به گزارش خبرگزاری مهر، اطلاعات جمع آوری شده توسط این دستگاه ها الگوریتمی را می سازد که می توانند تشخیص دهند چه مسائلی موجب اضطراب می شود و یا این که چه زمانی افراد ممکن است درگیر رفتارهای مخاطره آمیزی بشوند. یکی از اهداف ساخت چنین دستگاهی آرام کردن رفتارهای مخرب و کمک به درمان است.
اگرچه این فناوری درحال حاضر در مرحله آزمایشی است و این دستگاه ها عمدتا در تحقیقات پزشکی کاربرد دارند اما این دستگاه ها پیشرو نسخه های مصرف کننده هستند و برنامه های اجرایی در کنار آنها ارائه می شود که می توان از طریق آنها حالت و سطح اضطراب را روی دستگاه هایی چون تلفنهای هوشمند و یا تبلتها مشاهده کرد.
این فناوری در مراحل بعدی قصد دارد احساس را با استفاده از چگونگی استفاده افراد از تلفنهای هوشمند تشخیص دهد.
این دستگاه ها میزان استرس و یا هیجان فرد را با افزایش حرکت، افزایش پاسخ برقی پوست ناشی از تعریق و بالارفتن دمای بدن تشخیص می دهد. این دستگاه تمام اطلاعات دریافتی خود از استرس فرد را به تلفن هوشمند ارسال می کند و این آمار برای تحلیلهای آتی ضبط می شوند.
این دستگاه همچنین دربرگیرنده یک نمایشگر است که به شما می گوید چه زمانی باید داروی خود را مصرف کنید و یا با فردی که دوست دارید تماس بگیرید و یا اکنون زمان آن است که به یک موسیقی گوش کنید.
محققان در چالش آزمایش کردن این دستگاه باید به نوعی عمل می کردند که دستگاه پارازیتی چون تعریق هنگام ورزش و یا هیجان تماشای مسابقه ورزشی تیم مورد نظر را نادیده بگیرد.
درحال حاضر این دستگاه در یک تحقیق در بیمارستان عمومی ماساچوست مورد استفاده قرار می گیرد تا به بیمارانی که از اختلال استرس پس از فاجعه و سایر اختلالات ناشی از اضطراب کمک کند. هدف از این تحقیقات ارائه جزئیاتی از عامل ایجاد اضطراب است.
براساس اظهارات دارن دورتی مدیر بخشی عصب درمانی این بیمارستان، درحالی که این فناوری در نخستین روزهای خود است، اما این دستگاه از این پتانسیل برخوردار است که بتواند شکاف تشخیصی را در این عرصه پر کند.
دورتی افزود: پیش از این درمانگران برای درمان این بیماران طی هفته ها صرفا به حافظه غیرعینی بیمار اتکا می کردند و ملاقاتهای آنها با بیمار تنها ابزار تشخص علائم اضطراب بود. اما این دستگاه داده های عینی از علائم اضطراب بیمار را ارسال می کند که هم پزشک و هم بیمار به آن دسترسی دارند.