به گزارش خبرنگار مهر، دیر زمانی نیست که مسئولان برای حفظ و حراست از میراث فرهنگی تلاش های خود را به کار گرفتند تا با فرهنگ سازی، از تخریب این آثار جلوگيري كنند.
اما اين روزها به جاي مسئولان، مردم از روند نگهداري از ميراث گرانبهاي گذشتگان گلايه دارند و معتقدند مسئولان به ويژه مسئولان ميراث فرهنگي به اين ميراث غني بها نمي دهند.
در سفر به روستای اسفندآباد که بزرگترین روستای شهرستان ابرکوه به شمار می رود، آن چه بیشتر بر زبان اهالی جاری بود، دغدغه های مرتبط با میراث فرهنگی بود.
پیرمردی می گفت: در اوایل انقلاب بازاری که نمونه آن در استان یزد پیدا می شد، به واسطه ناآگاهی مردم توسط مسئولانی که به گفته خود برای آبادانی روستا اقدام می کردند، تخریب شد.
یکی از همراهان ما نیز با راهنمایی خبرنگار مهر به محلی که قبلأ بازارچه بود از تخریب مسجد جامع تاریخی این روستا در همان زمان به دست مسئولان خبر می دهد که قصد داشتن با کشیدن خیابان و کوچه کار عمرانی کنند.
اسفندآباد یک تقاطع تجاری بود
رئیس شورای اسلامی روستای اسفندآباد در زمینه سابقه این روستا به خبرنگار مهر گفت: قدمت این روستا به دوران هخامنشی می رسد و این منطقه که قسمتی از راه ابریشم را در کنار خود داشت، یک تقاطع تجاری بود که بازرگانان زیادی را از شهرهایی مانند فارس و یزد در خود جمع می کرد.
امان الله اژدرپور افزود: هنوز نیز نقاطی مانند شترخوان در این منطقه معروف است که محل استراحت شترهای کاروانیان بوده است.
وی ادامه داد: اگر در گذشته آثاری تخریب شده است می توان علت آن را ناآگاهی برخی مسئولان و مردم عنوان کرد ولی اکنون که مردم آگاه شده اند و مسئولان نیز به زعم خود برای احیای آثار تاریخی اقدام می کنند، برخی اقدامات مایه ناامیدی است.
اژدر پور ادامه داد: در این روستا علاوه بر وجود شهر بهمن با قدمت هخامنشی و قلعه حاجی خان، داشته های دیگری نیز داریم که مورد بی توجهی قرار دارد.
خانه حاج نایب درب ندارد!
در گذر از کوچه های این روستای تاریخی، همراهان، ما را به سمت خانه ای راهنمایی می کنند که خانه حاج نایب نام دارد و عنوان می کنند که این خانه به ثبت ملي رسیده است.
تلاش ما برای پیدا کردن تابلوی ثبت بر سر در بنا، به نتیجه ای نمی رسد زیرا این خانه اصلأ دربی برای ورود ندارد.
محل درب با آجر و گچ، دیوار کشی شده است و راهی برای ورود به آن وجود ندارد.
مسئولان روستا عنوان می کنند که بارها برای اینکه اداره میراث فرهنگی دربی در این محل نصب کند، تلاش کرده ایم اما آنان توجهی به مسئله نکرده اند.
با راهنمایی رئیس شورا و دهیار روستا و از طریق پشت بام یکی از همسایه ها خود را به داخل ساختمان می رسانیم.
خانه به ثبت رسیده حاج نایب به حال خود رها شده است
امان الله اژدرپور در مورد این محل می گوید: میراث فرهنگی هر کجا را ثبت می دهد فقط به نصب یک تابلو بسنده می کند و فقط به ما نامه می دهند که حواسمان به میراث فرهنگی باشد.
وی ادامه داد: در برخی از مواقع نیز به صورت مقطعی هزینه هایی انجام می دهند که مشکل چندانی را حل نمی کند و خانه حاج نایب نیز از ساختمان هایی است که در آن مبلغی هزینه شده است و به حال خود رها شده است.
باغ سالاری و ساباط هایی که تخریب شد
اژدرپور بعد از این محل ما را به باغ سالاری نیز راهنمایی می کند و اظهار می دارد: باغ سالاری هم که در زمان های گذشته مدرسه بود کم کم به مخروبه تبدیل می شود.
در گذر از کوچه های روستا با ساباطی روبرو می شویم و با توضیحات دهیار روستا ادامه مسیر می دهیم: از 50 ساباطی که زیبایی بخش این روستا بود تنها دو مورد به جا مانده است که با بی توجهی هایی که صورت می گیرد امکان تخریب آنها نیز وجود دارد.
سنگ قبری 400 ساله
در بازديد از این روستا همچنین وارد خانه ای می شویم که سنگ قبری 400 ساله را در خود جای داده است.
بر روی این سنگ که قسمتی از آن داخل دیوار قرار گرفته است به گفته همراهان ما نام پهلوان عزالدین خراسانی دیده می شود، گرچه به واسطه انبوه خاک و زباله هایی که بر روی این سنگ دیده می شود و تلاش های ما برای تمیز کردن، نتوانستیم عکس چندان مناسبی از آن تهیه کنیم.
این روستا، روستای هدف گردشگری است!
روستای اسفندآباد روستای هدف گردشگری است و اما این که این نامگذاری با وضعیت موجود میراث فرهنگی روستا که بخشی از آن در گزارش های دیگر مهر مورد بررسی قرار گرفت چه سنخیتی دارد باید پاسخگویی مسئولان مرتبط را به دنبال داشته باشد.
آیا وقتی هنوز مردم شهرستان نام بیشتر از10 بنای تاریخی شاخص شهرستان را نمی دانند و خبرنگاران هم برای دسترسی پیدا کردن به نام آثار به ثبت رسیده که مسئولان آن را 120 اثر ذکر می کنند با مشکل روبرو هستند می توان امیدی به آینده روشن این آثار داشت؟
------------------
عکس و گزارش: رحیم میرعظیم