پس از بازگشت مو یان برنده چینی جایزه ادبی نوبل 2012 از مراسم اهدای این جایزه در استکهلم، او گفت به خودش به عنوان «استاد ادبی» نگاه نمی‌کند.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از چاینا دیلی، مو یان به گزارشگران گفت: عنوان استاد معنای باطنی دارد و اگر کسی مرا استاد ادبیات بنامد، فکر می‌کنم حتما دارد مرا به باد تمسخر می‌گیرد. به باور من، من از این عنوان کیفی خیلی فاصله دارم.

در پاسخ به اینکه آیا او همانطور که در مراسم دریافت جایزه نطق خود را با همین عنوان ادا کرد و خودش نیز در همین کسوت ظاهر شد، همچنان یک قصه گو خواهد بود، او گفت یک نویسنده خوب باید به جای این که سرگرم نشست‌ها و مصاحبه‌های رسانه‌ای شود، خودش را به نوشتن وادارد.

او گفت: جایزه ادبی نوبل «بوسه مرگ» برای بعضی از نویسندگان است و ممکن است ادامه آفرینش‌های خلاقانه آنها را متوقف کند.

مو یان افزود: یک نویسنده پس از بردن جایزه نوبل، می‌تواند با تکیه بر مسایل مبتذل و پیش پا افتاده، به راحتی به خواب برود و تاکید کرد امیدوار است خودش دچار چنین موقعیتی نشود.

مو یان که سفرش به استکهلم را پرثمر و بازکننده چشم‌هایش خواند گفت «یک عالم طرح جدید» برای نوشتن دارد، اما بیش از همه نیاز به کمی استراحت دارد.

این نویسنده چینی که نخستین بار نام کشورش را برای بردن جایزه ادبی نوبل در تاریخ ثبت کرده، در سخنرانی دریافت جایزه نوبل خود که با عنوان «قصه‌گویان» بیان کرد، خودش را یک قصه گو نامید و گفت این مشخصه‌ای بود که موجب شد تا نوبل به وی اهدا شود.

بیشتر آثار شاخص مو یان ماند «ذرت سرخ»، «قورباغه»، «سرود سیر» به زبان‌های انگلیسی، فرانسوی، سوئدی، اسپانیایی، آلمانی، ایتالیایی و ژاپنی ترجمه شده‌اند.