همچنين در دوره خلفاي راشدين اين شيوه همچنان معمول بود ، چنانكه در گوشه اي از مسجد كوفه ، به نام « دكه القضا » حضرت امام علي عليه السلام براي رسيدگي به كارهاي حقوقي وقشايي مردم بر محكمه قضاوت مي نشستند .
از آنجا كه در سرزمين هاي اسلامي داوري مبنايي داشت و قضات مذهبي عهده دار اين مهم بودند، تشكيلات خاص و مكان ممتازي بجز مسجد ، براي قضاوت ضرورتي نداشت .
در دوره خلفاي فاطمي ، ساختمان ضميمه شمال شرقي مسجد عمر براي سكونت قاضي القضات اختصاص يافت و روزهاي شنبه و دوشنبه قاضي القضات در ملاعام به قضاوت مي پرداخت . در زمان ياقوت ، قاضي القضات شهر بغداد نيز احكام قضايي اش رادر مسجد صادر مي كرد .
همچنين قاضي شهر دمشق در مسجد اموي رواق مخصوصي براي قضاوت داشت . چنين روشي در بسياري از شهرهاي مهم كشورهاي اسلامي معمول بود .