به گزارش خبرنگار مهر، استاد یحیی باغچقی؛ پيشكسوت موسيقي مقامي خراسان شمالي در سن 77 سالگي براي هميشه در خواب ابدي آرميد و امروز يكشنبه 15 ارديبهشت ماه نيز سومين روز درگذشت اين استاد ني در باغچق؛ روستاي زادگاه وي برگزار مي شود.
يحيي خان؛ شوریده سریم، اندوه بر دل، درست مثل نی ات که از نفس افتاده است، مثل غربت کوچه های باغچق غریبیم، مثل اندوه آبادی در سوگت، حزین ترین نوا را بر دل داریم. رفتنت سخت بود، سخت مثل جان کندن خودمان.
تو آخرین بازمانده از شبانان نی نوازان بودی، از شب نوردان و سحر خیزان سِحر نواز، تو روح زلال زندگی بودی،"شبان" لبخند بر لب شبان کوهستان، نی ات هنوز دلتنگی دره های باغچق را مرور می کند، نی ات آوای حزین ترین نی دورافتاده از نیستان است که بودن و ماندن ما را زبان شده است.
نی ات نوای دل ماست یحیی خان، نوای غربت ماست، نوای درد های دیرین ماست، دردهایی که دارند پیرمان می کنند، دردهایی که با ما زاده اند و با می زیند، تو دیرینه ترین اندوه های این مردم را از حنجره زخمی نی ات فریاد کردی، تو با نی ات ما را به تماشای سبرسبزترین دشت هایی بردی که در آن گل ها بی هیچ هراسی روییده بودند، طراوتمان بخشیده بودند، تو برایمان از دیروز، از آن سال های سرد و سیاه رفته بر تو، بر مردم ات حکایت ها داشتی!
تو با همه دردهای بزرگت لبخند بر لب داشتی، همیشه مهرت در جوشش بود، هنوز لبخند تو را، نفس هایت را، چشم هایت را، گونه و پنجه هایت در مقابل چشمان ماست، انگار دیروز بود که در جشنواره های موسیقی دور از دیارت می نواختی، پایتخت نشینان بیش از مردمان دیارت می شناختند ات، آنها دو دکترای افتخاری را به تو دادند و تو در دیار گنجینه فرهنگها؛ که امروز بردن نامش برای عده ای هم دشوار شده است، چوپانی می کردی، تو در دیارت غریب بودی مثل همه هنرمندان که مظلومانه می زیند و غریبانه می کوچند.
تو عمری برایمان نواختی، ما را سیرنوش"خان کلمیشی" کردی، با"سردارعیوض" افراشته قامت مان کردی، با"ججو خان" جانمان بخشیدی تا ستیغ قله ها را بی سوار نخواهیم، با"دلال" ات دلدادگی مان را دریا کردی و با"پری جان" پر پروازمان دادی تا پاکدامنی را چون جان عزیزش بداریم.
تو نواختی تا بودنمان انکار نشود، تا فراموش نشویم، به یغما نرویم، تو نواختی تا سرزمین گنجینه فرهنگ ها؛ شمال خراسان تهی از ملودی نشود، تهی از شکوه نشود.
راستی چرا دیریست چراغ دلمان را خاموش کرده ایم؟ چرا درخت هنر را عده ای بی هنر بی ثمر می خواهند؟ یحیی خان باغچقی یک سرمایه بود که سایه اش از سرمان رفت، به همین سادگی، روحش آسمان نشین شد، سبکبال چون نسیم کوچید، روحش دارد از آن اوج ما را می نگرد، تربتش را، نی اش را. روحش دارد ما چشم ناگشودگان بر روشنای هنر را می نگرد.
یحیی خان رفت اما نی اش به یادگار مانده است، یعنی هنوز وقت برای درد نوازی داریم، نی اش امروز باید بر دستی میهمان شود، باید یکی بنوازد، یکی پنجه بر نی نهد، یکی باید یتیمی نی را بنوازد، یکی بی کسی مان را بنوازد.
دلمان گرفته است یحیی خان، بارانی می خواهیم، بارانی تا ببارد و دردهایمان را سیراب کند، تو رفتی و هنوز نوای نی ات در گوشمان می پیچد، تو را دوباره به تماشا می نشینیم، قامتت را، نی ات را، پنجه هایت را، مرگت را باور نداریم یحیی خان، به لبخندت دلخوشیم، به نی ات که می دانیم مثل آفتاب دوباره بر ستیغ باورمان طلوع می کند! یادت چون آفتاب همواره در دل ماست، یادت را چون نامت عزیز می داریم!
ني نواز خراساني آسماني شد
استاد یحیی باغچقی؛ پيشكسوت موسيقي مقامي خراسان شمالي در سن 77 سالگي براي هميشه در خواب ابدي آرميد و امروز يكشنبه 15 ارديبهشت نيز سومين روز درگذشت اين استاد ني در باغچق؛ روستاي زادگاه وي برگزار مي شود.
يحيي باغچقي كه از سن هفت سالگي شروع به نواختن ني كرد، در طول زندگي پر افتخار و هنرمندانه‌اش عناوين زيادي از جشنواره هاي مختلف كسب كرد كه از اين جمله مي توان به كسب ديپلم افتخار و عنوان استادي از جشنواره ني نوازي تهران در سال 62 اشاره كرد.
استاد باغچقي، آخرين فرد از نسل ني نوازي چوپاني بود كه دو دکترای افتخاری را در كارنامه خود دارد و از سوي استادان برجسته موسيقي هم چون استاد حسن کسائي و مصطفي کمال پورتراب مورد تقدير قرار گرفت.
اين استاد ني نوازي، ني شباني را با دندان مي نواخت كه اين فن در ني نوازي بومي ناياب است و باعث تعجب همگان شده بود.
حضور در جشنواره ني نوازان اراك و درخشش در اين جشنواره كه به همت حوزه هنري در سال 89 برگزار شد از ديگر افتخارات وي محسوب مي شود.
آخرين برگ از افتخارات يحيي باغچقي تجليل در جشنواره موسيقي خليج فارس بود كه به دليل کسالت نتوانست در محل جشنواره حضور يابد و چهار روز پس از برگزاري اين جشنواره در 12 ارديبهشت سال جاری براي هميشه از ميان ما رفت و پيکر وي در روستاي باغچق بجنورد به خاك سپرده شد.
-------------------------------------------
گزارش : اسماعيل حسين پور