به گزارش خبرنگار مهر، 44 شعر موجود در کتاب «باله ماسه‌ها» سپید و همگی در سه سال گذشته سروده شده‌اند. البته این مجموعه نیز به کارهای دیگری که چایچی از سال 66 تا به حال چاپ کرده، متصل است.
در «باله ماسه‌ها» تلاش شاعر برای کشف تمهیدات، فضاها و فرم‌های تازه مشهور است و برای رسیدن به این هدف هم از شعر سپید استفاده شده که امکان پیچیده‌تر و متفاوت‌تر شدن این تمهیدات را به وجود می‌آورد.
یکی از شعرهای مجموعه «باله ماسه‌ها» با نام «گفته بودی» را با هم می‌خوانیم:
گفته بودی
مرا به سرزمینی می‌بری
که برف این‌قدر نمی‌بارد
و یخ دست‌های‌مان را نمی‌بُرد
شب بیست و چهار ساعت تمام ادامه ندارد
خانه‌ای است آنجا
با پنجره‌هایی رو به دریا
و صدای مرغ‌های دریایی شنیده می‌شود هر جا
هیچ نمی‌گویی
حرف بزن
شاید برف لحظه‌ای گم شود
جاده‌های بی‌پایان
این‌قدر نپیچند
و شب دست کم
چند دقیقه‌ای گریبان‌مان را رها کند
رضا چایچی متولد سال 1341 در تهران است. او تاکنون چند مجموعه شعر از جمله «بی‌‌چتر، بی‌چراغ»، «روزی به خواب می‌رویم»، «بر این تپه کوچک از صدای هیچ پرنده‌ای خبری نیست» و «مه چهره‌هایمان را با خود می‌برد» منتشر کرده است. همچنین داستان «سفر قطره» ویژه‌ی کودکان و مجموعه نقدهای دهه 80 با عنوان «بازخوانی اشعار» برخی دیگر از آثار اوست.
کتاب 96 صفحه‌ای «باله ماسه‌ها» چایچی در شمارگان 1100 نسخه و با بهای 3600 تومان از سوی انتشارات مروارید چاپ شده است.