میراث جهانی ایران کتاب و سایت ندارند/ ویکی پدیا به کمک آمد

به گزارش خبرنگار مهر، ایران دارای 15 اثر تاریخی از جمله چغازنبیل، تخت جمشید، پاسارگاد، میدان نقش جهان، تخت سلیمان، بم و فضاهای اطرافش، گنبد سلطانیه، سنگ نبشته بیستون، مجموعه کلیساهای آذربایجان، سازه های آبی شوشتر، مجموعه بازار تبریز، آرامگاه شیخ صفی الدین اردبیلی، 9 باغ ایرانی، مسجد جامع اصفهان و برج گنبد قابوس است.

برای برخی از این آثار که هر کدام از سالهای 1979 تا کنون به ثبت رسیده اند سایت های اطلاع رسانی توسط متولیان میراث فرهنگی و پایگاههای جهانی آنها راه اندازی شده است که از همان زمان افتتاح سایت تا کنون، اطلاعات آنها همان است که بود!
از سوی دیگر تنها اقدامی که در این سایت ها انجام می شود محدود به درج تنها چند خبر درباره مرمت و کاوش های جدید است مانند پایگاه اطلاع رسانی تخت جمشید و پاسارگاد که مهمترین آثار تاریخی ایران هستند.

در این پایگاههای اطلاع رسانی اطلاعات اولیه ای درباره هر اثر داده شده است و هیچیک اطلاعات به روز، افزودن و بخش هایی از مجموعه ها برای دسترسی گردشگر، نحوه حضور گردشگران خارجی مانند حضور در مسجد جامع اصفهان، فعالیت های عمرانی، بازدید افراد شاخص از این مجموعه در آن درج نشده است.

میراث جهانی ایران اطلاعات به روز ندارند

اگر پایگاه اطلاع رسانی برخی از آثار جهانی تنها به ارائه اطلاعات اولیه درباره هر اثری اکتفا کرده باشند، برخی دیگر مانند 9 باغ ایرانی و گنبد قابوس حتی یک سایت به زبان انگلیسی و فارسی نیز ندارند چه برسد به معرفی این آثار به زبان های دیگر.

از سوی دیگر برخی از این پایگاهها که محدود به دو زبان هستند به یکدیگر لینک نشده اند به همین دلیل به صورت پراکنده در فضای مجازی قرار دارند.

اما پایگاه اطلاع رسانی سازمان میراث فرهنگی نیز که تنها به زبان فارسی و انگلیسی است، به صورت کامل 15 اثر جهانی ایران را معرفی نکرده است. با این حال اگر یک گردشگر خارجی بخواهد اطلاعات اولیه ای در باره آثار تاریخی ایران که در فهرست یونسکو ثبت شده، داشته باشد به پایگاه ویکی پدیا مراجعه خواهد کرد چرا که از رنکینگ بالایی برخوردار است.

 پایگاههای اطلاع رسانی مانند ویکی پدیا نه تنها آثار جهانی ایران را بهتر از پایگاههای متولیان معرفی کرده اند بلکه اطلاعات اولیه ای نیز درباره هر اثر ملی ایرانی نیز می دهند. موردی که در پایگاه سازمان متولی میراث فرهنگی دیده نمی شود.

در عین حال به دست آوردن اطلاعات درباره آثار جهانی ثبت شده ایران کاربران فضای مجازی را به سمت سایت یک گردشگر هلندی نیز سوق می دهد. گردشگری که از تمام آثار تاریخی ثبت شده در فهرست یونسکو به صورت مستقل دیدن کرده و ضمن درج اطلاعاتی از آنها سفر نامه خود را درباره آن مکان درج کرده است.

این سایت ها تنها پایگاههایی هستند که به صورت جامع اطلاعات آثار ثبت شده ایران در فهرست میراث یونسکو را کنار هم معرفی کرده اند.

در این باره، کفیری سرپرست امور بناها و محوطه های تاریخی ضمن تایید اینکه هنوز پایگاه اطلاع رسانی درباره معرفی آثار تاریخی ایران که در فهرست میراث جهانی ثبت شده، وجود ندارد به خبرنگار مهر گفت: قبول دارم که بسیاری از این اطلاعات قدیمی است.

وی افزود: باید درباره محوطه ها و آثار تاریخی و جهانی ایران پایگاهی طراحی شود که به زبان های مختلف راهنمای گردشگران خارجی قبل از سفر به ایران باشد و در آن آژانسهای گردشگری فعال در حوزه تورهای ورودی نیز با اطلاعات به روز درباره آنها معرفی شوند.

هیچ کتابی 15 اثر جهانی ایران را معرفی نکرده است

اما غیر از نداشتن یک پایگاه اطلاع رسانی، میراث جهانی ایران در قالب یک کتاب نیز معرفی نشده اند. به نظر می رسد هزینه راه اندازی یک پایگاه اطلاع رسانی جامعی که بتواند اطلاعات مناسبی را در یک سایت مجازی به زبان های مختلف به دنیا معرفی کند در برابر هزینه چاپ بروشورهایی که تنها در دستان عده ای آن هم بیشتر در نمایشگاههای خارجی و یا حتی در داخل ایران توزیع می شود، مبلغ زیادی نباشد.

با این اوصاف ودر شرایطی که نتوانسته ایم برای آثار جهانی خود فضایی را در جامعه مجازی ایجاد کنیم چگونه انتظار داریم ایران را به یکی از مقاصد گردشگری با سابقه دیرینه در جهان تبدیل کنیم!