به گزارش خبرنگار مهر نشست اقتباس ادبی از آثار دفاع مقدس صبح امروز یکشنبه 15 اردیبهشت با حضور کیومرث پوراحمد و حبیب احمدزاده در انتشارات سوره مهر برگزار شد.
در ابتدای این نشست، کیومرث پوراحمد در سخنانی با اشاره به روند اقتباس ادبی در سینمای جهان گفت: در مقیاسی مانند سینمای آمریکا به دلیل تولید بالا آثار خوب نیز زیاد پیدا می‌شود و جالب این است که بسیاری از این دست آثار بر مبنای یک قصه و رمان نوشته شده است.
وی افزود: تفاوت عمده این ماجرا اما در این است که وقتی نویسنده‌ای در غرب داستانی می‌نویسد تا هفت پشتش تامین است و وقتی یک اثر سینمایی بر اساس آن ساخته می‌شود کارگردان نیز تا سال‌ها از نظر مالی تامین است اما کارگردانی مثل من بیست سال پس از ساخت قصه‌های مجید باید سگ‌دو بزند تا بتواند اثر تازه‌ای بسازد یا بعد از اینکه صدبار تلویزیون قصه‌های مجید را پخش می‌کند از دادن حق و حقوق من سر باز می‌زند.
این کارگردان ادامه داد: من در کارنامه کاری خودم اثر اقتباسی زیاد داشته‌ام . مثلا فیلم تاتوره را بر اساس داستانی از محمدرضا صفدری ساختم که شاملو در کتاب جمعه منتشر کرده بود و یا قصه فیلم بی‌بی چلچله را نیز بر اساس داستان درخت زیبای من ساختم. قصه اتوبوس شب هم بر اساس داستانی از حبیب احمدزاده ساخته شد که در مدت 9 ماه فیلمنامه آن با همکاری احمدزاده و حسن شکاری نوشته شد.
پوراحمد افزود: قصه اتوبوس شب من را به یک آرزوی دیرینه در فیلمسازی رساند. یادم هست ابتدای جنگ در منطقه جنوب سعی داشتم یک مستند بسازم اما امکانش فراهم نشد چون حرف‌هایی که می‌خواستم در آن بزنم را نمی شد در آن زمان نمایش داد. سال‌ها بعد اما وقتی قصه حبیب احمدزاده را خواندم آنقدر جذب شدم که با وجود اینکه کار دیگری را با همکاری مینو فرشچی می‌نوشتیم، به سراغ نوشتن فیلمنامه اتوبوس شب رفتم. البته موتور محرکه این فیلم خود احمدزاده بود و اگر خودش من را همراهی نمی‌کرد این اثر ساخته نمی‌شد.
وی در پاسخ به سوالی درباره اصول ساخت اثر اقتباسی در حوزه دفاع مقدس نیز گفت: اصول کار سینمایی در اقتباس غیرجنگی و جنگی یکی است ولی نمی‌شود آن را توضیح داد یعنی من نمی‌توانم بگویم که چطور می‌شود یک قصه را فیلم کرد، آن خود قصه است که قلابش باید کارگردان را به خود بگیرد. در مورد داستان احمدزاده موقعیت این داستان بسیار استثنایی بود و البته ساختن این قصه در عین وفادار ماندن به متن هم کار سختی بود و تنها با ایده‌پردازی‌های خوب احمدزاده ممکن شد.
وی در پایان گفت: امروز آدم‌هایی در جایی به نام سازمان سینمایی نشسته‌اند که به زعم من هدفی جز نابودی سینما ندارند. در تلویزیون هم کسانی نشسته‌اند که کارشان تنها سانسور‌کردن آثار سینمایی است و به نظر من نه جنگ را دیده‌اند و نه زحمت کشیده‌اند برگی درباره آن بخوانند و شغلشان را هم به واسطه ارتباطاتشان به دست آورده و به خود اجازه می‌دهند برای اهالی سینما تصمیم بگیرند.