به گزارش خبرگزاری مهر، حسادت واكنش طبيعي است كه كودك نسبت به از دست دادن محبت واقعي، فرضي و يا تهديد به آن از خود نشان مي دهد. در بسياري از موارد، حسادت نتيجه طبيعي خشم است و به تدريج به صورت نگرش نفرت نسبت به افراد بدل مي شود. خشم فرد ممكن است نسبت به خود، افراد ديگر و يا حتي اشيا باشد. در الگوي حسادت غالبا ترس با خشم در آميخته است.
فرد حسود در روابط خود با شخص مورد علاقه اش احساس ناامني مي كند و به خاطر از دست دادن پايگاه خويش در رابطه با محبت شخصي، احساس خطر مي كند.
علل حسادت و ماهيت آن بستگي به تربيت فرد دارد، به هر حال به ناشادي و ناسازگاري فرد حسود مي انجامد. در موارد جدي تر به واكنش هاي ناسازگارانه فرد مورد حسادت نيز منتهي خواهد شد. حسادت در كودكي، احتمالا بر نگرشهاي كودك نسبت به افراد و جهان، نه تنها در دوران كودكي بلكه در سراسر زندگي اش اثر مي گذارد.
علل حسادت
- در كودكان حسادت يك تجربه عاطفي معمولي است كه غالبا از تولد خواهر يا برادر جديد سرچشمه مي گيرد. حسادت به ويژه هنگامي كه كودك بزرگتر نخستين فرزند خانواده است و بين دو تا پنج سال دارد، بيشتر ديده مي شود.
- گاهي اوقات نيز حسادت در نتيجه تفاوت سني خواهر و برادربه وجود مي آيد. كودك كوچكتر نسبت به امتيازات كودك بزرگتر وكودك بزرگتر به محبت و توجه فوق العاده نسبت به كودك كوچك تر حسادت مي ورزد.
- گاه كودك نسبت به يكي از والدين به ويژه پدر حسادت مي ورزد. اين احساس احتمالا به خاطر تماس دائم با مادر و احساس تملك او به وجود مي آيد. حتي زماني كه كودك به مدرسه مي رود و به رغبتهاي خارج ازمحيط خانه گرايش مي يابد، حسادت نسبت به خانواده الزاما كاهش نمي يابد؛ زيرا كودك نگران است كه مبادا خواهر يا برادر كوچك تر او در خانه تمام محبت مادر را در غيبت او به خود اختصاص مي دهد.
-در حالي كه حسادت با سازگاري كودك در مدرسه به تدريج كم مي شود، ولي اگر معلم يا والدين، كودك را تحقير و يا مورد مقايسه با همكلاسان و يا خواهر و برادرش قرار دهند حسادت در او تشديد مي گردد. در بين كودكان كوچكتر واكنش حسادت مستقيم و يا غير مستقيم است. واكنش مستقيم عبارت است از پرخاشگري كه شامل لگد زدن،گاز گرفتن، ناخن كشيدن و كتك زدن رقيب و يا شخصي است كه كودك آرزوي جلب توجه و محبت بيشتر او را داد. واكنش غير مستقيم معمولا شامل بازگشت به رفتار كودكانه چون شب ادراري، انگشت مكيدن، جلب توجه يا ترس هاي تازه، دل به هم خوردگي، بدزباني و فحاشي و گاه ابراز محبت غير عادي است.
در بين كودكان بزرگتر، پاسخهاي حسادت آميز متنوع تر و غير مستقيم تر است. پرخاشگري در مدرسه و در زمين بازي؛ آزار رسانيدن به بچه هاي كوچكتر و حيوانات مخالفت كردن، بد خلقي و بي ادبي، شكايت كردن، ناديده گرفتن ديگران و دروغگويي، تقلب و به كار بردن كلمات زشت و بد گويي ديگران، از جمله واكنشهاي احتمالي اين گونه كودكان است.
تفاوت هاي فردي در حسادت
كودكان در ميزان و شدت حسادتي كه تجربه مي كنند با يكديگر متفاوت هستند، علاوه بر اين، هر كودكي روش خاص خود را در ابراز حسادت دارد كه بر اثر تمرين و خطا رضايت بيشتري را عايد او كرده است.
روانشناسان معتقدند كه در حسادت تفاوت جنسي و سني وجود دارد. از هر سه كودك حسود، دو نفرآنان دختر هستند و دو نقطه اوج حسادت در كودكان يكي در سه سالگي و ديگري درست قبل از بلوغ يعني حدود يازده سالگي است.
تحقيقات نشان مي دهد كودك بزرگتر در خانواده بيش از كودكان ديگر حسادت را تجربه مي كند؛ زيرا از سهيم شدن ديگران در عشق و محبت والدين نفرت دارد. در خانواده هاي كم جمعيت دو يا سه نفري حسادت بيش از خانواده هاي پرجمعيت و يا خانواده هايي كه داراي يك فرزند مي باشند تجربه مي شود.
در درمان حسادت به طور خلاصه مي توان گفت حسادت اغلب محصول موقعيت خانوادگي به ويژه نگرش مادر و روش هاي انضباطي اوست. لذا مادران بايداز توجه بيش از حد، زياد ويا كم نسبت به فرزندان خويش احتراز جويند و از به كار گرفتن شيوه هاي انضباطي نا هماهنگ و نا همخوان كه هر دو از عوامل تشديد كننده حسادت هستند، بپرهيزند.