فیروز زنوزی جلالی در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه ادبیات داستانی ایران را در سال 91 منفعل دیده است، گفت: در یک جمع‌بندی به نظرم ادبیات داستانی سال 91 چنگی به دل نزد. من در آن نوعی تعلیق دیدم و این یعنی یک کار شش دانگ قائم به خود و خلاقانه از سوی هیچ نویسنده‌ای امسال ارائه نشد و یا لااقل بسیار کم ارائه شد.
نویسنده تقدیر شده در جایزه ادبی جلا‌ل‌‌آل‌احمد افزود: آثار موفق ادبی سال جاری اگر هم موفق بودند، هیچکدام حاصل یک فرآیند نبود و همه قائم به فرد نوشته شده بود. این یعنی ادبیات ما هنوز بر پایه اتفاقات در حال شکل‌گیری و حرکت است و نه یک پروسه و جریان.
نویسنده کتاب «قاعده بازی» ادامه داد: به نظرم ادبیات داستانی امسال هم در یک دوره نقاهت به سر می‌برد. نویسندگان هم به تبع آن چندان دل و دماغ نوشتن نداشتند و این تاثیر حاشیه‌های پررنگ‌تر از متن ادبیات ماست.
زنوزی با اشاره به مسئله گرانی کاغذ در سال جاری افزود: مسلم است که نویسنده و ناشر با یکدیگر بده بستان‌هایی دارند و اگر کار یکی لنگ بزند کار دیگری هم می‌لنگد. نویسنده امسال هم مانند هر سال دیگری، دوست داشت کارش منتشر شود و وقتی این اتفاق نمی‌افتاد، مایوس می‌شد و ناشر هم دائما چشم به بازار داشت که ببیند چه وقت برایش انتشار کتاب به صرفه است. مثال این موضوع خود من هستم که چاپ پنجم رمانم با وجود ویرایشی که شده 11 ماه است در انتظار چاپ است.
وی افزود: نویسنده به معنی واقعی، تحت هر شرایطی کار خودش را می‌کند. من نمی‌توانم بگویم که بحران کاغذ منجر شد که نویسندگان ما دست از نوشتن بردارند اما شک ندارم که این وضعیت قلم نویسندگان ما را به کندی انداخت.
زنوزی تاکید کرد: آنچه من از موجودی ادبیات داستانی در سال جاری خواندم انتظارها را بر نیاورد. حس شخصی من این بود که در اوایل دهه 80 شاهد اتفاقات بهتری بودیم. شرایط هم نشان می‌دهد که این اتفاق باید ظاهرا در سال آینده هم ادامه پیدا کند هر چند که امید دارم اینگونه نباشد.