به گزارش خبرنگار مهر، انتخاب وزیر ورزش و جوانان برای دولت جدید هر چند در اولویت اول نیست و قطعا وزارتخانه‌های دیگر در درجه اول اهمیت قرار دارند، اما برای اهالی ورزش از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. در این میان برخی در تلاشند تا گزینه مورد نظرشان را به عنوان وزیر آینده به دولت معرفی کنند. شاید همین تلاش‌هاست که نگرانی‌ها را برای انتخابی سلیقه‌ای و بدور از در نظر گرفتن شاخصه‌های یک مدیر ورزشی افزایش داده است.
طی روزهای گذشته برخی مدیران و مسئولان ورزشی و البته غیر ورزشی رایزنی‌ها برای نزدیکی به دولت را آغاز کرده‌اند تا شاید از این طریق بتوانند خودشان یا گزینه‌های مورد نظرشان را به عنوان وزیر ورزش پیشنهادی به رئیس جمهور منتخب معرفی کنند. اتفاقی که نگرانی‌ها را برای انتخابی غیرعقلانی و تنها براساس لابی‌های پشت پرده افزایش داده است.
قطعا همه افرادی که به رئیس جمهور برای انتخاب وزیر ورزش و جوانان مشاوره می‌دهند افرادی دلسوز ورزش و معتقد به شایسته سالاری نیستند و شاید برخی به دنبال منافع شخصی و نفع بردن از این انتخاب در آینده گزینه‌هایشان را معرفی کنند. این آفتی خواهد بود که دولت باید از آن دوری کند و به سمت انتخابی عقلانی برود.
اما آنچه برای ورزش و البته جوانان از اهمیت بالایی برخوردار است اینکه وزیر آینده باید فردی ورزشی باشد که ترجیحا در میادینی مثل المپیک و یا مسابقات جهانی مدال آور بوده، مدیری خوشنام و با تدبیر باشد، از قدرت تعامل بالایی با مجلس و سایر ارگان ها برخوردار باشد و زوایای پنهان ورزش را بداند و مضاف بر همه اینها اینکه نیروی جوانی و توان کار کردن در وزراتخانه‌ای با عنوان ورزش و جوانان را داشته باشد.
امیدواری جامعه ورزش این است که انتخاب وزیر ورزش با در نظر گرفتن شاخصه‌ها و ملاک‌های منطقی و مبتنی به مشورت با بزرگان و اهالی ورزش باشد و لابی‌های پشت پرده و چانه‌زنی‌های سیاسی در این انتخاب تاثیرگذار نباشد. با رویدادهای بزرگی که ورزش ایران پیش رو دارد، نیاز است که رئیس جمهور منتخب در انتخاب وزیر ورزش تدبیر و ملاحظه ویژه‌ای داشته باشد و شایستگی‌ها را بر رایزنی ها و لابی‌های پشت پرده ارجح بداند و فرد شایستگی را انتخاب کند.