اين نويسنده و پژوهشگر ادبيات داستاني در گفت و گو با خبرنگار فرهنگ و ادب مهر ، با بيان اين مطلب افزود : ادبيات متعهد و انقلاب كه جاي خود دارد ، من بر اين باورم كه همواره سياستگذاران فرهنگي ، ادبي و هنري كشورباني اصلي چنين بي توجهي هاي به عرصه ادبيات بوده و هستند.
كامران پارسي نژاد تصريح كرد : سياستگذاران همواره از سينما و موسيقي حمايت كرده اند و برگزاري جشنواره هاي متنوع و بزرگ بيانگر اين مدعاست. اصولا به غير از مراكزي چون وزارت ارشاد كه از سرمايه كافي جهت راه اندازي چنين جشنواره هايي برخوردار است ، نمي توان از مراكز ديگر توقع داشت و به همين دليل است كه تاكنون شاهد برگزاري جشنواره هايي پيرامون ادبيات متعهد انقلابي نبوده ايم.
كامران پارسي نژاد : پس از روي كار آمدن حكومت قاجاريه تاكنون هيچ گاه ادبيات كشور مورد عنايت مسئولين قرار نگرفته است و به همين دليل است كه ادبيات ديگر شاهد ظهور نخبگاني چون حافظ ، مولانا، سعدي ، بيهقي و ... نيستيم . |
اين نويسنده و پژوهشگر ادبيات داستاني خاطرنشان ساخت : ادبيات متعهد ابتدا بايد به درستي معنا شود و زير گروه هاي آن مشخص گردد ، كاري كه توسط نهادهاي دولتي و نيمه دولتي چون وزارت ارشاد ، كانون پرورش فكري كودكان و نوجوانان ، حوزه هنري و سازمان تبليغات اسلامي صورت نپذيرفته است. اين نهاد ها تاكنون درپي راه اندازي چنين جشنواره هايي در عرصه ادبيات متعهد نبوده اند. آنها بيشتربه صنعت سينما و حمايت از هنرپيشگان توجه دارند . پرداخت هاي كلان و بالا بودن دستمزدها اعجاب برانگيز است.
پارسي نژاد گفت : كار به جايي رسيده است كه اگر برخي هنرپيشه ها ، سفرهاي ماهانه شان به فرنگ به تاخير بيفتد ، آه و فغان به راه انداخته و دم از بي توجهي مسئولين مي زنند ! تاريخ گواه بر اين مدعاست كه پس از روي كار آمدن حكومت قاجاريه تاكنون هيچ گاه ادبيات كشور مورد عنايت مسئولين قرار نگرفته است و به همين دليل است كه ادبيات ديگر شاهد ظهور نخبگاني چون حافظ ، مولانا، سعدي ، بيهقي و ... نيستيم . من يقين دارم اگر دولت و مسئولين از اديبان و اهل قلم حمايت كنند به سرعت ادبيات ايراني دچار تحولي عظيم مي گردد ، چرا كه هنر نزد ايرانيان است و ايرانيان ثابت كرده اند كه توانمندي لازم دراين عرصه و گستره عظيم را دارند. تنها عدم حمايت مسئولين باعث ركود شده است. برگزاري جشنواره هاي ادبي خاصه جشنواره ادبيات متعهد مي تواند تاثير بسزايي در اين راستا داشته باشد . اگر هم گاه و بي گاه جشنواره اي در اين ارتباط برگزار مي شود ، كاملا فرمايشي بوده و به محلي براي ريخت و پاش هاي برخي مبدل مي گردد.
متاسفانه نهادهاي فرهنگي ما بيشتربه صنعت سينما و حمايت از هنرپيشگان توجه دارند ، پرداخت هاي كلان و بالا بودن دستمزدها اعجاب برانگيز است . |
اين نويسنده و منتقد ادبيات داستاني در پايان اضافه كرد : مسئولين فرهنگي كشور بايد هرچه زودتر در پي رفع اين نقيصه باشند ، معمولا مسئولين چنين جشنواره هايي به جاي اين كه به رسالت خود بپردازند ، در پي جو سازي و جنجال سازي هستند ، گاهي اين جشنواره ها با برخي اهداف سياسي همسو شده است ، اگر نظارتي بر عملكرد مسئولين فرهنگي و جشنواره ها نباشد چنين رويدادهايي به وفور ديده مي شود و جاي تعجب هم نيست .