خبرگزاری مهر- فرهنگ و هنر: نگار فروزنده بازیگر سینما و تلویزیون، متولد سال 1357 است که حرفه بازیگری را حضور در کلاس های حمید سمندریان آغاز کرد. وی در فیلم‌ها و سریال‌های مختلفی حضور داشته که از آن جمله می‌توان به "محاکمه در خیابان" مسعود کیمیایی، "کافه ستاره" سامان مقدم، "دایره زنگی" پریسا بخت‌آور و "اخراجی‌ها" به کارگردانی مسعود ده‌نمکی اشاره کرد.
فروزنده در گفتگو با خبرنگار مهر از کم‌کاری‌اش در سینما و تلویزیون صحبت کرد. وی معتقدست حضور آماتورها در سینما و تلویزیون سبب شده تا تهیه‌کنندگان کمتر به سمت بازیگران حرفه‌ای بروند. وی همچنین در بخشی از صحبت‌های خود به بزرگترین اشتباه زندگی‌اش اشاره کرده و معتقد است که نباید تمام زمان خود را صرف بازی در سینما و تلویزیون می‌کرد و باید در کنار بازی، هنر دیگری را نیز یاد می‌گرفت.
حاصل این گفتگو را می‌خوانید.
* این روزها مشغول کار در چه پروژه‌ای هستید؟
- در حال حاضر هیچگونه فعالیت بازیگری ندارم و مدتی است که از دنیای بازیگری فاصله گرفته‌ام. متاسفانه طی این مدت پیشنهاد کاری که راغب به حضور در آن باشم به من نشده است، شاید هم شرایطی که برای حضور در یک پروژه سینمایی و یا تلویزیونی وجود داشت چندان با شرایط من هماهنگ نبوده است.
* در دورانی که در پروژه‌ای بازی نمی‌کنید مانند دیگر بازیگران فعالیت‌های هنری در دیگر شاخه‌ها و تجاری نیز انجام می‌دهید؟
- هرچند به حرفه بازیگری مشغول نیستم اما به دلیل آن که مشغولیت هایی را در زندگی شخصی خود دارم، هیچگونه فعالیت تجاری انجام نمی دهم. متاسفانه تمام زمان خود را صرف بازی در سینما و تلویزیون کرده و دیگر فرصتی برای یادگیری حرفه جدیدی چه در هنر و چه در دیگر حوزه‌ها نداشته ام. اما امروز به این نتیجه رسیده‌ام که ای کاش با برنامه ریزی مناسب حرفه دیگری به غیر از بازیگری را یاد می گرفتم و این را می توانم بزرگترین اشتباه خود در زندگیم بدانم.
البته به فکر آن هستم که هنر دیگری را یاد گرفته و به عنوان علاقه شخصی آن را ادامه دهم، اما فعالیت در آن رشته را به عنوان یک حرفه نگاه نمی‌کنم چراکه در ایران نمی‌توان به هنر به عنوان یک حرفه نگاه کرد و هنر نمی‌تواند به عنوان یک حرفه درآمدزا در جامعه امروزی جوابگو باشد. هنر را باید به عنوان یک تخصص نگاه کرد زیرا افرادی که به عرصه هنر وارد می شوند افراد متخصصی هستند ولی نگاهی که این روزها در عرصه هنر به خصوص در رشته بازیگری وجود دارد کمتر قائل به تخصصی بودن آن است.
زمانی را به خاطر دارم که تمامی عوامل یک پروژه سینمایی یا تلویزیونی حرفه‌ای بوده و کار را با برنامه‌ریزی دقیق جلو می بردند. اما در حال حاضر هیچ چیز در سینما و تلویزیون تخصصی نیست. زمانی هم که می‌خواهید به این حرفه تخصصی نگاه کنید، سرخورده می‌شوید زیرا تنها عده کمی از بازیگران به صورت حرفه‌ای فعالیت می‌کنند.
* به اعتقاد شما چرا بازیگران حرفه‌ای سینما و تلویزیون بعد از مدتی کنار گذاشته می‌شوند؟
- کسانی که در عرصه سینما و تلویزیون کار بازیگری انجام می‌دهند زیاد هستند اما بازیگر واقعی چندان نداریم. افراد پیشکسوت در حوزه بازیگری نیز در خانه نشسته و کار نمی کنند و این مسئله سبب شده است شرایطی فراهم شود تا آماتورها در عرصه بازیگری حضور پیدا کرده و کار کنند، البته حضور آماتورها بد نیست اما نباید فراموش کرد که قدرت جذب یک فیلم به نوع بازی بازیگر بستگی دارد و این چهره‌ها هستند که می‌توانند مخاطب جذب کنند.
* دلیل روی آوردن تهیه‌کنندگان به بازیگرانی به قول شما آماتور چیست؟
- یکی از دلایل مهمی که تهیه‌کنندگان چنین شرایطی را ایجاد می‌کنند، وضعیت اقتصادی موجود در جامعه است. تهیه‌کننده مجبور است با بودجه محدود کاری را شروع کند و همین مسئله سبب می‌شود تا از کار خود بزند و با توجه به اینکه دستمزد یک بازیگر حرفه‌ای بالا است ترجیح می‌دهد از بازیگران آماتور استفاده کند. معمولا آماتورها برای حضور در یک فیلم یا دستمزد نمی گیرند و یا حتی برای معرفی آنها به دنیای سینما مبلغی را هم پرداخت می کنند. به همین دلیل تهیه‌کننده به خود زحمت نمی‌دهد که از بازیگر حرفه‌ای استفاده کند تا مجبور شود مبلغ قابل توجهی را به عنوان دستمزد به بازیگر پرداخت کند.
متاسفانه تهیه‌کنندگان سینما آنقدر قدرنشناس شده‌اند که حتی حاضر نیستند هزینه زمانی که یک بازیگر برای آنها گذاشته است، پرداخت کنند و حاضرند برای چند میلیون تومان اعتبار خود را بفروشند. چنین کم‌کاری هایی سبب می شود کیفیت آثار تولید شده پایین بیاید.
* شما به عنوان یک مخاطب بیشتر کدام یک از سریال‌های تلویزیونی را دنبال می کنید؟
- راستش را بخواهید این روزها آنقدر کیفیت سریال‌های تلویزیونی کاهش پیدا کرده که همه مردم ترجیح می دهند سریال های ترکیه ای را تماشا کنند، کسی دیگر از سریال هایی که از تلویزیون پخش می شود، حرف نمی زند و آن را دنبال نمی‌کند. هر جا که می روید، همه از یکدیگر درباره سریال هایی که از شبکه های ماهواره ای پخش می شود، صحبت می کنند. من نمی گویم که سلیقه مردم تغییر کرده و دیگر تمایلی به دیدن سریال های ایرانی ندارند بلکه معتقدم این اتفاق به دلیل کیفیت پایین سریال های ایرانی است که مردم جذب شبکه های ماهواره ای می‌شوند.
البته ساخت سریال های جذابی مانند "پایتخت" نشان داد که مردم همچنان علاقه‌مند به سریال های ایرانی هستند. پخش این سریال و دنبال کردن آن توسط مردم نشان می دهد که اگر با سرمایه‌گذاری مناسب پروژه‌های خوب و با حضور عوامل حرفه‌ای ساخته شود، بی‌شک مخاطب زیادی نیز خواهیم داشت. به همین دلیل باید شرایطی فراهم شود که تولیدات چه در عرصه سینما و چه در عرصه تلویزیون از این رخوت بیرون بیاید.
* این روزها، اوقات فراغت خود را چگونه سپری می کنید؟ پیشنهاد فرهنگی شما برای مردم چیست؟
- بعد از مدتها دوباره مطالعه را شروع کرده‌ام و داستان می‌خوانم. البته یک توصیه به تمام کسانی که مادرانشان در کنارشان حضور دارند این است که کتاب "یک روز دیگر" نوشته میچ آلوم را بخوانند، کتابی که تاثیر زیادی بر روی خواننده دارد.
البته در کنار کتاب، موسیقی هم گوش می‌دهم و تمام استعداد من در این زمینه محدود به گوش دادن شده است. علاقه اصلی من به هنر علاوه بر بازیگری، عکاسی است و دوست دارم این رشته را یاد گرفته و در آن فعالیت کنم.