به گزارش خبرگزاری مهر؛ جنبش عدالتخواه دانشجویی در نامه ای سرگشاده به روسای سه قوه از عدم عزم راسخ آنها در مبارزه با مفاسد اقتصادی و بی‌توجهی به فرامین رهبری در این حوزه انتقاد کرد.
در این بیانیه تاکید شده است: پیش از آن‌که این نامه را برای شما سران معظم بنگاریم؛ باید اعتراف کنیم که امیدی به شما برای توجه به این مطالبات و در دستور کار قرار دادن آنها نداریم؛ چرا که مدت‌هاست جنس اولویت‌های شما و دغدغه‌هایتان برای ملت بزرگ ایران از یک سو و برای آرمان‌های اصیل اسلام از سوی دیگر، غریبه و ناآشنا شده است.
سخنان رهبر امت اسلامی در جمع مردم مومن تبریز را همانند تمامی سخنان و رهنمودهای ایشان، فقط شنیدید و طبق عادت معهودتان در مقابل نقدهایی که به عملکرد مدیریتی شما وارد کردند و مطالباتی که داشتند -فقط و فقط برای کم کردن فشار افکار عمومی و نه برای آن‌چه داعیه‌اش را دارید- دست به نامه نگاری‌های چند خطی زدید. نامه هایی تکراری با ادبیاتی نه‌چندان مناسب
و به دور از شأن ملت ایران.
آقایان رئیس!
مقام معظم رهبری در سال ۹۰ که همه شما بزرگان بر مسندهای خود تکیه داشتید؛ مخصوصا از وضع اجرای عدالت اجتماعی در کشور به طور مطلق ابراز نارضایتی کردند ولی از کنار آین نقد و مطالبه تند به راحتی -همانند سایر مطالبات در حوزه عدالت‌خواهی- گذشتید و حتی حاضر نشدید یک خط نامه بنویسید و از این نارضایتی عمیق رهبری از عملکردتان عذرخواهی کنید.این در حالی بود که شعار دولت و قوه قضائیه پیگیری عدالت و مخصوصا مبارزه با مفاسد اقتصادی به عنوان یک عامل برای گسترش عدالت بوده است.
مقام معظم رهبری در سخنانشان پس از اتفاقات تلخ جلسه استیضاح وزیر کار برای چندمین بار از شما و عملکردتان نسبت به عدم اجرای فرمان هشت ماده‌ای و کوتاهی در امر مبارزه با مفاسد اقتصادی انتقاد کردند؛ برخی از عمل‌کردهای شما را خلاف اخلاق، شرع مقدس، قانون، تقوا، مصلحت کشور و… خواندند؛ امّا در نامه‌های از رنگ افتاده‌تان کوچک‌ترین اشاره‌ای به این مطالبات و نقدها نکردید و صرفا به لفاظی و ادعای ولایتمداری پرداختید بدون اینکه حتی یک عذر ساده بیاورید و دلیلی بیاورید.
از شما می پرسیم: چرا ولایتمداری خویش را در عمل اثبات نمی کنید و آن را تبدیل به یک شعار سیاسی نموده اید؟
چه جواب متقن و قانع کننده‌ای نسبت به این کوتاهی‌ها در محضر رهبر و ملت دارید؟ و از این مهم‌تر چگونه در قیامت چشم در چشم امام راحل(ره) و شهدای تاریخ اسلام خواهید دوخت و عذر تقصیر خواهید آورد؟
واضح پاسخ دهید؛ از زمان صدور فرمان هشت ماده‌ای جز شعارپراکنی و استفاده سیاسی از عدالت و مبارزه با مفاسد؛ چه کارنامه مشخصی دارید که مقبول خداوند متعال باشد؟ لطفا صریح پاسخ رهبری را بدهید که فرمودند: «مکرر می‌گویند فساد اقتصادی؛ اما این کار به زبان گفتن، تمام نمی‌شود بلکه نیازمند مبارزه عملی است. در عمل چه کار شد؟ در عمل چه کار کردید؟»
لطفا نگویید با پرونده فساد سه هزار میلیاردی برخورد کردیم که قطعا خواهیم گفت که عملکرد مدیریتی شما در سه قوه مقننه، مجریه و قضائیه در عدم توجه به فرامین رهبری –همانطور که رهبری نیز فرمودند- علت اصلی این فساد بزرگ بود و لاغیر. و عدالت آن بود که در جریان رسیدگی به آن پرونده، خود شما هم به همین علت مورد بازخواست قرار می گرفتید و پاسخ‌گوی سوالات افکار عمومی می‌بودید تا در مورد شما هم قضاوت شود؛ هرچند که تاریخ این کار را خواهد کرد!
و ادعا نکنید که برای مبارزه با این مفاسد قصد ایجاد یک سازمان دیگر علاوه بر ده ها سازمان موجود را دارید؛ چرا که ما ضعف را در اراده شما در مبارزه با مفاسد اقتصادی می دانیم نه تشکیل سازمان های قارچی تشریفاتی. ما ضعف را در افراد آلوده ای می دانیم که خودشان علم مبارزه با فساد را برداشته اند؛ ضعف را در تساهل در مبارزه و رسوخ برخی افراد ناسالم در دستگاه های نظارتی، اجرایی وقضایی می دانیم.
سوال بعد اینکه جز آن نامه‌هایِ شعاریِ تکراریِ همیشه نگاشته شده، آیا برنامه‌ای برای اجرای فرمان هشت ماده‌ای رهبرمعظم انقلاب دارید؟ اگر برنامه ای دارید؛ با نامه‌ای دیگر اعلام کنید و اگر ندارید، بدانید که پست‌های خودتان را به ناحق اشغال کرده‌اید؛ در اینصورت بجاست با کنار رفتن داوطلبانه از قدرتهایتان اجازه دهید افرادی ولایتمدارتر؛ دلسوزتر، با برنامه‌تر و پی‌گیرتر از شما روی کار آیند تا این‌گونه موجبات تأثر رهبری امت فراهم نگردد. چرا که مشروعیت حاکمان اسلام بسته به اجرای عدالت و مبارزه با فساد است و اگر چنین عزم و برنامه ای ندارید ریاست شما بر قوه های تحت امرتان مشروع نیست.
ما بنا به وظیفه ای که پیرامون امر به معروف و نهی از حاکمان بر دوش داریم شما را نصیحت می کنیم که مشروعیت خویش را به پای بازی های سیاسی مصروف نسازید؛ چشم ودلهایتان را در گفتار وکردار به عطر ولایت معطر کنید؛ حقوق مستضعفین و پابرهنگان و بی پناهان را بر حقوق احزاب واطرافیانتان ترجیح دهید و در این بحبوحه و پیچ بزرگ تاریخی رسالت تاریخی خویش را در خدمت به اسلام بجوید.