دیوارهای کاه گلی، بادگیرهایی که هنوز بر فراز خانه پابرجاست، درب چوبی و کلون قدیمی روی آن، می‌ایستم و نگاهی به سرتاسر کوچه می‌اندازم، کوچه‌ای سنگ فرش شده که حس آرامش را تلقین می‌کند و خانه‌هایی که حالا به نظر می‌رسد سال‌های نسبتا زیادی از زمان ساختشان می‌گذرد...

به گزارش خبرنگار مهر از قم، اینجا محله یخچال قاضی شهر قم است، محله‌ای که برای قمی‌ها از تقدس و اهمیت خاصی برخوردار است و علت آن نیز وجود منزل امام خمینی(ره) در آن است.

همه چیز این خانه ساده است و دوست داشتنی؛ اما درعین سادگی نوعی حس مانایی را به انسان تلقین می‌کند نوعی حس اقتدار و قاطعیت، شاید هم این خانه این سادگی و حس اقتدار را از صاحبش به ارث برده باشد.

مدام آدم هایی وارد می‌شوند و بعضی بیرون می‌روند، اما حس آرامشم دست نخورده باقی می‌ماند. هر چند دقیقه کاروان هایی از شهرهای دور و نزدیک وارد خانه می‌شوند، این اتوبوس آخری از شهرها و روستاهای جنوبی کشور است، این را وقتی فهمیدم که با یکی از کاروانیان هم صحبت شدم.

چقدر با اشتیاق پوسترهای امام(ره) که یکی در حال توزیع کردنشان است را می‌گیرند، یک لحظه به یاد گذشته می‌افتم، آن موقع که امام از تبعید به وطن برگشته بود و همه با اشتیاقی وصف ناپذیر عکس‌های امام را به دست یکدیگر می‌دادند.

ناگهان سکوت شکسته و صدای گریه‌ای بلند می‌شود، زنی که چادر رنگی به سر کرده مدام عکس امام را می‌بوسد و گریه می‌کند و بعد از آن چند نفر دیگر هم به گریه می‌افتند، واقعا از این همه عشق تحت تاثیر قرار می‌گیرم؛ چقدر امام(ره) در دلها محبوب مانده است....

مردی که لباس نیروی انتظامی را به تن دارد شروع به خواندن دیوان اشعار امام خمینی(ره) می‌کند، حاضران گوش می‌دهند.

دوباره حس سادگی خانه محصورم می‌کند دور تا دور اتاق پشتی و مخده چیده شده و قاب عکسی از امام که زینت بخش دیوار است، جلوی پنجره های چوبی، پرده های سبز رنگی آویزان شده ولی بیشتر پرده‌ها جمع شده‌اند و به راحتی می‌توان از فضای داخل خانه حیاط را هم زیر نظر گرفت.

حیاط در قسمت جنوبی خانه قرار دارد و در سه طرف دیگر اتاق‌ها و فضاهای مسقف قرار گرفته، باغچه‌ها هم پر است از گل و درخت‌هایی که زیبایی حیاط را دو چندان کرده است.

ناگهان از درون خانه، مکالمه دو نفره ای توجهم را جلب می‌کند، شنیدم که دختر جوانی به دوستش می‌گفت آدم باورش نمی‌شود امام(ره) از همین خانه محقر پیامش را به کل جهان رسانده باشد ... اینجا با دیدن این خانه همه چیز رنگ باور می‌گیرد و واقعا هم همین طور بود و اقامت چند ساله امام(ره) در این مکان به این خانه رنگ باورپذیری داده بود.

این خانه نه تنها محل سکونت امام(ره) بوده بلکه بسیاری از دیدارهای مردمی، سخنرانی‌ها و جلسات مهم سیاسی ایشان نیز در این مکان برگزار می‌شده که سخنرانی ایشان علیه تصویب قانون کاپیتولاسیون یکی از آنهاست.

چشمم را دوباره به سمت حیاط می‌چرخانم؛ دور تا دور حیاط نمایشگاهی از عکس‌های سیاه و سفید امام خمینی(ره) و سال‌های مبارزه طولانی ایشان علیه رژیم شاهنشاهی به نمایش گذاشته شده است و کنار دیوارهای حیاط تخت و پشتی‌های بزرگی گذاشته‌اند.

حوض وسط حیاط پر از آب است و عده‌ای قبل از وارد شدن به داخل خانه وضو می‌گیرند و بعضی‌ها هم وضو می‌گیرند و نماز می‌خوانند.

مراسم روضه خوانی هم در حال برگزاری است و صدای گریه‌هایی که نشان از زنده ماندن عشق به رهبر کبیر انقلاب اسلامی در دل این مردم، حتی با گذشت سال‌ها از زمان رحلت ملکوتی امام(ره) دارد.

...........................

الهام رحیمی