حجت الاسلام خسروپناه به سه زمینه فعالیت در ابن سینا پژوهی اشاره کرد و با تأکید بر لزوم استنطاق حکمت ابن سینا، گفت: باید از کلام و متن ابن سینا نسبت به پاسخ پرسشهایی که فلسفه های مضاف امروزی در پیش روی ما گذاشته، استفاده کنیم.

به گزارش خبرنگار مهر، نشست «ابن‌سينا پژوهي در ترازوي نقد» با هدف نقد و بررسي دو كتاب مهم «سخن ابن‌سينا و بيان بهمنيار»، تأليف استاد دكتر غلامحسين ابراهيمي‌ديناني و « التعليقات ابن‌سينا» به تحقيق و تصحيح دكتر سيد حسين موسويان، دوشنبه 20 خرداد در مؤسسه پژوهشي حكمت و فلسفه ايران برگزار شد.

در بخشی از این نشست حجت‌الاسلام دكتر عبدالحسين خسروپناه رئیس مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران، ابن سینا را یکی از فلاسفه بزرگ ایران و جهان اسلام خواند و گفت: با اینکه ابن سینا عمر کوتاهی در حد 58 سال داشت، اما آثار و برکات زیادی در حوزه منطق، الهیات، طبیعیات، ریاضیات، طب و... از خود بر جای گذاشت. با اینکه از میراث گذشتگان بهره مند بود اما ابداعاتی را هم داشته است که ضرورت دارد از آثارش او این ابداعات استخراج شود.

وی با اشاره به تصحیح کتاب«التعلیقات» ابن سینا، آن را از آثار ارزشمند ابن سینا هم در حوزه عامه و هم در حوزه الهیات بالمعنی الاخص، خواند و درباره کتاب « سخن ابن‌سينا و بيان بهمنيار» نیز گفت: دکتر دینانی با قلمی روان و دقیق به مباحث هستی شناسی و معرفت شناسی پرداخته است.

حجت الاسلام خسروپناه به سه زمینه فعالیت در ابن سینا پژوهی اشاره کرد و با تأکید بر آمادگی مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران در این حوزه، افزود: اولین کار احیای تراث و احیای آثار حکمی است. هنوز بسیاری از آثار ابن سینا تصحیح و چاپ نشده است و لازم است در این زمینه فعالیتها جدی شود. دومین کار تدوین نظامهای ابن سینا است مثل نظام معرفت شناسی ابن سینا، نظام علم النفس ابن سینا، نظام فلسفی ابن سینا و غیره.

وی تأکید کرد: کار سومی که از دیگر کارها سخت تر است، استنطاق حکمت ابن سینا است. باید از کلام و متن ابن سینا نسبت به پاسخ پرسشهایی که فلسفه های مضاف امروزی در پیش روی ما گذاشته، استفاده کنیم و به نظرم دکتر دینانی چنین کاری را در کتاب« سخن ابن‌سينا و بيان بهمنيار» کرده اند و ابن سینا را به نطق در آورده اند.

رئیس مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران در پایان تأکید کرد: باید ابن سینای هزار سال پیش را به ابن سینای امروزی تبدیل کنیم که این کار با آثار خود ابن سینا امکان پذیر است چون معتقدیم همانطور که تفسیر به رأی متون دینی جایز نیست، تفسیر به رأی آراء حکما هم جایز نیست.