به گزارش خبرنگار مهر، روز جهانی زمین فرصت بسیار مناسبی است تا به عملکرد خود در یک سال گذشته نگاهی بیندازیم تا دریابیم با این خانه ارزشمند که هستی ما انسانها را در برگرفته چه کرده و چه می کنیم!
آری اینجا زمین است؛ گهواره ای كه ما انسانها را در بر گرفته و به تمامی نیازهای ما پاسخی مثبت داده اما ما انسانها با اقدامات مخرب و زیاده خواهی های تمام نشدنی خویش تعادل بی نظیر آن را بر هم زده و بدین ترتیب سرنوشت خودمان را به آینده نامعلومی گره زده ایم.
ما انسان ها آنچه که خواسته ایم بر سر خانه خود آورده ایم و اینک در میان هزاران بحران ریز و درشت گرفتار شده ایم.
فرصت هر روز تنگ تر می شود
اگر نگاهی به سبک زندگی خود بیاندازیم در خواهیم یافت که نفس زمین را بند آورده ولی هنوز هشیار نشده ایم! این در حالی است که روز به روز شرایط زیستن در آرامش رنگ باخته و فرصت برای جبران آنچه بر محیط زیست زمین تحمیل شده کمتر و کمتر خواهد شد.
یک کارشناس ارشد محیط زیست با اشاره به بحرانهایی که زمین با آنها دست در گریبان است به خبرنگار مهر می گوید: آنچه که در این زمان از درجه اهمیت فوق العاده بالایی برخوردار است افزایش توجه به پایداری های سرزمینی و استفاده خردمندانه از داشته های طبیعی است؛ راهبردی که می تواند راهگشای بسیاری از مشکلات پیش روی زمین باشد.
محسن تیزهوش معتقد است که روز جهانی زمین که در کشور ما از آن به عنوان هفته زمین پاک یاد می شود، فرصت بسیار خوبی است که هر چند کوتاه اما مفید و موثر به ارزیابی عملکرد آنچه که بر سرزمینمان می رود، بپردازیم.
ایران، چالش آب و تغییرات اقلیمی
وی به شرایط اقلیمی ایران اشاره می کند و یادآور می شود: ما در نقطه ای از زمین زندگی می کنیم که بیش از 90 درصد آن را اقلیم خشک و نیمه خشک در بر گرفته و در چنین سرزمین هایی احتمال بروز تنش های آبی فراوان است.
تیزهوش ادامه می دهد: این در حالی است که بر اساس پیش بینی های صورت گرفته ایران از سال 2050 میلادی به واسطه افزایش جمعیت، استفاده ناآگاهانه و از دست رفتن سفره های آب زیرزمینی با چالش جدی بی آبی روبرو خواهد شد.
این فعال محیط زیست به چالشهای کشورمان در این بخش اشاره می کند و می گوید: از دست رفتن دریاچه ها و تالابهای ارزشمندی همچون ارومیه، پریشان، بختگان و حتی اکوسیستم های آبی استان لرستان که در اثر فعالیت های ناپایدار به زمین های بی حاصل تبدیل شده اند همگی گواه این حقیقت هستند که نگاهمان به محیط زیست بر اساس توسعه پایدار نبوده و نیست!
تیزهوش ادامه می دهد: با این تفاسیر از بین رفتن پهنه های آبی کشور زنگ هشدار را از مدت ها پیش برای ما به صدا در آورده اند تا بیش از پیش به بحران های خاص محیط زیستی نزدیک شده باشیم.
ایران در معرض شدیدترین بحران های آب و هوایی
بنابر این گزارش در سالهای اخیر با از دست رفتن پهنه های آبی، مرزهای خشکسالی گسترده شده و به همین دلیل بیابان زایی با شدت فزاینده ای اسباب بروز چشمه های تولید گرد و غبار را فراهم آورده تا در کنار ریزگردهای خارجی آسمان زاگرس در سال جدید هم خاکستری باشد.
این در حالی است که نه تنها نتواسته ایم در بهبود شرایط آبی محیط زیست کشور گامهای سزاوارانه ای بر داریم بلکه در راه کنترل بیابان نیز راه طولانی در پیش خواهیم داشت.
و اما چالشهای زیست محیطی در کشورمان به اینجا ختم نمی شود. در قرن حاضر، چالش تغییرات اقلیمی که حاصل فعالیت های تمام نشدنی بشر است به یکی از اصلی ترین مشکلات حال حاضر مبدل شده است.
متاسفانه بر اساس آمارهای رسمی منتشر شده سرزمین ایران یکی از کشورهای تولیدکننده گازهای گلخانه ای در سطح کلان است و از سوی دیگر به دلیل شرایط خاص اقلیمی که در بالا به آنها اشاره شد و همچنین برداشت های غیر اصولی و خارج از توان، در معرض شدیدترین بحران های آب و هوایی قرار گرفته و بیم آن می رود که در سالهای آینده با مشکلات بسیاری همچون تنش آبی، کاهش راندمان اقتصادی و از بین رفتن تنوع گیاهی و جانوری روبرو شود.
اصول توسعه پایدار در سیاستگذاری ها گنجانده شود
این کارشناس ارشد محیط زیست با تایید این مشکلات می گوید: امروز نیز این مشکلات به خوبی قابل مشاهده اند؛ از این روز فعالیت گسترده و آگاهانه در زمینه کاهش مخاطرات محیط زیستی امری واجب و در حقیقت یک وظیفه ملی و انسانی محسوب می شود.
تیزهوش پیشنهاد می دهد که برای تضمین پایداری محیط زیست نخستین گام این است که اصول توسعه پایدار را در سیاستگذاری ها و برنامه ریزی های ملی گنجانده و در راستای جبران آسیب های وارد شده بر پیکر محیط زیست گام های علمی برداریم.
وی با تاکید بر اینکه در این راه باید برای حفظ تنوع گیاهی و جانوری بیش از پیش حساس باشیم، یادآور می شود: حفاظت از داشته های طبیعی به خصوص جنگلهای شمال و همچنین جنگلهای بلوط زاگرس می تواند در حفظ منابع آب و خاک بسیار موثر باشد.
زنگ خطر مدتهاست به صدا درآمده!
بنابر این گزارش در چند دهه اخیر نگرانی های زیست محیطی به شدت افزایش یافته است؛ زمین با افزایش فزاینده جمعیت روبرو بوده و از سوی دیگر داشته های طبیعی آن به شکلی نادرست از بین رفته است.
این در حالیست که محیط زیست کره زمین بیش از هر زمانی دیگری به آرامش برای تجدید قوا نیازمند است؛ در سالهای اخیر زیستگاه های بسیاری به بهانه توسعه صنایع از بین رفته اند و زیستمندان بی شماری از صفحه حیات وحش زمین به کلی محو شده اند.
زنگ خطر برای انسان کنونی مدتهاست که به صدا در آمده اما استفاده نابخردانه از منابع طبیعی همچنان رو به افزایش است؛ بر اساس آمارهای رسمی منتشر شده از سوی پژوهشگران عرصه محیط زیست روزانه 45 هزار هکتار از جنگلهای جهان برای سودهای کم بازده اقتصادی از بین می روند تا بدین شکل روند تغییرات اقلیمی و گرمایش جهانی بیش از گذشته افزایش یابند.
به هر روی این روزها حال زمین - خانه مان- اصلا خوب نیست اما امید داریم در راه تحقق اصول توسعه پایدار با کمک تمام متخصصین عرصه محیط زیست از بروز بحران های خاص اقلیمی جلوگیری کرده و با چشمانی باز آینده را برای آیندگان تضمین کنیم.