"امیر تفرشی" کارشناس مسائل آمریکای لاتین در گفتگو با خبرگزاری مهر به تشریح فضای عمومی این کشور در آستانه برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در روز چهاردهم آوریل پرداخت و گفت: رقیب جدی "نیکلاس مادورو" در انتخابات ریاست جمهوری ونزوئلا "انریکه کاپریلس" است. وی در دوره های گذشته تقریبا در تمام رقابت های انتخاباتی موفق شده رقبایش را که از جناح آقای چاوز بوده اند شکست دهد و تنها شکستی که وی متحمل شده از خود آقای چاوز بوده است. چون برای اولین بار در طول یک دهه گذشته احزاب اپوزیسیون در ونزوئلا متحد شده و با یک نامزد به میدان آمدند.
وی افزود: کاپریلس هر چند در انتخابات ریاست جمهوری شش ماه پیش ونزوئلا از "هوگو چاوز" شکست خورد، اما در انتخابات استانداری ها که یک ماه پس از این انتخابات برگزار شد، وی موفق شد "الیاس خاوا" را که در دوره گذشته به مدت چهار سال معاون اول بود و اکنون نیز وزیر خارجه ونزوئلا است از سر راه بردارد. این در حالی بود که چاوز قویترین مهره خود را در استان میراندا به مصاف با کاپریلس فرستاد، اما خاوا شکست خورد. در دوره قبل هم چاوز یکی از معاونین اصلی اش را به رقابت با کاپریلس در همین استان فرستاده بود که وی هم از کاپریلس شکست خورد. بنا بر این فقط آقای چاوز توانسته کاپریلس را ببرد و این نشان می دهد که وی حریف قدری است.
تفرشی تاکید کرد: تفاوت کاپریلس با سایر رقبا این است که خود را یک نیروی راستی تندرو معرفی نمی کند و می گوید که به چت متمایل بوده و مدعی پیروی از مدل برزیلی است، در حالی که واقعیت امر چیز دیگری است و این موارد با هدف عوامفریبی از سوی وی مطرح می شود. وی ادعا می کند اگر سر کار بیاید طرح های سازندگی را که در دولت چاوز به نفع محرومین و مستضعفین جامعه به اجرا گذاشته شده، ادامه می دهد. وی در حال حاضر با دو شعار انتخاباتی وارد میدان رقابت با مادورو شده؛ یکی تامین امنیت ونزوئلا به این دلیل که متاسفانه این کشور با مشکل ناامنی روبرو است و دیگری کنترل ارزش پول ملی ونزوئلا. زیرا همان مشکلی که در مورد کاهش ارزش ریال در ایران اتفاق افتاده، در ونزوئلا هم بروز کرده است و ارزش بولیوار در مقابل دلار سقوط کرده است.
وی یادآور شد: آخرین نظرسنجی ها نشان می دهد "نیکلاس مادورو" بیش از 54 درصد آرا را در انتخابات کسب می کند. هر چند این میزان آرا در نظرسنجی ها کمتر است، اما اختلاف 10 درصدی نسبت به کاپریلس را نشان می دهد. با توجه به اینکه مرگ چاوز به لحاظ روانی بر مردم ونزوئلا تاثیر داشته است، به نظر می رسد این روحیه در بین آنان وجود داشته باشد که با رای دادن به مادورو از متوقف شدن جریان مترقی که با دولت چاوز در این کشور آغاز شده جلوگیری کنند. با توجه به پیشرفت ها و آبادانی هایی که در این دوره اتفاق افتاده، استقلالی که ونزوئلا طی دهه گذشته کسب کرده، پیشرفت هایی که داشته، کاهش شکاف طبقاتی و اجرای طرح هایی که در ونزوئلا به میسیون معروف است و در حوزه های درمان، بهداشت و مسکن به اجرا درآمده و طبقه ضعیف جامعه را که اکثریت هستند ارتقاء قابل توجهی داده، مردم ونزوئلا تمایلی ندارند که این جریان متوقف شده و یک بار دیگر جریان های ارتجاعی که در گذشته در طول شاید صدها سال بر ونزوئلا حاکم بودند و ارکان اصلی ثروت عمومی در دست جریان خصوصی بوده به قدرت بازگردند.
تفرشی در ادامه گفت: البته مثل زمان آقای چاوز نمی توان با اطمینان گفت که مادورو صد در صد برنده انتخابات ریاست جمهوری است، اما فضای کلی کشور و نظرسنجی ها نشان می دهد که وی با اختلاف آرای کمی موفق می شود انتخابات را ببرد. انتخاب مادورو از سوی چاوز برای جانشینی اش نشان می دهد، وی نزدیکترین فرد از نظر فکری به خود وی است. این مسئله طی سالهای گذشته نیز مشهود بوده چرا که مادورو در راس سیستم سیاست خارجی دولت ونزوئلا بوده و با دولتهای مختلف متحد ونزوئلا در تماس بوده و به نظر می رسد چه در حوزه سیاست داخلی و چه سیاست خارجی تغییر عمده ای به وجود نیاید. با این حال باید پذیرفت که ونزوئلای امروز با ونزوئلای دوران چاوز تفاوت خواهد داشت و نفوذ بین المللی این کشور مانند دوران سابق نخواهد بود. به هر صورت جای امیدواری است که جریان چاوز ادامه پیدا می کند.
وی در پایان بیان داشت: گرایش این کشور به اتحادیه های منطقه ای آمریکای جنوبی ادامه خواهد داشت، گرایش به گسترش ارتباط با دولت های مستقل در سطح بین المللی که به طور واضح سیاست آمریکایی ندارند مانند روسیه، چین و در زاویه بیشتر با این ها، ایران، ادامه پیدا می کند و تغییری در این رویکرد به وجود نمی آید. در حالت کلی گرایش ونزوئلا به جنوب در حوزه سیاسی و اقتصادی تداوم می یابد. در حوزه داخلی ونزوئلا نیز طرح هایی که در دوره های گذشته آغاز و به اجرا گذاشته شده است، همانطور که در کمپین های تبلیغاتی مادورو اعلام شده، ادامه می یابد.