به گزارش خبرنگار مهر، عمارت و باغ تاریخی عامری ها در خیابان فردوسی شمالی از جمله خانه باغ های اواخر قاجار و متعلق به سال 1305 هجری شمسی است.
این خانه - باغ از املاک خاندان امین دارالضرب از افراد شهره دوران قاجار و احداث کنندگان اولین کارخانه‌های ملی بعد از دوران امیرکبیر و همچنین از موسسان اولیه بانکداری در ایران بود و توسط بزرگ خاندان عامری “میرزا جواد خان عامری” بنا شده است.
این خانه پس ازهمکاری اداره میراث فرهنگی استان تهران و سازمان های مردم نهاد مدافع بافت تاریخی، روز 30مهر ماه به شماره 30719 ثبت اضطراری ثبت شد. اما با وجود ثبت این اثر، همچنان تخریب این بنا ادامه داشت به نحوی که شیروانی ها و بخشی از سر ستون های این بنا توسط مجتمع تجارت جهانی فردوسی به عنوان مالک بنا از بین رفته است.
برخی از ساکنان محل که نگران تخریب این بنا بودند عنوان کردند که مالک مجتمع تجاری زیر عمارت را خالی کرده تا در اثر بارش باران و برف در فصل زمستان، این خانه هر چه زودتر فرور ریزد و جا برای گسترش فعالیت های مجتمع بیشتر شود.
این اتفاقات در حالی انجام می شود که مالک مجتمع تجارت جهانی فردوسی بر اساس مبحث 4 مقرارت ملی ساختمان باید به اندازه ساخت بنا که در اصلاحات شهرسازی "اعیان" نامیده می شود، "عرصه ای" را برای بنا آزاد کند و با توجه به اینکه مالک 100 درصد اعیان خود را ساخته است و خانه عامری ها در اولین پلاک برای آزاد سازی عرصه این مجتمع محسوب می شود، باید بر اساس مقررات، عرصه ای را برای بنای ذکر شده آزاد کند بنابراین تخریب این خانه تاریخی امری بدیهی به نظر می رسد!
اکنون بعد از 5 ماه از اولین اقدام اداره میراث فرهنگی تهران مبنی بر ثبت خانه، آیا باید منتظر ماند و مشاهده کرد که مجتمع تجاری بر یک بنای تاریخی قالب می شود و آن را از بین می برد و یا سازمان میراث فرهنگی که زیر نظر ریاست جمهوری است، از قدرت اجرایی خود استفاده کرده و از این بنای تاریخی به عنوان هویت مردم تهران حفاظت می کند؟