به گزارش خبرگزاري مهر ، روزنامه اماراتي البيان درمقاله خود نوشت : در گير و دار هياهويي كه بوش در مورد وجود سلاحهاي كشتارجمعي در عراق به راه انداخته بود و صدام را به استفاده از آن متهم مي كرد و نيز بحث و جدل و مناقشات بعدي كه امروز اسراييل در مورد آمادگي ايران براي ساخت بمبهاي هسته اي به راه انداخته است ، نبايد نكته اي مهم را كه مربوط به
گذ شته است فراموش كنيم .
پرونده هاي تاريخ گواهي مي دهد كه، آمريكا اولين كشوري بود كه به طور آشكار از سلاحهاي هسته اي (كشتارجمعي ) بر ضد بشريت استفاده كرد .
اولين حمله هسته اي تاريخ جهان توسط آمريكا در 6 آگوست 1945 ميلادي با فروريختن بمبهاي هسته اي بر روي مردم شهر هيروشيماي ژاپن، بزرگترين فاجعه تاريخ بشريت را رقم زد كه طي آن حدود 140 هزار انسان بي گناه قرباني شدند.
ساموئل هرتچ نويسنده معروف مي پرسد ، اگر آمريكا حملات 11 سپتامبر نيويورك را به خاطر كشته شدن 3 هزار تن حادثه بزرگ تروريستي خوانده ، فاجعه بزرگ هيروشيما كه 140 هزار انسان كشته شدند را چه بايد ناميد؟
سوال بزرگ كه درحال حاضر بايد مطرح كرد، اين است ، اگر فاجعه هيروشيما كه در تاريخ اسطوره شد ، اولين موردي است كه سلاحهاي كشتار جمعي در آن بكار رفت آيا اين حادثه دلخراش با حملات 11سپتامبر آمريكا مشابهت دارد، پاسخ يك كلمه است ، خير .
به نوشته البيان ، شايد آنچه اولين چيزي كه در اين مورد به ذهن متبادر مي شود ، ياد آوري اين نكته است كه وزارت دفاع آمريكا ( پنتاگون) در ماههاي اخير برنامه گسترده اي براي توليد بمبهاي هسته اي كم حجم آغاز كرده است تا به زعم خود در حملات پيشگيرانه بر ضد "كشورهاي سركش" درچارچو ب "جنگ تنبيهي" مانند آنچه در مورد عراق انجام داد، بكار گيرد.
بايد ذهنها را به اين نكته متوجه كنيم كه مسوولان آمريكايي بعد از جنايت هيروشيما تلاشهاي فراواني كردند تا تهاجم هسته اي خود به اين شهر را با بهانه هاي واهي توجيه كنند، اينكه هدف از حمله هسته اي به هيروشيما ، پايان دادن به جنگ جهاني دوم و نجات دادن بشريت از جنايتهاي بزرگ و كشته شدن ميليونها انسان بوده است .
واقعيت چيزي فراتر از اين ادعاي آمريكاست ، اگر اين توجيه آمريكاكه حمله هسته اي به هيروشيما و فرورفتن 140 هزار انسان به كام مرگ ، توجيهي صحيح باشد ، بايد از آمريكا پرسيد چرا بعد از پايان جنگ جهاني دوم ، پرونده سلاحهاي كشتار جمعي را براي هميشه مختومه اعلام نكرد.
البيان مي افزايد دروغ بودن ادعاي آمريكا و مسخره بودن توجيه اين كشور زماني بر ملا مي شود كه اين كشور برعكس ادعاي خود بلافاصله بعد از پايان جنگ جهاني دوم ، به تكميل و توسعه زرادخانه عظيم هسته اي خود دست زد ، امري كه باعث كشانده شدن شوروي سابق به رقابت با اين كشور كه به آن مسابقه تسليحاتي نام نهاده بودند ، شد.
مدارك مربوط به جنگ آمريكا در وييتنام (1965 تا 1975 ميلادي ) نشان مي دهد كه آمريكا در سالهاي پاياني اين جنگ از سلاحهاي كشتارجمعي بر ضد مردم ويتنام استفاده كرد بود.
به رغم اينكه ريچارد نيكسون رييس جمهور وقت آمريكا با توصيه هاي ژنرالهاي ارتش خود براي بكارگيري بمب هسته اي بر ضد مردم ويتنام مخالفت كرد اما نظاميان آمريكايي در دوره رياست جمهوري وي از نوع ديگر سلاحهاي كشتارجمعي بر ضد مردم ويتنام استفاده كردند و سلاحهاي شيميايي را بر ضد مردم اين كشور بكار گرفتند.
اين حقيقتي است كه در بسياري از كتابهاي مورخان معاصر درمورد جنگ ويتنام آمده است كه آخرين مورد آن در انتشارات نيچر در آوريل گذشته منتشر شد و در آن آمده است ، نظاميان آمريكايي مقادير معتنابهي ماده كشنده ديوكسين در نقاط مختلف ويتنام بر روي مردم آن فروريختند.
روزنامه اماراتي البيان مي افزايد: در حالي كه واشنگتن به استفاده از اين ماده كه به آن عنصر اورانگ نام گذاشته در ويتنام اعتراف كرده اما با اين بهانه كه هدف استفاده از اين ماده كشنده ، نابودي جنگلهاي ويتنام بوده تا جنگجويان اين كشور از امتياز استتار و اختفا دراين جنگلها محروم شوند ، جنايت خود را توجيه مي كند و مدعي است استفاده از اين ماده كشنده زياني براي بشريت ندارد.
اين شمه اي از پرونده آمريكا در بكارگيري سلاحهاي كشتارجمعي و اين چيزي فراتر از برنامه جديد اين كشور براي ساخت بمبهاي هسته اي كوچك است ، كشوري كه به بهانه وجود سلاحهاي كشتار جمعي در عراق به اين كشور حمله كرد در حالي كه با وجود گذشت ماهها از جنگ بر ضد عراق ، هنوز چنين سلاحهاي ادعايي كشف نشده است ، و اين در حالي است كه آمريكا همچنان در مقابل زرادخانه عظيم اسراييل سياست سكوت و اغماض را در پيش گرفته است .
تاریخ انتشار: ۳۰ مرداد ۱۳۸۲ - ۱۶:۳۵
روزنامه البيان نوشت : آمريكايي ها حوادث 11 سپتامبر را كه به كشته شدن 3 هزار تن منجر شد ، حادثه بزرگ تروريستي نام گذاشته اند ، از آنها بايد پرسيد فاجعه وحشتناك هيروشيما كه بمب هسته اي اين كشور 140 هزار انسان بي گناه را به كام مرگ كشاند ، چه نامي بايد براي آن گذاشت .