حالا ديگر مواد توهم زا و روان گردان نيز به جمع مواد مخدر ديگري كه طي سال هاي گذشته مورد مصرف قرار مي گرفته اضافه شده است، اگر ايران تا به حال بر سر راه ترانزيت مواد مخدر از افغانستان به كشورهاي اروپايي و آمريكايي بوده، حالا از سمت اين كشورها نيز مورد هجوم واردات قرص هاي روان گردان قرار گرفته است.
چنين اتفاقاتي در حالي رخ مي دهد كه مسئولان مبارزه با مواد مخدر در ستاد مبارزه با مواد مخدر رياست جمهوري و ناجا هنوز نتوانسته اند به يك اجماع كلي بر سر آمار مصرف كنندگان مواد مخدر در كشور برسند.
مسئولان ناجا معتقدند كه در ايران تنها 2 ميليون معتاد اعم از دايمي و تفنني وجود دارد در حالي كه آمارهاي به دست آمده نشان مي دهد مصرف مواد مخدر و ورود آن به كشور طي سال هاي گذشته چندين برابر شده است، اما در مقابل ستاد مبارزه با مواد مخدر رياست جمهوري معتقد است كه در حال حاضر آمار قطعي معتادان 4 ميليون نفر است كه 2 ميليون و 500 هزار نفر از اين افراد معتاد دايمي هستند و بقيه تفنني اند.
با ديدن چنين آماري اولين سوال كه به ذهن مي رسد اين است كه چرا مبارزه سختي كه طي اين سال ها براي ريشه كن كردن مواد مخدر در كشور صورت گرفته نتيجه اي معكوس از خود بر جاي گذاشته است.
بيش از 3 هزار شهيد و مجروح طي مبارزاتي كه در مرزها و با قاچاقچيان مواد مخدر انجام گرفته، حاصل سال ها مبارزه با اين معضل بزرگ اجتماعي است، اما نتيجه اي كه ما در حال حاضر شاهد آن هستيم رشد روز افزون مصرف مواد مخدر در جامعه است.
كارشناسان چه مي گويند؟!
اكثر كارشناسان معتقدند اگر تا به حال در امر مبارزه با مواد مخدر و كاهش تقاضاي آن در جامعه موفق نشده ايم، به اين خاطر است كه روش مبارزاتي اعمال شده در اين سال ها روش درستي نبوده است.
پيرو همين نظرات بود كه ستاد مبارزه با مواد مخدر رياست جمهوري با تدوين قانون جديدي در رابطه با امر مبارزه با مواد مخدر سعي در بهبود اين وضعيت داشته است، اما اين قانون جديد با مخالفت هاي زيادي مواجه شد، از جمله تغيير ديد نسبت به معتادان است، ستاد مبارزه با مواد مخدر رياست جمهوري معتقد است، بايد از برخوردهاي قهر آميز نسبت به معتادان اجتناب كرد و معتاد را يك بيمار دانست كه نياز به مداوا دارد، اما ستاد مبارزه با مواد مخدر ناجا معتقد است كه معتاد، بيمار نيست بلكه يك مجرم است كه بايد زنداني شود.
متاسفانه آنچه كه تا به امروز مانع از موفقيت هاي لازم در امر مبارزه با مواد مخدر است موازي كاري دستگاه هايي كه در اين رابطه دخالت دارند، ستاد مبارزه با مواد مخدر رياست جمهوري به عنوان ستاد اجرايي اين موضوع بيش از 21 عضو دارد كه عبارتند از سازمان بهزيستي ، وزارت بهداشت و درمان ، ستاد مبارزه با مواد مخدر ناجا و ... اما آيا همكاري و وفاق لازم در ميان اين دستگاه ها وجود دارد.
سردار ابويي رييس ستاد مبارزه با مواد مخدر ناجا معتقد است كه ستاد مبارزه با مواد مخدر رياست جمهوري در كار خود موفق نبوده و اين نيروي انتظامي است كه تا به حال كارهاي مفيدي در امر مبارزه با مواد مخدر انجام داده است، اما دبيركل ستاد مبارزه با مواد مخدر رياست جمهوري نيز معتقد است نيروي انتظامي اگر نخواهد از طرح هاي مصوبه ستاد حمايت كند، آنها سيستم امنيتي ديگري را جايگزين خواهند كرد.
آيا چنين اظهار نظرهايي جنگ بر سر قدرت است يا دلسوزي براي مردمي كه اعتياد زندگي شان را به آتش كشيده، اما نكته مهمي كه بايد به آن توجه داشته باشيم قرار گرفتن تركيه و لهستان بر سر را ه ترانزيت مواد مخدر است، اما نگاهي اجمالي به بحث مواد مخدر در اين دو كشور به ما نشان مي دهد كه نه تركيه و نه لهستان اين طور كه ما با معضل مواد مخدر دست به گريبانيم با مصرف مواد مخدر در كشور خود مشكلي داشته باشند.
آمار معتادان در تركيه و لهستان به يك صدم معتادان ما هم نمي رسد، اما متاسفانه مسئولان مبارزه با مواد مخدر تا به حال در خصوص الگو برداري از روش مبارزه اين دو كشور نيز هيچ اقدامي نكرده اند، در كشور ما در طول 2 دهه مبارزه با مواد مخدر و برخورد قهر آميز با معتادان و اعدام قاچاقچيان مصرف مواد مخدر در كشور ما به چندين برابر شده است.
دولت آينده و انتظارت موجود
حال اين بر عهده دولت آينده است كه با اتخاذ تصميمي درست و منطقي وفاق لازم را در بين دستگاه هاي مسئول مبارزه با مواد مخدر ايجاد كند و از پراكنده گويي ها و برداشت هاي گوناگون از مقوله اعتياد جلوگيري كند.
آنچه كه بايد دولت آينده در نظر داشته باشد، توجه به عاصي بودن مردم از رشد روز افزون مواد مخدر در كشور است، اين وضعيت در حالي وجود دارد كه هر ساله بودجه هاي كلاني در امر مبارزه با مواد مخدر مصرف مي شود اما نتيجه اي گرفته نمي شود و اين مردم هستند كه آسيب مي بينند، البته پاشيده شدن بنيان خانواده ها به دليل وجود مواد مخدر خود هزينه ديگري را بر دوش دولت مي گذارد كه اگر بخواهيم آن را هم به بودجه پرداختي براي مبارزه با مواد مخدر اضافه كنيم به اين نتيجه مي رسيم كه بسياري از سرمايه كشور در راهي مصرف مي شود كه هيچ تحول خاصي در آن صورت نگرفته است.
شايد يكي ديگر از مسايلي كه دولت آينده بايد به آن توجه ويژه داشته باشد، فرهنگ سازي براي مبارزه با مواد مخدر است، متاسفانه در كشور ما مبارزه با معضلات اجتماعي در مرحله اول برخورد قهر آميز است و اين در حالي است كه اگر ما هزينه برخوردهاي قهرآميز را به فرهنگ سازي مناسب اختصاص دهيم مطمئنا با نتيجه مناسب تري مواجه خواهيم شد.