به گزارش خبرگزاری مهر ، روزنامه انگلیسی "تلگراف" در مطلبی به قلم "پیتر ابورن" تحت عنوان "چگونه غرب فرصت صلح با ایران را از دست داد" فشارها و درخواست های غیرمنطقی آمریکا را سبب حل نشدن مسئله هسته ایران خوانده است.
این تحلیلگر با اشاره به مذاکرات هسته ای ایران، آلمان، انگلیس و فرانسه در بهار سال 2005 در وزارت امور خارجه فرانسه می نویسد در این جلسه یکی از دیپلمات های ایرانی طرحی را مطرح کرد که طی ایران اعلام کرده است که هرگز از غنی سازی اورانیوم در داخل خاک ایران صرف نظر نخواهد داد و در قبال ادامه غنی سازی حاضر است تضمین های لازم برای منحرف نشدن فعالیت های هسته ایش را بدهد.
نویسنده این مطلب می نویسد ایرانی ها در این نشست با پیشنهاد برخی اقدامات داوطلبانه، طرحی موقرانه و جدی پیشنهاد دادند که بر اساس آن تعهد خود به NPT را نشان دادند تعهدی که طبق آن آژانس بین المللی اتمی می تواند از تمام تاسیسات هسته ای ایران بازدید کند.
بنا براین گزارش، ایرانی ها همچنین در این جلسه تاکید کردند که بزرگان دینی ایران هم با ساخت سلاح هسته ای مخالفند.
نویسنده مطلب به نقل از یک دیپلمات حاضر در جلسه می نویسد پس از ارائه این طرح از سوی ایران می شد تغییر چهره دیپلمات های غربی را مشاهده کرد.
یک دیپلمات دیگر گفت آنچه که ما از طرف ایرانی شنیدیم یک طرح کاملا جالب و دقیق و منطبق با قوانین و مقررات بین المللی بود.
در ادامه این مطلب آمده است در ادامه نشست مذکور، طرف اروپایی از طرف ایرانی می خواهد تا این طرح را با مقامات ارشد خود در کشورهایشان مطرح کنند تا نظرات آنها را در این خصوص جویا شوند، اما وقتی این طرح توسط نماینده انگلیس به لندن برده شد به فراموشی سپرده شد و به گفته یک مقام وزارت خارجه انگلیس، شخص "تونی بلر" نخست وزیر وقت انگلیس با مداخله از پیگیری نشدن این طرح اطمینان حاصل کرد. بعدها یک دیپلمات انگلیس گفته بود که که علت بایگانی شدن طرح ایران این است که واشنگتن حتی فعالیت یک سانتریفیوژ در ایران را هم تحمل نخواهد کرد.
نویسنده در بخش دیگری می نویسد و اینگونه بود که طرح منطقی ایران به کنار زده شد و در نشست بعدی در 5 آگوست 2005 اروپایی ها با درخواست های تحقیر کننده به جلسه آمدند و خواستار توقف کامل غنی سازی و فعالیت های مربوطه در خاک ایران شدند. اقدامی که به معنی نقض تمام تعهدات اروپا در قبال ایران بود که بر اساس NPT حق فعالیتهای هسته ای صلح آمیز را دارد.
همچنین نویسنده با اشاره به رد درخواست ایران برای تشکیل یک کنسرسیوم بین المللی برای مدیریت فعالیتهای هسته ای ایران از سوی اروپا و آمریکا در سال های بعد می نویسد : به همین علت است که ایران از آن زمان به بعد فعالیتهای هسته ایش را تسریع بخشید و این امر جای تعجبی ندارد.
نویسنده در پایان می نویسد تمام این موارد نشان می دهد که اروپایی ها و آمریکایی ها موضوعات دیگری را به بهانه برنامه هسته ای ایران دنبال می کنند که یکی، تحقیر ایران و در نهایت فشار بر نظام ایران است.