگار ما مظلوم واقع شده و از منجنیق فلک بر سر آن فتنه باریده است. تجربه امروز ما از شعر نیمایی دچار کاستی‌هایی است؛ تجربه‌ای که شاعر آن را با تن و عصب خود دریافته باشد.
طبایی، فقدان شناخت عمیق از ادب کلاسیک و شعر نیمایی، نداشتن تسلط کافی بر بحور و اوزان عروضی، بیگانگی با مکاتب و شیوه‌های شعری و فرهنگ دگرسرزمین‌ها، مرعوب شدن تئوری‌های غربی بی‌شناخت عمیق از آنها، عدم درک صحیح از معنا و مفهوم شعر و فراموش کردن سنت معلم و شاگردی را از آسیب‌هایی برشمرد که در روند تحول شعر نیمایی دچار آن شده است.