به گزارش خبرنگار مهر، مهندس سعید محمدی افزود: گونه های خانواده حشره خورها در زمره کوچکترین پستانداران موجود در دنیا به شمار می روند که از لحاظ ریختی به دلیل داشتن پوزه باریک و خرطومی شکل از موش‌ها متمایز هستند.
وی ادامه داد: نقش اینگونه، در از بین بردن حشرات مضر بسیار مهم است و به نوعی کنترل کننده آفات و سموم در اکوسیستم ها به شمار می روند، زیستگاه این جاندار بیشتر در زمین های کشاورزی کشتزارها و در محدوده مناطق مسکونی است.
عضو هیئت علمی دانشگاه زابل ادامه داد: گستره پراکنش این گونه در کشورهای ایران پاکستان و افغانستان است. تا کنون وجود این گونه تنها در جنوب بلوچستان و در نزدیکی مرز پاکستان و منطقه پیر سهراب از توابع چابهار در کشور گزارش شده بود.
وی شب فعال بودن را از جمله عادات و رفتار این گونه عنوان کرد و افزود: این گونه دارای موهای قهوه‌ای تا خاکستری در بخش پشتی و موهای مایل به سفید تا کرمی رنگ در سطح زیری بدن و وزنی حدود 7 گرم است.
محمدی افزود: با توجه به شباهت بسیار زیاد اینگونه با حشره خور دندان سفید کوچک برای تعیین دقیق حضور این گونه در زابل آنالیزهای ژنتیکی هم انجام شد.
وی تصریح کرد: تا کنون 12 گونه از این خانواده حشره‌خوارها در ایران شناسایی شده است که حضور حشره خورزارودنی در شمال استان سیستان و بلوچستان در نوع خود جالب توجه است.
عضو هیات علمی دانشگاه زابل خاطر نشان کرد: درحال حاضر جمجمه و پوست این نمونه در موزه تاریخ طبیعی گروه محیط زیست دانشگاه زابل نگهداری می شود.