به گزارش خبرنگار مهر، همانگونه که در دو گزارش قبلی با عناوین " تحلیل آگاهانه یا تخریب عالمانه/ فرصت های و چالش های انتخابات " و " ایران در یک قدمی حماسه سیاسی/ رقابتها در جهت تقویت نظام باشد" کلیاتی از موضوع فرصت ها و چالش های انتخابات ارائه شد، هر شخص و دولتی در عملکرد خود نقاط ضعف و قوتی دارد که اگر به موقع مورد تجزیه و تحلیل و نقد منصفانه قرار گیرد می تواند زمینه رشد و توسعه جامعه را فراهم نماید، اما متاسفانه این نقدها انجام نشده و عموما به زمان پایان عمر دولت ها و فرا رسیدن زمان انتخابات که به نوعی فصل رقابت کاندیداها و فصل ایجاد شور و شوق برای حضور گسترده و حداکثری مردم در انتخابات است؛ موکول می شود .
به نظر می رسد در بروز چنین اتفاقی دو عامل نقش اصلی را بازی می کند؛ اول آنکه روسای دولتها وقتی آراء مردم را می گیرند و به نوعی خاطر آنها تا چهار سال آینده جمع می شود رای مردم را دلیلی بر مهر تایید مطلق بر برنامه های خود تلقی نموده و فضای نقد را بسیار تنگ می کنند و هر نقدی را به حساب تضعیف دولت و نظام قلمداد می کنند تا کسی جرات نقد پیدا نکند.
دوم آنکه برخی صاحب نظران و تحلیل گران که از ورود خود به این عرصه به دنبال منافع خاص شخصی و گروهی خود هستند و قصد امتیاز گیری دارند سعی می کنند دست از نقادی بردارند و گاهی نیز به نوعی تملق را چاشنی نقدهای خود می کنند تا فرصتهایی را که دولتها می توانند برایشان فراهم کنند را از دست ندهند.
به هر حال دلیل تعلل و کوتاهی در این زمینه هرچه باشد آثار زیانبار آن بیشتر از منافع زود گذرش است، زیرا در طی چهار سال فرصت های زیادی از جامعه و دولت گرفته می شود که هزینه فرصت از دست رفته بیشتری نسبت به منافع حاصل از آن دارد و اینگونه خسارتها را در زمان دولت های مختلف داشته ایم که که ذکر آن در این مقال نمی گنجد.
نمونه بارز اینگونه تحلیل ها را می توان در پایان عمر دولت های گذشته شاهد بود؛ اتفاق نامیمونی که بذر ایجاد جو بدبینی و نقد غیر منصفانه را در جامعه پاشید و نتایج زیانباری را در هدررفت منابع مختلف اعم از منابع انسانی و اقتصادی بدنبال داشت، چرا که با این تفکر افراطی نه تنها بسیاری از نیروهای توانمند دولت های قبلی که از سرمایه های نظام اسلامی بودند به حاشیه رفته و بسیاری از برنامه های اقتصادی موثر دولت های گذشته نیز عمدتا کنار گذاشته شد.
نتیجه بروز چنین تفکر غیر منطقی این شد که در سال 1384 در جریان انتخابات دور نهم ریاست جمهوری و پس از آن در سال 1388 در جریان انتخابات دور دهم ریاست جمهوری عملکرد تمامی دولت ها در طی بیست و چند سال گذشته از تاریخ انقلاب زیر سئوال رفت.
با این تفکر نادرست و افراطی، محمود احمدی نژاد با شعار دولت پاک به عنوان رئیس جمهوری اسلامی ایران انتخاب و دولتهای نهم و دهم را مدیریت کرد.
صرف نظر از عملکرد دولت جناب آقای احمدی نژاد که نقاط ضعف و قوت فراوانی هم داشته و باید در جای خود به صورت منصفانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد، نتایج چنین تحلیلهای جانبدارانه و افراطی و بعضا غیر منصفانه را که در زمان انتخابات های 1384 و 1388 نسبت به دولتهای قبل انجام شد؛ مشاهده شد که جدا شدن بسیاری از مدافعین سیاستهای این دولت از بدنه آن، دلیل روشنی بر پی بردن این افراد به اشتباه بودن آنگونه تحلیل ها و یا سوء استفاده دولتمردان از اینگونه از حمایتهای جانبداران و افراطی است.
امید آنکه در انتخابات جاری شاهد اینگونه بی انصافی ها در مورد عملکرد دولت های گذشته نبوده و به نیروهای توانمند و با کارنامه درخشان به عنوان سرمایه های انسانی فارغ از سلیقه و دیدگاه سیاسی آنها، توجه و زمینه حضور حداکثری مردم و تحقق حماسه سیاسی مورد نظر مقام عظمای ولایت را فراهم کنیم .
-------------------------
گزارش : یحیی نیکدل