وي درگفت وگو با خبرنگارفرهنگ و ادب مهر، با بيان اين مطلب افزود : زبان، زمان، مكان وعلت ، عناصري هستند كه نويسنده با رعايت آنها مي تواند رمانهاي تاريخي بي بديلي را خلق نمايد و نفيسي با رعايت اين چهارعنصر وهمچنين شناخت آنچه برقهرمان گذشته و با اتكاء بر دانسته هاي خويش داستانهايي را رقم مي زند كه هرچند با زباني شيوا و ساده نگارش شده ، اما مخاطب را به سوي تصويرسازي ذهني مي كشاند و در حقيقت داستانهاي اساطيري را در ذهن خواننده به تصوير مي كشد .
عباس ساعي ياد آور شد : هرچند نفيسي درمحافل اجتماعي حضوري پر رنگ داشت اما حضور چنداني درجامعه نداشت و تحقيقات گسترده اش درآثار گذشتگان ، دستنوشته هاي وي را به آثارمنتقدانه اي ادبي مبدل ساخته است .
وي نفيسي را برگ زريني ازتاريخ ادبيات ايران دانسته و گفت : آثارترجمه شده اي كه ازنفيسي برجاي مانده ترجمه اوديسه هومر همانند خود اثرتاثيرگذار است و هر كس آن را مطالعه كند ، گويي دستنوشته هاي هومر را به زبان اصلي مي خواند . آثارنفيسي با تمام جذابيتي كه دارد با انگاره ها ، قواعد و اصلوب هاي علمي انطباق ندارد و اصلوب ادبي در آنها رعايت نشده است و شايد دليل اصلي آن تعدد حوزه هاي فعاليت او بوده باشد .