كردهاي عراق و خودمختاري مطلق

سرويس بين الملل خبرگزاري مهرانتخاب مادريد شايد به اين دليل بود كه مسلمانان پس از850 سال حكومت دراندلس بدليل اختلافات دروني مجبور شدند اين بخش از خاك اروپا را ترك كنند .
همچنين وجود مجموعه گسترده اي از يهوديان دراسپانيا يك همزيستي مشترك ميان اروپاييان و يهوديان ايجاد كرده بود .
اسراييل قبل ازعزيمت به كنفرانس شرط كرده بود كه هيات فلسطيني نبايد بطور مستقل دراين كنفرانس حضور يابد .
عراق كه به يك كشورمنزوي وحاشيه نشين تبديل شده بودهيچگونه نقشي درساختار جديد مناقشات اعراب و اسراييل ايفا نكرد .
درشمال عراق كردها كه همانند شيعيان درطول حكومت بعث عراق محروميت هاي زيادي تحمل كرده بودند با پديد آمدن شرايط جديد و با استفاده ازچترحمايتي آمريكا اقدام به تشكيل يك حكومت خود مختار مطلق كردند.
جلال طالباني دبير كل اتحاديه ميهني و "مسعود بارزاني " رهبر حزب دمكرات  كردستان عراق دريك ائتلاف تاكتيكي، سليمانيه و اربيل را به عنوان  دومركز حكومتي كردستان انتخاب كردند .
هريك از آنان داراي يك نيروي مستقل بودند كه حفاظت ازتاسيسات تحت امررا به عهده داشتند .
به موجب موافقت نامه اي كه ميان نيروهاي ائتلاف و مسوولان رژيم بعث عراق به امضا رسيد ارتش صدام تنها براي حفاظت از تاسيسات نفتي كركوك وموصل به طور محدود دراين دومنطقه مستقرشدندو هواپيما هاي عراقي حق پرواز بر فرازمناطق كرد نشين را نداشتند .
اين موافقت نامه را از سوي نيروهاي ائتلاف ژنرال "نور من شوار تسكف "و از سوي رژيم بعث صدام ارتشبد" سلطان هاشم احمد" در چادري درمنطقه صفوان واقع درجنوب عراق به امضا كردند .
همچنين رژيم بعث مجبورشد تا به هياتهاي بازرسي سازمان ملل اجازه دهد درهر زمان و هرمكان از تاسيسات نظامي عراق بازديد به عمل آورد .
اين بازرسي كه معمولا بدون اطلاع رساني قبلي مي گرفت از سال 1991 تا سال 1993 يعني زمان حمله آمريكا به عراق ادامه داشت  .
درطول 13سال محاصره عراق با اينكه روزانه بيش از 300 كودك براثر نبودن امكانات بهداشتي و تغذيه جان خود را ازدست مي دادند صدام بيشترمواد غذايي و وسايل تفريحي خود را از طريق مرز اردن و ارد مي ساخت .
متوسط درآمد كارمندان دولت به ماهانه 12 دلارتنزل يافت كه معمولا كفاف زندگي آنان را نمي داد .
خانواده صدام برخلاف ساير مردم عراق ازبالاترين امكانات رفاهي و مادي برخورداربودند زيرا بخشي از در آمد ناشي از قاچاق نفت آيد اطرافيان صدام مي شد.
عوارض ناشي از بمباران هاي جنگ خليج فارس جان بيش ازسه ميليون كودك عراقي را تهديد مي كرد كه همچنان تاثيرات آن برروي كودكان عراقي  باقي مانده است .