به گزارش خبرنگار مهر، 10 دی ماه سال 89 دختر نوجوانی در تماس با پلیس از قتل مادرش خبر داد. پس از این تماس گروهی از ماموران همراه بازپرس کشیک جنایی تهران در محل جنایت حاضر شدند.
در نخستین بررسی ها مشخص شد ، زن جوان به نام مریم بر اثر اصابت ضربه های سنگین به سرش از پا درآمده است. از سوی دیگر آثار کبودی بر روی صورت و پهلوی او هم مشاهده می شد.
تیم جنایی پس از بررسی های مقدماتی به تحقیق از دختر مقتول پرداختند که او اظهار داشت : پدر و مادر مدام با یکدیگر اختلاف و درگیری داشتند. من هم که طاقت این درگیری ها را نداشتم خانه را ترک کرده و نزد پدربزرگم رفتم. امروز برای برداشتن وسایلم به خانه آمدم. در باز بود و جسد مادرم در یکی از اتاق ها افتاده بود.
پس از تجسس ها در محل قتل ، جسد به پزشکی قانونی منتقل شد و کارآگاهان همسر مقتول را به عنوان مظنون به قتل دستگیر کردند.
او در بازجویی های مقدماتی منکر قتل همسرش شد اما در ادامه لب به اعتراف گشود و گفت که همسرش را با ضربه های شیشه ادکلن به قتل رسانده است.او سپس صحنه جنایت را بازسازی کرد.
با صدور کیفرخواست برای جمشید- متهم- پرونده اش برای محاکمه به شعبه 113 دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد. در جلسه دادگاه دختر مقتول رضایت خود را اعلام کرد اما مادر مقتول با اعلام درخواست قصاص گفت می تواند تفاضل دیه را بپردازد.
سپس متهم در جایگاه قرار گرفت و با انکار قتل گفت : من به مواد مخدر اعتیاد اشت. همسرم نیز اعتیاد شدیدی به ماده مخدر شیشه داشت و خودزنی کرده است. من صبح که از خانه رفتم درحال مصرف مواد مخدر بود اما شب از مرگ او باخبر شدم.
پس از آخرین دفاعیات متهم و وکیل مدافعش قضات دادگاه وارد شور شده و جمشید را با اکثریت رای به قصاص محکوم کردند.
در ادامه پرونده برای بررسی حکم به شعبه نهم دیوان عالی کشور فرستاده شد که قضات دیوان عالی کشور حکم قصاص را تایید کردند.