به گزارش خبرنگار مهر، در چهارمین شب از برگزاری بخش پاپ بیست‌وهشتیمن جشنواره موسیقی فجر در سالن همایش‌های برج میلاد، شب گذشته بیست‌وهشتم بهمن ماه محمد علیزاده در سانس دوم به اجرای برنامه پرداخت.
کنسرت علیزاده به دلایل فنی و طول کشیدن ساندچک رأس ساعت 22 آغاز شد و این در حالی بود که تا ساعت 21:30 که زمان شروع کنسرت طبق جدول برنامه است، درهای سالن به روی مخاطبان باز نشده بود. با ورود مخاطبان نیز هنوز عوامل صدا و رهبر گروه روی صحنه بودند.
علیزاده پس از خواندن ترانه اول گفت که شما از موسیقی من خاطره دارید و امیدوارم امشب نیز شب خاطره‌انگیزی برای شما رقم بزنیم.
این خواننده در ادامه ترانه شاد و ریتمیک "بی حوصله" را خواند که نویدبخش فائق آمدن بر چالش مهم تلفیق شعر و موسیقی هم بود. همچنین علیزاده تا پایان کنسرت، هیچکدام از قطعات موسیقی را معرفی نکرد.
ساز دیوان یا باغلاما در ترانه بعدی این گروه نواخته شد که لحن موسیقی را به سمت موسیقی کشور ترکیه نزدیک می‌کرد. در کل تکنیک خوانندگی علیزاده و تحریرهایی که به صدایش می‌داد نیز یادآور موسیقی ترکی استانبولی بود.
علیزاده علیرغم اینکه صدایی پرقدرت و شفاف دارد کمتر از حجم صدایش بهره برد و با چرخش در یک محدوده متوسط صوتی به چند ترانه نخستش حالتی یکنواخت داده بود. البته نباید نقش آهنگسازی را در به وجود آمدن این حالت بی‌تأثیر دانست. قطعا ملودی ایجاب می‌کند که خواننده از حجم و اوج صدایش استفاده کند که این نکته در مورد علیزاده صورت نگرفته بود.
این خواننده جوان از اینکه برای اولین‌بار در جشنواره موسیقی فجر شرکت داشت ابراز خوشحالی کرد و همه انرژی خود را مدیون مخاطبانش دانست. او در فاصله بین ترانه‌ها ارتباط خوبی با تماشاگران برقرار می‌کرد و به ابراز احساسات آنان پاسخ می‌داد.
در ادامه کنسرت ترانه‌ای دیگر اجرا شد که در آن نوازنده گیتار الکتریک در مقام‌های موسیقی آذری تکنوازی کرد که در نوع خود بی‌نظیر بود.
علیزاده پس از اجرای ترانه‌ای دیگر که هنگام اجرایش از مردم خواست موبایل‌هایشان را روشن و در هوا تکان بدهند، از صحنه خارج شد و نوازندگان قطعه معروف "ساری گلین" را نواختند.
در ادامه کنسرت، علیزاده بازگشت و ترانه‌ای دیگر خواند. او در این بخش نوازندگان گروهش را این‌گونه معرفی کرد: فرزاد قماشی(درامز)، سعید عباسی(کیبورد)، امیر غلامی(گیتار الکتریک)، علی پورنگهبان(گیتار بیس)، محمد شعبانی (پرکاشن)، اشکان موسوی(ویلن)، بهمن میرزازاده(گیتار الکتریک و باغلاما) و امیر علیزاده(رهبر گروه و پیانیست).
ترانه نهم این کنسرت به گفته علیزاده بهترین و محبوب‌ترین قطعه‌اش بود. این ترانه از نظر ملودی و تنظیم به نسبت دیگر ترانه‌ها سطح بالاتری داشت و مورد استقبال بیشتری هم قرار گرفت.
ترانه بعدی که ساز باغلاما آن را همراهی کرد نیز مورد تشویق و استقبال مخاطبان قرار گرفت. سپس علیزاده طبق کاغذی که به دستش دادند از مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، انجمن موسیقی، دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، حراست، مسئولان برج میلاد و ... تشکر کرد. او همچنین از دوستانی که در یک کنسرت در جزیره کیش با وی همکاری کرده بودند نیز تشکر کرد!
علیزاده پس از خواندن ترانه‌ای دیگر عنوان کرد که همیشه دوست دارم با تفکر بخوانم. آثار من نشانه تفکر و احساسات من است که به صورت موسیقی بروز پیدا می‌کند. او همچنین از برگزاری کنسرتش در هفته اول اسفند خبر داد.
این خواننده پیش از اجرای ترانه پایانی، از ترانه‌ای جدید خبر داد که دیشب سروده و در آن خاطره روز هشتم آبان ماه سال 88 (88/8/8) میلاد امام رضا (ع) را تداعی کرده بود. اما مشخص نشد این ترانه به دلیل نوع آهنگسازی شکل جمله و نثر پیدا کرده بود یا اینکه واقعا نثر بوده نه ترانه.
علیزاده با اجرای پانزده ترانه کنسرت خود را در جشنواره موسیقی فجر به پایان رساند و در برابر آهنگ‌های درخواستی، اجرای آن را به کنسرت‌های بعدی موکول کرد.
حاشیه:
- از مهمانان کنسرت علیزاده می‌توان به حمید اسفندیاری مدیر موسسه آوای باربد، علمشاهی مدیر شرکت ایران صوت و اعضای گروه موسیقی سِون اشاره کرد.
- تمام ردیف‌های ویژه مهمان در این کنسرت پر بود.
- علیزاده از پدر و مادرش که در سالن حضور داشتند، تشکر ویژه کرد.