مرجان کشاورز که قصههای بهارستان جامی را برای نوجوانان بازنویسی کرده، در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: بازنویسی تنها ساده کردن متون کهن براساس نکات دستوری ادبیات امروز است که بین بچهها شناخته شده نیست و تعهد به پیام متن و وفاداری به آن در بازنویسی، حرف اول را میزند؛ در حالی که بازآفرین، متون قدیمی را دستمایه خود قرار داده و کار جدیدی خلق میکند و تنها به پل زدن میان متون قدیمی و کودکان و نوجوانان امروز نمیپردازد.
به گفته وی تنها باید به ساده و روان کردن داستانها و متون قدیمی پرداخت و آنها را همان گونه که هست به کودکان و نوجوانان شناساند؛ زیرا بازنویسی، نوعی ترجمه از زبان گذشته است و همان طور که ترجمه، نقش مهمی در پیوند فرهنگها با یکدیگر دارد، بازنویسی هم نسل امروز را به دیروز پیوند میزند.
از دیدگاه کشاورز همان گونه که یک مترجم خوب باید نویسنده خوبی هم باشد،کسی که به بازنویسی متون کلاسیک میپردازد هم باید توان گفتن و نوشتن داشته باشد؛ وگرنه در کار خود به موفقیتی دست نمییابد.
به گفته گردآورنده «قصههای شیرین سیاستنامه» اگر نسل امروز، فرهنگ و گذشته خود را بشناسند با اطمینان خاطر بیشتری گام برمیدارد و از گرفتار شدن در چنبر ترس و ناامنی رها میشود.
او گفت: امروز حتی جوامعی که روزگاری گرفتار «مرد عنکبوتی» شده بودند، دوباره به اساطیر خود توجه کرده و در پی پاسخ دادن به نیازهای انسانی خود هستند.
کشاورز کتاب را نتیجه تلاش یک مجموعه دانست و افزود: نویسندگان، ناشران، خانوادهها، آموزش و پرورش و صداوسیما در آشنا کردن کودکان و نوجوانان با متون گذشته خود سهیم هستند و آنچه اهمیت دارد این است که بچهها باید قیاس کردن را یاد بگیرند؛ وگرنه برای آنها فرقی نمیکند «سیندرلا» بخوانند یا «ماه پیشانی». به همینخاطر هیچکس را نمیتوان به تنهایی مقصر دانست، بلکه هرکس باید سر جای خود بنشیند و هماهنگ با دانش و تجربهای که دارد سخن بگوید و نظر دهد.