به گزارش خبرگزاري "مهر" ، حسين شريعتمداري در يادداشت روز امروز كيهان با عنوان "چرا صبح؟" آورده است :
همزمان با خجسته ميلاد رسول خدا(ص) و امام صادق(ع)، روزنامه كيهان بعد از 63سال انتشار بي وقفه و حضور همه روزه در نوبت عصر، از امروز با تغيير زمان انتشار، صبح ها به ديدار شما عزيزان خواننده مي آيد.
درباره چرايي اين تغيير كه بعيد نيست با چند سال تاخير صورت پذيرفته باشد، اشاره به نكاتي را ضروري مي دانيم و با شما در ميان مي گذاريم؛
1- انتشار روزنامه در نوبت عصر اين كاستي را داشت كه كيهان تقريبا 8 ساعت ديرتر از ساير روزنامه ها به صحنه مي آمد و در پايان روز، مانند بقيه روزنامه ها به ديروزنامه! تبديل مي شد. به بيان ديگر، روزنامه كيهان، نيمي از همه روزها را غايب بود و از ميانه روز به جمع روزنامه هايي وارد مي شد كه 8 ساعت از حضور آنها در عرصه مي گذشت.
2- توزيع روزنامه در ترافيك سنگين بعدازظهرها كه خصوصا طي يكي دو سال اخير به حالت غيرقابل تحملي رسيده و تهران را به يك پاركينگ بدقواره تبديل كرده است، از ديگر دلايلي بود كه تغيير زمان انتشار روزنامه را اجتناب ناپذير مي كرد. با اين توضيح كه روزنامه هاي صبح در خلوت ترين ساعات ترافيك شهري يعني قبل از شروع ساعت كاري روزانه، توزيع مي شوند و حال آن كه روزنامه كيهان ناچار بود در ترافيك سنگين و شكننده بعدازظهرها توزيع شود و علاوه بر 8ساعت غيبت ناشي از انتشار در نوبت عصر، چند ساعت ديگر از ساعات باقيمانده روز را هم به خاطر ترافيك سنگين شهري تحمل كند.
3- ارسال روزنامه به ساير نقاط كشور نيز دشواري ديگري بود كه انتشار روزنامه در نوبت عصر به دنبال داشت. كيهان، اگرچه خود از سازمان توزيع گسترده و فراگيري برخوردار است و توزيع بسياري از مطبوعات در تهران و سراسر نقاط كشور را برعهده دارد، ولي زمان انتشار روزنامه در نوبت عصر، ارسال به موقع آن براي استان ها و مخصوصا شهرهاي دوردست را با مشكلات جدي و بعضا با تاخيري غيرمتعارف روبرو كرده بود. اين معضل هرچند كه براي روزنامه هاي صبح نيز وجود دارد ولي تغيير زمان انتشار در مقياس قابل قبولي از دامنه آن مي كاهد.
4- تحول چشمگير در فرهنگ روزنامه خواني و رويكرد به مطبوعات كه از بيست و چند سال قبل و به بركت انقلاب اسلامي پديد آمده و همه روزه بر گستره آن افزوده مي شود، از جمله عوامل ديگري بود كه در محاسبات ما براي تغيير نوبت انتشار روزنامه از عصر به صبح نقش موثري داشته است.
پيش از پيروزي انقلاب اسلامي، عواملي نظير اختناق حاكم بر همه سطوح كشور، سانسور مطبوعات، وابستگي بسياري از نشريات به رژيم ستمشاهي و بي اعتمادي مردم نسبت به آنها، مجاز نبودن ملت به دخالت در سرنوشت خويش، جلوگيري از شركت مردم در تصميم سازي ها و... رغبتي براي رويكرد به مطبوعات باقي نگذاشته بود و پايين بودن سطح آموزش هاي عالي و كلاسيك نيز مزيد بر علت بود. در آن دوران، روزنامه خواني در دايره محدودي از اقشار اجتماعي خلاصه مي شد و به عنوان مثال، برخي از كاركنان دولت، معلمان، دانشجويان و شمار اندكي از صاحبان مشاغل آزاد، در پايان كار روزانه -يعني عصرها- يكي از دو روزنامه مطرح كيهان يا اطلاعات را خريداري كرده و بي توجه به اخبار سياسي -كه به آن اعتمادي نداشتند- صفحات حوادث، سينمايي، اخبار خارجي، ترحيم و... را ورق مي زدند، و البته، بديهي است كه اين قاعده كلي، بدون استثناء نبود. اما بعد از پيروزي انقلاب اسلامي كه حضور موثر و تعيين كننده مردم در كانون هاي تصميم ساز و سياست پرداز نظام را در پي داشت و با تغيير يكصدوهشتاد درجه اي شرايط پيشين سياسي و اجتماعي در كشور همراه بود، رويكرد به مطبوعات نيز رشد و گستره فزاينده اي يافت كه انتشار انبوهي از روزنامه ها، هفته نامه ها و نشريات متنوع ديگر شاهدي خالي از ابهام بر اين مدعاست.
اين تحول بزرگ در فرهنگ روزنامه خواني كه هديه اسلام عزيز و پي آمد آزادي و استقلال كشور بود، كيهان را بر آن داشت تا به عنوان يك روزنامه ملي و مورد اعتماد مردم، شرايط حضور زودتر و به موقع خود در ميان خوانندگان و مشتاقان را فراهم آورد و صبح هنگام، همزمان با احساس نياز مخاطبان، در اختيار آنان باشد.
5- درخواست هاي مكرر و پي در پي خوانندگان نيز در تصميم به تغيير نوبت انتشار روزنامه از عصر به صبح، نقش موثري داشته است. طي چند سال اخير بسياري از خوانندگان كيهان با تماس هاي تلفني و حضوري و ارسال نامه هاي فراوان، ضرورت تغيير نوبت انتشار روزنامه را گوشزد مي كردند و برخي از آنان، راه كارها و طرح هاي پيشنهادي خود براي اين تغيير را هم ضميمه درخواست كرده و برايمان مي فرستادند. شماري از درخواست كنندگان از اين كه به تغيير مورد نظر آنها توجهي نكرده ايم، به شدت گله مند بودند و.... ما، البته به آنان حق مي داديم و خود نيز در انديشه اين تغيير بوديم كه اميدواريم، امروز، رضايت آن عزيزان را به دست آورده باشيم.
6- انكار نمي كنيم كه انتشار روزنامه در نوبت عصر نيز در مقايسه با نوبت صبح، بدون امتياز نيست ولي در محاسبات و بررسي هاي فراواني كه داشتيم و برخي از بااهميت ترين آنها را برشمرديم، در تغيير نوبت انتشار از عصر به صبح، امتيازات فراواني يافتيم كه با برخورداري از آنها مي توان اندك امتياز انتشار عصر را ناديده گرفت. از جمله امتيازات انتشار روزنامه در نوبت عصر، پوشش به هنگام اخبار روز و پيشگامي در اين عرصه است كه ضمن تاكيد بر اين امتياز بايد گفت؛
الف: روزنامه كيهان در روال حرفه اي خود براي «ارزش افزوده» خبر اهميت فراواني قائل است، بنابراين، در جريان اين ارزش افزوده، بخشي از امتياز مورد اشاره باقي مي ماند.
ب: كيهان از شبكه خبري گسترده و خبرنگاران و همكاران بسياري در سراسر كشور و برخي از پايتخت هاي خبرخيز، كشورهاي اروپايي، آفريقايي، آسيايي و همكاراني در بسياري از ايالت هاي آمريكا برخوردار است و دقيقا به همين علت، بخش اعظم اخبار و گزارش هاي كيهان، توليدي و حاصل تلاش خبرنگاران روزنامه و دفاتر موسسه در اقصي نقاط كشور است. مضافا آنكه افراد و شخصيت هاي دلسوز و متعهدي در دستگاه هاي مختلف دولتي، احزاب، نهادها و مراكز تصميم ساز و سياست پرداز نظام، كيهان را روزنامه مورد اعتماد خود مي دانند و اخبار و گزارش هاي مستندي را كه بارها خوانندگان گرامي شاهد درج آن در كيهان بوده اند، براي روزنامه ارسال مي كنند و... البته بارها نيز به خاطر درج برخي از اينگونه اخبار و گزارش ها به دادگاه رفته ايم و پس از ارائه اسنادي كه مسئولان شركت كننده احتمال نمي دادند در اختيار داشته باشيم، تبرئه شده ايم و البته، هيچگاه منبع خبر خود را فاش نكرده و از اين پس نيز نخواهيم كرد... هرچند تقريبا در تمامي اين موارد بعد از اثبات درستي و مستندبودن اخبار و گزارشات كيهان كه به طور طبيعي مجرم بودن شاكي را نشان مي داد، هيچكدام از شاكيان مجرم به دادگاه كشيده نشده اند و.... بگذريم.
ج: خبرنگاران كيهان با تلاش پي گيري كه گاه خالي از خطر نيست و بارها براي آنان مشكل آفرين و خطرساز بوده است، به كسب خبر و تهيه گزارش مي پردازند و اين خبرها و گزارش ها كه بعد از تحقيقات پيراموني و اثبات صحت آن در روزنامه چاپ مي شوند، منحصر به فرد و مخصوص كيهان است... كه انشاءالله در فرصتي مناسب به چند نمونه از اين دست اشاره خواهيم كرد و...
7- و در پايان از خداي سبحان كه بي عنايت او هيچ كاري به سامان نمي رسد، خالصانه و عاجزانه مي خواهيم، چون گذشته دستمان را بگيرد و فرصت خدمت به نظام مقدس جمهوري اسلامي ايران را كه خونبهاي شهيدان است، از ما دريغ نفرمايد... و آخر دعوانا أن الحمدلله رب العالمين.
حسين شريعتمداري