ناصر کرمی، در نشست بایدها و نبایدهای سفرهای نوروزی که ظهر دوشنبه در دانشگاه علم و فرهنگ برگزار شد، گفت: سال 78 در دفتر آمار سازمان میراث فرهنگی اعلام کردند که باید طی سه سال آمار گردشگری به چهار میلیون رشد برسد در جلسه ای که به همین منظور برگزار شد، این عدد را درست کردند بعد قرار شد که هر سال متوسط 20 درصد در این حوزه رشد اعلام شود. انقدر فضا کارمندی بود که هر سال اعلام می کردند 20 درصد رشد داشته ایم اگر هر اتفاقی در حوزه خاورمیانه نیز می افتاد یا نمی افتاد باز آمار همین بود. بازهم در دوره های بعدی هر کسی که می آمد متاسفانه سلیقه خودش را اجرا می کرد، اما هیچ کس برنمی گشت به عقب که منشا این آمارگیری از کجاست.
وی بخشی از علت نبود سیستم جامع آماری در کشور را تغییر مدیریت ها عنوان کرد و گفت: متوسط دوره اجرای برنامه های گردشگری 5 تا 10 سال است و وزرای گردشگری در کشورهای مختلف طولانی ترین دوره های مدیریتی را دارند در حالی که در ایران با تغییر مداوم مدیران رو به رو هستیم.
کرمی ادامه داد: 250 نوع سفر وجود دارد که تنها یک نوع آن برای تغییر آب و هوا به سفر می روند و از قبل برنامه ریزی می کنند این مسافری است که در حوزه برنامه ریزی های ما می گنجد.
وی گفت: مسافر نوروزی یعنی کسی که به ازای هر 150 کیلومتر فاصله از مبدا، یک شب اقامت می کند. این عدد را در صورتی می توانیم مبنا قرار دهیم که بدانیم چقدر از این سفرها در فیلد سرمایه گذاری توریسم قرار دارد.
این کارشناس گردشگری بیان کرد: عدد جابه جایی مسافران خوب است اما باید فهمید که نشان دهنده چیست. به عنوان مثال جزیره کیش 20 هزار تخت دارد که مسافر مطلوب آن نیز 20 هزار نفر است بنابراین اگر این عدد بیشتر شود جای نگرانی دارد چون از ظرفیت موجود فراتر رفته است.
کرمی رقم رسمی اعلام شده درباره مسافرت های نوروزی امسال را 138 میلیون جا به جایی عنوان کرد و گفت: هرچند سفرهای نوروزی پدیده ای واقعی است اما این آمار واقعی نیست زیرا معیار سنجش تنها جا به جایی خودرو و مسافر در سطح کشور است.
وی گفت: نمی توان مدعی شد که این میزان جا به جایی در کشور در یک مدت دو هفته ای هیچ تاثیری بر اقتصاد جوامع مقصد ندارد. در دنیا 250 نوع سفر وجود دارد که برای هر نوع آن باید برنامه ریزی کرد.