به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از فارین پالسی، جان کری روز گذشته سفر یازده روزه خود را به عنوان وزیر امور خارجه آمریکا برای گفتگو با سران برخی کشورهای اروپایی و آسیایی جهت بررسی اوضاع کنونی جهان و تصمیم‌گیری در مورد آینده سیاست خارجه آمریکا را آغاز کرده است.
به نوشته فارین پالسی، باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا در دوره دوم ریاست جمهوری‌اش می‌تواند، سیاست خارجه دوره اول ریاست جمهوری‌اش را پی گیرد. گزینه دیگر برای اوباما کاستن از حضور آمریکا در مسائل جهانی به خاطر جنگ‌هایی که آمریکا در آن درگیر بوده است، خواهد بود.
جان کری به عنوان سکان‌دار کشتی سیاست خارجه آمریکا تا حدی مسیری را که قرار است طی چهار سال آینده بپیماید را تعیین کرده است. کری در اولین سخنرانی خود به عنوان وزیر امور خارجه آمریکا بر سیاست گفتگو و دیپلماسی دستگاه سیاست خارجه در مواجهه آمریکا با دیگر کشورها اشاره داشت.
به نوشته فارین پالسی سیاست گفتگویی که کری به آن اشاره داشت از سوی واشنگتن نیاز به حمایت دارد، هر چند در عرصه جهانی پیشنهاد جدیدی به حساب نمی‌آید زیرا تصمیم‌گیرنده اصلی سیاست خارجی آمریکا، رئیس جمهور آمریکا است و کاخ سفید و تیم امنیت ملی مکان اصلی تصمیم‌گیری در مورد سیاست خارجه است.
به نوشته فارین پالسی، جان کری، به عنوان وزیر امور خارجه آمریکا، و هر شخصی که ریاست وزارت دفاع آمریکا را به عهده بگیرد نمی‌توانند سیاست‌های واشنگتن را در قبال مسائل بین‌المللی تغییر دهند زیرا تعیین‌کنندگان اصلی دستور کار و سیاست‌های واشنگتن پنتاگون و وزارت دفاع آمریکا نیستند و عوامل خارجی دیگری در تعیین رویکرد واشنگتن در قبال مسائل بین‌المللی موثر هستند.
یکی از مهم‌ترین عوامل خارجی موثر در سیاست خارجه آمریکا، رویدادهای بین‌المللی هستند، سیاست خارجه آمریکا بر اساس حوادث و رخدادهای بین‌المللی تغییر می‌کند و نمی‌توان آن را ثابت فرض کرد. یکی دیگر از عوامل موثر در تعیین سیاست خارجه آمریکا الگوهای تاریخی هستند که روسای جمهور آمریکا مجبور به پیروی از آن هستند. باراک اوباما در حالی که با شعار تغییر سیاست‌های بوش به کاخ سفید آمد اما بسیاری از سیاست‌های بوش را پی گرفت، سیاست‌های که آمریکایی‌ها شدیدا منتقد آن بودند، از برنامه هواپیماهای بدون سرنشین گرفته تا سو رفتار با زندانیان اوباما سیاست‌های جورج بوش را دنبال کرده است.
در پایان فارین پالسی با در نظر گرفتن این عوامل می‌نویسد جان کری فضایی چندانی برای ایجاد تغییرات چشمگیر در سیاست خارجه آمریکا نخواهد داشت.