ویژگی های آدم بی نظم؛ از تنبلی تا مداخله در امور دیگران

انسان همواره در تأخیر انداختن کارها باید بر حذر باشد، زیرا به مرور زمان این رفتار به صورت عادت درآمده و دردسرهایی برای خود و دیگران به وجود می‏آورد افراد بی نظم دارای ویژگی‎هایی هستند که به شرح مختصر آن می‎پردازیم:

شتاب بی جا کردن

یکی از عوامل بی نظمی شتاب بی جا درهرکاری است که باید در وقت و زمان مشخص انجام شود. شتاب در چنین کاری باعث می‎شود که کار به درستی انجام نشود. حضرت علی(ع) در نکوهش شتاب بی جا می‎فرماید: کم است چاره شخصی که شتاب زده به فرجام برسد.

در نظر نگرفتن اولویت‏ها

یکی دیگر از عوامل بی نظمی این است که انسان در کارها اولویت را در نظر نگیرد و به جای این که مهمترین کارها را مقدم بدارد به کارهای بی اهمیت بپردازد.

حضرت علی(ع) سبب از هم گسیختگی و سقوط نظام حکومت را تباه ساختن مسائل اصلی و پرداختن به مسائل فرعی، مقدم داشتن افراد فرومایه و دوری جستن از خردمندان معرفی می‎کند. در جایی دیگر آن حضرت می‎فرماید: همانا فکر و اندیشه تو، گنجایش همه کارها را ندارد پس آن را برای کارهای مهم فارغ ساز. انسانی که فکر و ذهن خود را به کارهای لغو و بیهوده مشغول می‎کند ارزش واقعی افکار خود را از دست داده داده است و انرژی خود را بیهوده صرف نموده و کارهای مهم را نابود کرده و خود را از آنها محروم ساخته است.

کار امروز را به فردا واگذار مکن

واگذاری کار هرروز به روز دیگر، امروز و فردا کردن است و هر کاری را در زمان معین انجام ندادن باعث بی‏نظمی در زندگی حال و آینده شخص ما می‏شود و به پیشرفت و موفقیت و اهدافمان در زندگی ضرر می‏رسانیم و ما باید در هر روز کار همان روز را انجام بدهیم و در کارها باید نظم و ترتیب را رعایت کنیم و خودمان می‎توانیم مدیر خوبی برای کارهای روزانه خود باشیم.

حضرت علی(ع) در نامه‏ای که به یکی از یارانش نگاشته است می‎فرماید: باقی مانده عمرت را دریاب و امروز فردا نکن، کسانی که پیش از تو می‎زیسته‏اند با آرزوها و امروز و فردا کردن، کارها را به تأخیر افکنده تا به هلاکت رسیده‏اند و سرانجام، درحال غفلت، مرگ ناگهانی آنان را فرا گرفته است.

عمر سرمایه گرانبهایی است که با امروز و فردا کردن نباید خودمان را از اهداف اساسی در زندگی دور کنیم و نهایت استفاده از آن را ببریم و خود را بهره‏مند سازیم.

سستی و تنبلی

سستی و تنبلی یکی از مهمترین عوامل بی نظمی در هر فرد است و اگر سستی و تنبلی از دری وارد شود، انضباط و جدیت از در دیگر خارج می‎شود. درنتیجه سستی و کاهلی باعث افزایش بی نظمی و سهل انگاری و کم‎کاری در کارها است و در دین مقدس اسلام این امر بسیار مورد نکوهش و سرزنش قرار گرفته و همگان از آن نهی شده‏اند.

انسانی که در سستی و تنبلی به سر ببرد خود را همیشه به دردسر و زحمت می‎اندازد و خود را به هلاکت و نابودی دعوت می‎کند و در گرداب مشکلات و گرفتاری‏ها غوطه‏ور می‎شود و همیشه در حسرت و پشیمانی به سر می‏برد و حسرت سودی برای وی ندارد و در ایکاش ایکاش به سر می‏برد و هیچگاه به رستگاری نمی‏رسد و با سستی و تنبلی در حق خود و افراد جامعه اجحاف می‎کند و زندگی خود را تباه می‎سازد. امیر مؤمنان می‎فرماید: مؤمن هوشمند، با نشاط، خوشرو است ، نه عبوس و عیبجو.

کوتاهی کردن و انجام ندادن وظیفه خویش و دخالت در امور دیگران

یکی دیگر از عواملی که باعث فروپاشی عظمت نظم است این است که انسان وظیفه اصلی و اساسی خویش را انجام ندهد و در کار و امور مسئولیت دیگران دخالت بی‏جا و بی اساس بورزد و از امورات خود غفلت ورزد و در فرو رفتن در کارهای دیگران خود را بی ارزش و دچار بی نظمی در کارهای مربوط به خود می‎شود و فکرش را به خویش اختصاص نمی‎دهد و در کارهای شخصی خود عقب می‏افتد و در کارهایی که به وی مربوط نیست دخالت می‎کند و به کارهای گوناگون می‎پردازد و به جایی هم نمی‏رسد و دچار ازهم گسیختگی در نظام زندگی خود می‎شود و کارهای مهم را تباه می‎کند.

امیر مؤمنان علی(ع) می‎فرماید: همت خود را بر آن چه لازم و مربوط به توست منحصر ساز و در آنچه از تو نخواسته‏اند فرو مرو.