در حال حاضر واژه استادي مجازي شده است، حتي در اغلب موارد به عنوان واژه اي براي شوخي و خنده استفاده مي شود. افرادي كه دانش تكميل شده اي ندارند بهتر است اين عنوان را خودشان حذف كنند.

" احمد ابراهيمي" استاد آواز كه يكي از شاگردان مرحوم بنان واديب خوانساري محسوب مي شود، در گفت و گو با خبرنگار موسيقي "مهر"، ضمن بيان اين مطلب افزود: براي رسيدن به مرحله استادي، بايد كه عمري صرف شود و البته هوش و ذكاوت متعالي وجود داشته باشد، يعني در جواني آنقدر تحصيلات فرد بالا باشد  تا در سن پيري به عقيده اهل فن و ديگر موسيقيدانان استاد به شمار بيايد.

وي ادامه داد: استاد شدن اتفاقي نيست كه به اين زودي ها بيفتد، حداقل بايد 15 تا 20 سال خدمت استاد كرد  و از هر شاخه هنري ، گلي چيد  و در درون جمع كرد، زماني كه همه اينها جمع شد، آنها را به مرحله عمل در بياورد . اگر نوازنده است، مضراب هايش با پنجه اش هماهنگ باشد و رديف بداند. زماني كه دست به ساز مي برد شما را از دنياي فاني به به دنياي آني ببرد. اگر قرار باشد هر فرد مستعدي پس از گذراندن يكي دوسال از دوره هنري اش استاد شود، هيچ شاگردي تربيت صحيح نخواهد داشت.

اگر امروزه ما به آقاي فروزان فر لقب استاد را مي دهيم به اين دليل است كه ايشان علاوه بر كمالات وعلم بالايش در واقع كتابخانه اي متحرك بود. 

وي تصريح كرد: استاد بايد در تمام زمينه ها استادي اش را ثابت كند. اگر امروزه ما به آقاي فروزان فر لقب استاد را مي دهيم به اين دليل است كه ايشان علاوه بر كمالات وعلم بالايش در واقع كتابخانه اي متحرك بود.  يك فرد در صورتي كه مهر و محبت مردم را به همراه نداشته باشد و از اين مهر براي عصيان هاي هنري اش بهره نبرد، به مقام استادي دست نيافته است.  

ابراهيمي دليل اين اتفاق كه امروزه به تعداد زيادي از افرادي كه تبحر كافي در موسيقي ندارند و لقب استادي به آنها داده مي شود، گفت: در گذشته ما به افرادي چون " درويش خان" ،" خالقي" و " حسينقلي خان شهنازي"  لقب استاد را مي داديم، ايشان هم زماني كه شاگردي چون " علينقي وزيري" سالها به موسيقي خدمت مي كردبا مشورت با ديگر استادان،به او دانشنامه اعطا مي كردند و از آن پس همه او را به عنوان استاد مي شناختند.