به گزارش خبرگزاری مهر، حجتالاسلام سید محمد واعظ موسوی با اشاره به نقش برجسته مرحوم سید کاظم طباطبایی یزدی در عصر خود و به ویژه کتاب عروهالوثقی وی اظهار داشت: سید یزدی در این کتاب همه فروعات فقهی را بیان کرده و به همین دلیل به عنوان محور دروس در سطوح عالی و مباحث خارج از طرف مراجع تقلید و اساتید بلندپایه شناخته شده است.
وی در مورد شخصیت این عالم شیعی گفت: ابتکار، نوآوری و برخورداری از هوش و استعداد و ذکاوت و حافظه قوی از وی عالم برجستهای ساخته بود که باید سالها منتظر شد تا حوزهها در آسمان فقاهت چنین ستاره درخشانی را ببینند.
استاد سطح عالی حوزه در عین حال تصریح کرد: عروهالوثقی کتاب فقهی کامل و مشتمل بر فروع بسار (مبتلا به و غیر مبتلا به) است که مسائل را به شیوایی، اختصار و استحکام تمام مطرح کرده است.
وی ادامه داد: در برخی ابواب، بعضی مسائل را که میشد مطرح شود را طرح نکرده و البته این نقیصهای بر این کتاب و مؤلف آن به حساب نمیآید.
واعظ موسوی از صاحب عروه به عنوان بزرگترین فقیه در عصر خود یاد کرد و گفت: هرچند در کنار این عالم بزرگ کسانی چون مرحوم آخوند خراسانی افاضه فیض میکردند اما انوار خیرهکننده آخوند خراسانی از نورانیت افکار منور سید یزدی نکاسته و او را در فقه یکهتاز کرده است.
وی بیان کرد: مرحوم یزدی در برخی موارد و به ویژه در مسائل فقهی اختلاف نظرهایی با معاصران خود داشته که گاهی سبب بروز اختلافات سلیقهای و علمی شده اما این اختلافات سبب تشدید اختلاف بین این دو و درگیری نبوده است.
عضو مجلس خبرگان رهبری در تشریح اختلافات صاحب عروه و مرحوم آخوند گفت: آخوند که مبارزه با استعمار را سرلوحه خود قرار داده بود با صاحب عروه در مورد مبارزه با استعمار هم نظر نبود.
وی تصریح کرد: مرحوم آخوند مبارزه با استعمار و سلطه خارجی را جایز میدانست و مرحوم سید کاظم هم از نظر فقهی همین نظر را داشت اما در مقام عمل، مرحوم آخوند معتقد به مبارزه برای نجات ممالک اسلامی بود اما سید یزدی آن روحیه انقلابی را نداشت هرچند تسلط بیگانه بر مسلمانان را جایز نمیشمرد.
واعظ موسوی با اشاره به دیگر اختلاف نظرهای مرحوم سید یزدی و مرحوم آخوند به بحث ولایت فقیه اشاره کرد و ابراز داشت: اختلافنظر این دو پیرامون حیطه مسئولیت و عهدهداری امور جامعه توسط ولایت فقیه است اما چون این اختلافات علمی است سبب نمیشود با هم درگیری و نزاع خارجی داشته باشند چرا که اختلافات آنها مبنایی و مکتبی است.
وی یادآور شد: مرحوم آخوند برای فقیه جامعالشرایط بسط ید و تسلط بر جامعه قائل بود اما مرحوم سید یزدی ولایتی را که برای فقیه قائل بود در حد تصرف در امور حسبیه و سامان بخشیدن به مسائل خیر و اجرای امر به معروف و نهی از منکر است.