به گزارش خبرگزاری مهر، اولین سخن این است استفاده از ابزار در امر تبليغ از ديدگاه اسلام، همانند خود تبليغات در قالب اصل"مشروعيت" محدود بوده و حدود آن نيز مشخص است. براي ترويج و تبليغ اسلام صرفا از ابزارهايي مي توان كمك گرفت كه مورد تصويب شرع و امضاي شارع مقدس باشد، بنابراین براي پيشبرد حق نمي توان باطل را به كار گرفت.
دروغ، نيرنگ، تحريف، اجبار و امثال اینها هرگز در تبليغ اسلام محور نبوده و موارد استثناي اين اصل امثال "تقيه، توريه" و استفاده از "مولفه قلوبهم" مقابله به مثل در مقام دفاع و حفظ اساس اسلام و حمايت از جان و مال و ناموس و كيان مسلمين،بسيار نادر و استثنا است و از باب "اكل ميته" بوده كه تنها در شرايط به مخاطره افتادن نفس محترم تجويز مي گردد.
بنابراین از دید اسلام، استفاده ار ابزار تبليغ، همانند خود تبليغ و هدف آن يك عمل مقدس است كه در قالب اصل "مشروعيت" محدود است. لذا ابزارهاي حرام چون نيرنگ، دروغ، تحريف، غنا، موسيقي حرام، مجسمه سازي و امثال اينها نمي تواند ابزار تبليغ در اسلام باشد. براي اين مدعا مي توان در منابع اسلامي شواهد بسياري يافت.
در حقيقت چون هدف نتيجه مقدمات است و با آنها در ارتباط مي باشد و همان گونه كه قرآن مي فرمايد سرزمين ناپاك و بذر ناصالح نمي تواند، حاصل مطلوب و ثمر بخش به بارآورد، ابزار تبليغ نيز از اين قاعده مستثني نيست و تبليغ آنگاه ثمر مطلوب به بارمي آورد كه از مقدمات مشروع استفاده كند.
در عصر ظهور اسلام، بازار بلاغت و فصاحت و زبان و بيان در اوج رواج و شكوفايي بود. در چنين عصري، قرآن نازل شد. قرآن از فصاحت و بلاغت بي نظير و فوق طاقت بشري برخوردار است، از اين رو توانست كليه آثار و ادبيات شعر و نثر عربي را تحت الشعاع قرار دهد و حتي "معلقات" كه در خانه كعبه به عنوان زبده ترين آثار شعر و ادبيات عرب آويخته شده بود، با آمدن قرآن بي رنگ شد و پايين كشيده شد و جاي خود را به كتاب الهي بخشيد. كتابي كه در كليه ابعادش اعجاز بود؛ در معارف، شرايع، تاريخ، اخبار غيبي، نكته هاي علمي، اعجاز بياني، بلاغت، جذابيت و شيوايي.
ازاين رو قرآن با مدعيان و منكران تحدي كرد كه اگر باور نداريد كه اين كتاب از سوي پروردگار عالم است، پس شما برويد و مانند يك سوره آن را حتي يك سوره كوچك كه بيش ازيك يا دوسطر نيست بياوريد و آنان هرگز نتوانستند كه چنين كاري را انجام دهند و در تحدي عاجز ماندند و قرآن هم چنان يكه تاز ميدان فصاحت و بلاغت و علم و معرفت با همه ابعادش ماند كه بزرگترين معجزه جاودانه نبوت براي همه عصرها شد و هم بزرگترين وسيله تبليغ رسالت.
قرآن با بيان و بلاغت بي مانند و با معارف بلند و متعالي و با اعجاز جاودانه خويش بزرگترين عامل تبليغ اسلام و سبب جذب قلوب و به تسليم كشاندن عقل ها در برابر اين پيام آسماني بود.
يكي ديگر از ابزارها كه در رسالت اسلام به عنوان و سيله هدايت و تبليغ مورد استفاده قرار مي گيرد. استخدام عقل و وجدان است كه برخي نويسندگان اين فن عنوان "كلمه طيبه" را به آن داده اند. اين عنوان شامل گفتار و بياني است كه بر اساس حكمت و منطق باشد. زيرا دعوت اسلامي بر رساندن حقيقت با قول صادق و عمل صالح به دور از كذب و خدعه تكيه دارد و با شيوايي و رسايي عقل ها و وجدانها را به پذيرش فرا مي خواند.
با توجه به حسن تقليد كه از لوازم وجود انسان است و با عنايت به اينكه چهره ها و قهرمانها همواره در نفوس جايگاه و تاثير خاصي دارند و انسانها، افكار و رفتار خويش را از آنان مي گيرند، لذا الگوها مي توانند عاملي بسيار مهم جهت تبليغ و دعوت باشند. آنقدر كه شخصيت رهبران در تربيت توده ها تاثير دارد گفته ها تاثير ندارد و از اينجاست كه مسئله امامت و ويژگي هاي امام اهميت خاص پيدا مي كند. به ويژه از ديدگاه شیعه كه مسئله عصمت را در وجود پيامبر و امامان شرط ضروري مي دانند.
قرآن كريم نيز توجه خاصي به الگوها و اسوه ها مبذول داشته است. از اين رو بر نسل بعد است كه سلف صالح را اسوه خود سازند، چرا كه اصول مكتب و خط مشي پيامبران و مومنان صالح به زمان و مكاني خاص محدود نمي گردد و خط ترسيم شده توسط پيام آوران و اوليا خدا تا نسل انسان بر بسيط خاك است همواره امتداد و استمرار دارد.