به گزارش خبرگزاری مهر، پژوهشگران مرکز تحقیقات اوپتوالکترونیک دانشگاه ساوت همتون مجریان این طرح می گویند این نانورشته ها می توانند صنعت حمل و نقل هوایی، دریایی و امنیتی را محتول کنند.
در حالی که نانولوله های کربنی قوی ترین ماده در دسترس هستند، اما بالاترین استحکام فقط در نانولوله هایی روی می دهد که فقط چند میکرون طول دارند از این رو ارزش کاربردی چندانی ندارند. اما نانورشته های شیشه ای محققان انگلیسی را می توان با طول یک هزار کیلومتر تولید کرد.
این یافته ها مورد علاقه و توجه بسیاری از شرکت ها در سراسر جهان قرار گرفته است.
دکتر "گیلبرتو برامبیلا" مجری این تحقیقات گفت: در حال حاضر آزمایش های متعددی در سراسر جهان در مورد کاربردهای بالقوه و آینده نانوسیم ها در حال انجام است.
مهمترین ویژگی رشته های مصنوعی، استحکام زیاد و وزن کم آنهاست.
وی افزود: معمولا اگر استحکام یک رشته افزایش یابد، قطر آن و درنتیجه وزنش نیز افزایش می یابد، اما تحقیقات ما نشان می دهد که همانطور که اندازه نانو رشته های سیلیکایی کاهش می یابد استحکام آن نیز بالا می رود و در عین حال بسیار سبک وزن باقی می مانند.
برامبیلا اظهار داشت: ما تنها کسانی هستیم که در حال حاضر استحکام این رشته ها را بهینه کرده ایم. کشف ما می تواند آینده صنعت کامپوزیت ها و مواد بسیار مستحکم را تغییر داده و تاثیر بسیار عمده ای بر روی صنایع دریایی، هوایی و امنیتی خواهد داشت.
این پژوهشگر ادامه داد: می خواهیم استفاده بالقوه از این نانوسیم ها را در کامپوزیت ها بررسی کرده و توانایی این ماده را در ساخت محصولاتی مانند هواپیما، قایق های سرعت و بالگرد در نظر بگیریم.
یکی دیگر از پژوهشگران این پروژه می گوید: نانوسیم های سیلیکایی 15 برابر مستحکم تر از فولاد و 10 برابر مستحکم تر از شیشه های تقویت شده با پلاستیک GRPهستند.
وی افزود: می توان با کاهش میزان مواد مصرفی، وزن را نیز کاهش داد. سیلیکا و اکسیژن لازم برای تولید نانوسیم رایج ترین عناصر بر روی پوسته زمین هستند و از این رو بهره برداری از آن ارزان و پایدار است.
علاوه بر این، می توان نانورشته های سیلیکایی را در مقیاس تنی تولید کرد درست همانطور که در حال حاضر فیبرنوری که ارتباط اینترنتی را فراهم می کند، ساخته می شود.