به گزارش خبرنگار مهر، در میان مشکلات مختلف تئاتری نظیر کمبود امکانات، پایین بودن بودجه تئاتر، افزایش فارغ‌التحصیلان و فعالان تئاتر و ثابت ماندن تعداد سالن‌های تئاتری که هر سال در تداوم سال‌های گذشته به حیات خود ادامه می‌دهند و تغییر نمی‌کنند، سال 92 سومین سالی است که وضعیت تعطیلی و بازسازی اداره برنامه‌های تئاتر به عنوان تنها مکان تمرین گروه‌های تئاتری به مشکلات دائمی این عرصه هنری اضافه شده است.
البته با گذشت 11 روز دیگر و فرارسیدن اردیبهشت‌ماه وضعیت تمرین گروه‌های نمایشی در تعطیلی بنای قدیمی اداره تئاتر وارد فصل جدیدی می‌شود. حدود یک سال است که گروه‌های تئاتری در مکانی استیجاری و نامناسب در حال تمرین آثار خود هستند. مکانی که در سال گذشته با مبلغ 100 میلیون تومان رهن و مبلغ 15 میلیون تومان اجاره ماهانه در اختیار گروه‌های تئاتری قرار گرفت. با احتساب مبلغ میانگین یک میلیون تومان در ماه بابت هزینه آب، برق، گاز و تلفن این مکان استیجاری در طول یک سال 100 و 92 میلیون تومان پول نقد بدون بازگشت از جیب تئاتر ایران خرج سالن‌های تمرین موقت شده است.
این در حالی است که با پایان اردیبهشت‌ماه مهلت اجاره یک ساله مکان موقت اداره برنامه‌های تئاتر به پایان می‌رسد و در خوشبینانه‌ترین شکل ممکن امید تئاتری‌ها به این است که مالک بنای مذکور فارغ از مسائل اقتصادی و به دلیل عشق ورزیدن به تئاتر، ریالی به اجاره بهای سال قبل اضافه نکند و با همان مبلغ 15 میلیون تومان ماهانه یکسال دیگر این مکان استیجاری در اختیار گروه‌های تئاتری باشد.
مشخص نیست که مدیریت تئاتر وضعیت بازسازی اداره تئاتر را در سال 92 مشخص می‌کند یا نه. سال گذشته شهرداری تهران و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای حل این مشکل نتوانستند به یک همکاری مناسب دست پیدا کنند. در نهایت وضعیت مالکیت و سند بنای قدیمی اداره تئاتر به عنوان مشکل اصلی به تأخیر افتادن بازسازی مطرح شد. گویا سند مالکیت اداره تئاتر به نام مؤسسه‌ای است که معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد از طریق آن مؤسسه اقدام به خرید مکان مورد نظر کرده است.
البته در اواخر سال گذشته مدیریت تئاتر ایران اعلام کرد که هر چه زودتر مشکل سند بنای اداره تئاتر حل می‌شود و بازسازی اداره تئاتر که این روزها تبدیل به مخروبه‌ای در خیابان پارس تهران شده مشخص شود. باید دید که بنای اداره تئاتر و سالن‌های تمرین گروه‌های تئاتری در سال 92 با چه سرانجامی مواجه می‌شوند و آیا مدیریت تئاتر ایران این مشکل تئاتر را برطرف خواهد کرد یا همچنان تئاتر ایران به پرداختن مبالغ میلیونی اجاره مکان‌های موقت بسنده خواهد کرد.