ابراهیم زاهدی مطلق در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به مرحوم امیر‌حسین فردی اظهار داشت: در زمستان سال قبل که برای انتشار کتاب جشنواره شهید غنی‌پور و به رسم هر سال به سراغ مرحوم فردی رفتم، وقتی متن را به من می‌داد گفت: ابراهیم، این وصیت‌نامه من است.
زاهدی افزود: من از این صحبت‌ها منقلب شدم و به رسم معمول به ایشان گفتم که این چه حرفی است و عمر دست خداست. اما فردی دوباره گفت: این مقاله را به نیت وصیت‌نامه‌ام نوشتم.
متن این مقاله که در کتاب دوازدهمین جشنواره ادبی شهید غنی‌پور منتشر شده به شرح زیر است:
انجمن‌ها و تشکل‌های ادبی و هنری برای رسیدن به اهداف خود به ماندن و ماندگاری می‌اندیشند. هدف‌ها و آرمان‌ها تا زمانی دست یافتنی هستند که تشکیلات و سازمانی در میان باشد.
در فقدان آن نهاد‌ها و انجمن‌ها دستیابی به اهداف و آرمان‌ها امکان‌پذیر نخواهد بود. تمام جشنواره‌های هنری و ادبی بر همین اساس تاسیس شده‌اند و به فعالیت خود ادامه می‌دهند، اما برخی از آنها به دلایل گوناگون چراغ عمرشان خاموش می‌شود. آنهایی که می‌مانند و به راه خود ادامه می‌دهند، واجد مولفه‌های حرفه‌ای و تشکیلات هوشمند هستند.
تاسیس جشنواره ادبی در شرایط و فضای جامعه‌ای همچون جمهوری اسلامی ایران باید منطبق با ارزش‌های تاریخی و ملی این ملت باشد، این یک اصل انکارناپذیر است، وگرنه از اقبال عمومی برخوردار نخواهد بود و در صورت مغایرت و تضاد با آرمان‌های مردم به حاشیه رانده می‌شود، آنقدر که دیگر رمقی برای بقا نمی‌یابد و افول می‌کند، بنا براین اولین شرط پاسداشت ارزش‌ها و هنجارهای جامعه و همنوایی با آرمان‌های مردم است، البته نه ریاکارانه و به دروغ، بلکه صادقانه و از عمق جان.
هیچ کاری بر مبنای دروغ و دغل سرانجام مطلوبی نخواهد داشت و صداقت شرط اول تأمل است و پس از صداقت نوبت به کارآمدی می‌رسد و در فقدان رفتار حرفه‌ای تحلیل درست شرایط اجتماعی، فرهنگی و ادبی جامعه و حتی رصد موقعیت ادبیات جهانی امکان موفقیت و مقبولیت بسیار ضعیف خواهد بود و داوری‌ها و کارشناسی‌ها باید دقیق و عمیق بر مبنای اصول از پیش اعلام شده باشد نه متضاد و حتی مغایر با آنها.
صداقت متضمن سلامت و کارآمدی پشتوانه حرفه‌ای و نظری جشنواره است، جشنواره شهید حبیب غنی پور از ابتدای تاسیس تا کنون به این دو اصل وفادار بوده و سعی کرده با این دو بال پرواز کند، یعنی صداقت و کارآمدی. بی تردید اعتماد و اقبال جامعه به این جشنواره به خاطر التزام و پایبند بودن اعضای برگزارکننده آن به این اصول اساسی بوده است و تا زمانی هم که صداقت و کارآمدی در بستر ارزش‌های اسلامی و انقلابی چراغ هدایت جشنواره باشد، سالیان سال در صحنه ادبیات این سرزمین باقی خواهد ماند. در غیر اینصورت هیچ تضمینی برای بقای حیات آن وجود نخواهد داشت. امید که عاشقان شهید و یاران حبیب همواره این پرچم را برافراشته نگه دارند و نگذارند چراغی که به نام نویسنده شهید روشن شده است، خاموش شود.