به گزارش خبرنگار مهر، تازهترین اثر محمدرضا حکیمی با عنوان «مرزبان توحید» با حضور وی و استقبال گسترده دانشجویان و جوانان در نمایشگاه کتاب به مخاطبان کتاب و آثار این استاد فلسفه و اندیشه عرضه شد.
محمدرضا حکیمی فیلسوف و اندیشمند برجسته اسلامی به مناسبت انتشار تازهترین اثر خود با عنوان «مرزبان توحید» صبح امروز چهارشنبه 18 اردیبهشت به غرفه انتشارات الحیاة آمد و میزبان مخاطبان خود شد.
این کتاب که در 1440 صفحه و با قیمت 18000 تومان منتشر شده است در برگیرنده تاریخ شفاهی زندگی علامه حکیمی است که بیش از 100 مقاله از اندیشمندان معاصر درباره ایشان را در خود جای داده است.
افرادی مانند غلامحسین دینانی، رضا داوری اردکانی، محمدرضا شفیعی کدکنی، شمس آلاحمد، سیدجلالالدین آشتیانی، احمد آرام، مهدی اخوان ثالث، مهرداد اوستا، غلامعلی حداد عادل، سیدهادی خسروشاهی، بهاءالدین خرمشاهی، احسان شریعتی، علی شریعتی، حمید مولانا، محمدرضا زائری و ... در این اثر با ارائه مقالاتی به شرح مقام علمی و تفسیر برخی نظرات فلسفی علامه حکیمی پرداختهاند.
حضور محمدرضا حکیمی در نمایشگاه کتاب اما صحنههای قابل توجهی را نیز به همراه داشت. حکیمی که با وجود کسالت و حتی ناتوانی در راه رفتن در غرفه نشر الحیاة حاضر شده بود با روی باز و به صورت تفصیلی پاسخگوی سئوالات دانشجویان و علاقه مندان به آثارش بود، اما این پاسخگویی تنها در حیطه سئوالات علمی درباره اندیشه و فلسفه به ویژه مکتب تفکیک در اندیشه فلسفی رد و بدل میشد.
بسیاری از دانشجویان مشتاق طرح سئوال از حکیمی به صورت دو زانو روی زمین در غرفه انتشارات الحیاة به سخنان علامه گوش فرا داده و سئوالات خود را به ترتیب عنوان میکردند.
حکیمی در پاسخ به سئوال یکی از دانشجویان که خواستار مطالعه پایاننامهاش توسط وی بود، اظهار داشت: آرزو داشتم که توان این را داشته باشم که در میانه شهر بنشینم و برای مردم هر کاری که از دستم بر آید، انجام دهم. حتی کفشهایشان را تمیز کنم، اما باور کنید ناتوانم و برخی امور شخصی خودم را نیز نمیتوانم انجام دهم.
وی همچنین در پاسخ به سئوال یکی دیگر از دانشجویان درباره آمیختگی فلسفه و فقه ضمن ارائه پاسخ مبسوطی اظهار داشت: فلسفه امری است غیر از فقه. از حضرت امام (ره) نقل شده است که آنکه فلسفه بخواند و منحرف شود، کم است.
حکیمی همچنین افزود: تامل کردن، حج عقل است. ظاهر حج و قالبی که برای آن در نظر گرفته شده اعمالی است که باید انجام شود، اما باطن و درون مایه آن تامل است.