به گزارش خبرنگار مهر، هفتمین نشست وزرای کار عضو جنبش غیرمتعهدها در حاشیه یکصد و دومین کنفرانس بین المللی کار در مقر سازمان بین المللی کار در ژنو برگزار شد و بیانیه نهایی وزرای کار عضو جنبش به تصویب اعضاء رسید.
در این نشست به ابتکار ایران به عنوان رئیس فعلی جنبش غیرمتعهدها، مدیرکل سازمان بین المللی کار برای اولین بار در تاریخ سازمان در نشست وزرای کار جنبش حضور یافت و در خصوص موضوع نشست یعنی quotation mark دیدگاه جنبش غیرمتعهدها در خصوص چالش ها و فرصت های پیش رو سازمان بین المللی کار در سده دوم فعالیت آن quotation mark سخنرانی کرد.
اسدالله عباسی در نشست وزرای کار عضو جنبش غیر متعدها در ژنو گفت: تنها راه تحقق اهداف سازمان بین المللی کار مشارکت در دمکراتیزه کردن نظام حاکم بر روابط بین الملل است.
وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی کشورمان نیز در سخنرانی افتتاحیه خود ابتدا به مرور اقدامات و توفیقات سازمان بین المللی کار در طول صد سال فعالیت خود از جمله تدوین حدود 200 کنوانسیون و توصیه نامه که در مجموع نظامات حاکم بر روابط کار را تشکیل می دهند پرداخت، اما این اقدامات را برای تحقق اهداف سازمان که در اساسنامه آن قید شده است ناکافی دانست.
عباسی تنها راه تحقق اهداف سازمان بین المللی کار را مشارکت آن در دمکراتیزه کردن نظام حاکم بر روابط بین الملل دانست و تاکید کرد: در این میان سازمان بین المللی کار نیز باید اصلاحات قابل توجهی را با هدف ارتقاء شفافیت، پاسخگویی، جامعیت، کارآمدی و کارائی به انجام برساند.
در ادامه وزرای کار و مقامات ارشد برخی از کشورها از جمله مصر، عراق، فلسطین، الجزائر، کوبا، پاکستان و بلاروس با تقدیر از ابتکارات کشورمان به بیان دیدگاه های خود پرداختند.
تصویب بیانیه وزرای کار جنبش عدم تعهد
همچنین بیانیه نهایی وزرای کار عضو جنبش به تصویب اعضاء رسید. در این نشست هم چنین به پیشنهاد ایران و موافقت اعضاء قرار شد عدم تعهد با هدف تاثیرگذاری بیشتر بر تصمیمات سازمان بیانیه ای را با هدف قرائت در یکصد و سومین کنفرانس بین المللی کار در سال آینده در سطح نمایندگی های مقیم ژنو تهیه و ارائه نماید.
در پایان نیز بیانیه نشست وزرای کار جنبش عدم تعهد که از مدت ها قبل توسط کارشناسان ارشد در ژنو مذاکره شده بود، به تصویب رسید که متن آن به شرح زیر می باشد.
وزرای کار کشورهای عضو جنبش عدم تعهد طی یکصد و یکمین نشست کنفرانس بین‌المللی کار که در روزهای 5 لغایت 20 ژوئن 2013 (15-30 خرداد 1392) در ژنو برگزار شد، تشکیل جلسه داده و در خصوص موضوعات مورد علاقه و نگرانیهای موجود هم اندیشی کردند.
وزرای کار هم از تلاش های مدیر کل برای تبیدل سازمان به یک مرکز برتری فنی جهت دنیای کار قدردانی کرده و از پیشنهادات مدیرکل برای اصلاح ساختار سازمان ارکان سازمان بین‌المللی کار که به سیصد و هفدهمین نشست هیئت مدیره سازمان‌بین المللی کار ارائه شد استقبال می‌کنند. وزرا از اصلاحات پیشنهاد شده حمایت نموده و منتظر آثار ملموس آن بر کارکرد دبیرخانه با هدف غایی بهبود کارایی و اثربخشی وسیع سازمان است.
متن کامل سخنرانی وزیر کار
بسمه تعالی
وزارء عالیقدر، همکاران محترم، خانم ها و آقایان هماهنگونه که مطلعند در حدود یکصد سال قبل سازمان بین المللی کاربرای ساماندهی نظامات کار به وی‍ژه تعیین و ارتقاء استانداردهای بین المللی کار برای همگان تاسیس گردیده و در طی سال های متمادی به موفقیت هایی در این زمینه نیز نائل گردید و در این میان مورد تقدیر نیز واقع شد. از جمله در سال 1969 به دلیل نقش سازمان در ارتقاء صلح میان طبقات اجتماعی، پیگیری تحقق عدالت برای کارگران و ارائه خدمات فنی به کشورهای در حال توسعه موفق به دریافت جایزه صلح نوبل گردید.
سازمان بین المللی کار همچنین در طی این مدت موفق گردید 189 کنوانسیون به عنوان استاندارد بین المللی کار و نزدیک به همین رقم توصیه نامه را نیز تدوین و ارایه نماید. ازطرف دیگر کمیته اعمال استاندارها به عنوان مکانیزم نظارتی ایجاد شد تا نقض احتمالی اجرای این استاندارها را همه ساله مورد بررسی قرار دهد.
تصویب اعلامیه حقوق و اصول بنیادین کار در سال 1998 نقطه عطف دیگری در تلاش سازمان برای ساماندهی نظامات کار محسوب می شد که در آن همه کشورهای عضو صرفنظر از تصویب یا عدم تصویب کنوانسیون های مربوط به چانه زنی دسته جمعی، کار کودک، کار اجباری و تبعیض موظف به رعایت مفاد آنها گردیدند.
مجموعه اقدامات فوق الذکر و اقدامات بسیار وسیع دیگری که در این فرصت کوتاه مجال بیان آنها فراهم نیست در حالی که به نوبه خود بسیار مفید و ارزشمند بوده و تلاش کرده اند اهداف و اصول سازمان بین المللی کار را که در مقدمه اساسنامه سازمان و نیز اعلامیه فیلادلفیا تصریح گردیده محقق سازند اما به نحو قابل توجهی ناکافی و در مواردی ناکارآمد بوده اند.
به نظر می رسد هنوز راه درازی برای تحقق اهداف سازمان از جمله اشتغال کامل، کاهش نابرابری های اجتماعی و اقتصادی، ارتقاء حقوق بنیادین کار در پیش رو می باشد. موانعی نظیر نابرابری اجتماعی که بنا به نص صریح اساسنامه مانع اصلی در تحقق صلح جهانی و پایدار می باشد به قوت خود باقی است و در سایه تحولاتی همچون جهانی شدن صرفا تعییر شکل یافته و در اشکال جدیدی به حیات خود ادامه می دهد و صلح جهانی را به شدت تهدید می نماید.
سازمان بین المللی کار در سده دوم حیات خود مجبور به ادامه مواجهه با این موانع خواهد بود. اما سوال اساسی این است که در سده جدید چگونه می تواند بر این موانع فائق آید. شاید یک راه حل تداوم روند کنونی و تلاش برای پیشبرد کنوانسیون ها و توصیه نامه های موجود و تدوین و توسعه کنوانسیون ها و توصیه نامه های جدید باشد یا این که مقررات پیچیده تر و جامع تری در تدوین موارد جدید مدنظر قرار گیرد.
به نظر می رسد این موارد و موارد مشابه دیگر در عین حالی که می توانند به عنوان شرط لازم تلقی گردند اما شرط کافی نیستند. مادامی که نظام حاکم بر روابط بین الملل نظام غیرعادلانه و ساختارهای آن غیردمکراتیک باشد عدالت سیاسی، اقتصادی و اجتماعی بر روابط درون و میان کشورها به عنوان اصلی ترین، شرط برون رفت ازوضعیت موجود امکان تحقق نخواهد یافت و تحول قابل توجهی رخ نخواهد داد.
سازمان بین المللی کار به عنوان سازمانی با اهداف عمیق و اصیل می تواند نقش قابل توجهی برای تحقق عدالت اجتماعی و سیاسی در عرصه بین المللی ایفا نموده و با استفاده از همه لوازم و امکاناتی که در این خصوص در اختیار دارد موثر واقع شود. به این منظور سازمان بین المللی کار نیازمند نقشه راهی مشخص برای مواجهه با چالش های مربوط به نظامات کار و کارگری می باشد و جنبش عدم تعهد آمادگی کامل دارد سازمان را در تدوین نقشه راه مزبود مساعدت نماید.
برای ایفای چنین نقشی از جمله باید اصلاحات قابل توجهی در ساختار، کارکردها و نظام تصمیم گیری و اجرایی سازمان بین المللی کار با هدف ارتقاء، شفافیت، پاسخگویی، جامعیت، کارآمدی و کارائی صورت پذیرد.