خبرگزاري مهر - گروه فرهنگ و ادب : اسدالله شعباني - شاعر ، كودكان و خردسالان ، گفت : بايد تعرفه هايي قانوني در نظر گرفته شود و بر اساس آن تعرفه ها حقوق تصويرگر و مولف مشخص گردد .

 

وي كه مديريت نشر " توكا " را نيز بر عهده دارد ،  در گفت و گو با خبرنگار فرهنگ و ادب مهر،  با بيان اين مطلب افزود : تصويرگران مبلغي را در ابتدا دريافت مي كنند و ديگر از كتاب جدا مي شوند ، اما مولفان در هر تجديد چاپ باز در كتاب سهيم هستند . من اين روش را نمي پسندم و معتقدم كه بايد توافقي بين ناشر و مولف و تصويرگر انجام شود پس بهتر است تصويرگران نيز مانند مولفان درصدي در چاپ يك كتاب شريك باشند.

اسدالله شعباني تصريح كرد :  البته كتابها نيز با يكديگر متفاوت هستند ، مثلا كتابي كه براي گروه سني خردسالان است تصوير آن بيشتر از متن با مخاطب ارتباط برقرار مي كند ،  اما در يك كتاب جدي تر و در گروه سني بالاتر،  اين قضيه برعكس است . به طور كلي من اعتقاد بر اين امر ندارم كه تصويرگران بيشتر از مولفان حق الزحمه دريافت مي كنند.

مدير نشر توكا :  ناشراني كه نيرومند هستند تمام راه ها را براي ناشران تازه بر سر كار آمده بسته اند  و طبيعي است كه هر كس نسبت به تداخل ميزان قدرت و ثروت و موقعيتي را كه فراهم كرده سود خواهد برد. 

اين شاعر اضافه كرد : اعتقاد من بر اين است كه مديريت فرهنگي كشور نقص جدي دارد  و همه كارها را به هم ريخته است ، به طوري كه با بحران مديريت در عرصه فرهنگي كشور مواجه هستيم . در حوزه ناشران نيز همين طور است ،  چون حمايت هايي كه صورت مي گيرد كاذب است و قانوني مدون در اين زمينه وجود ندارد ،  ناشراني كه نيرومند هستند ( دانه درشت هاي نشر ) ، تمام راه ها را براي ناشران تازه بر سر كار آمده بسته اند  و طبيعي است كه هر كس نسبت به تداخل ميزان قدرت و ثروت و موقعيتي را كه فراهم كرده سود خواهد برد.



شعباني يادآور شد : در تمامي اين موارد ، ناشر،  مولف و تصويرگر مظلوم واقع شده اند و به هر سه ظلم مي شود و نمي توان هركدام از اين سه را محكوم كرد بلكه مديريت غلط و ناكارآمد فرهنگي باعث به وجود آمدن اين مسائل شده است.

اين شاعر كه آثاري نيز براي خردسالان و پيش دبستاني ها دارد ،  به مهر گفت : اگر در حوزه نشر ، رقابت سالمي وجود داشت يعني ناشر دولتي نداشتيم ، ناشر رانت خوار وجود نداشت ، مسلما همه چيز درست مي شد ، مشكل ما اين است كه تمام كارها محفلي هستند ، يعني هر كس نسبت به ميزان وابستگي رفاهي و مالي كه مي تواند داشته باشد ، ميدان خود را گسترش داده و باعث بسته شدن ميدان فعاليت ديگران شده است .