آندرانیک تیموریان در گفتگو با خبرنگار اعزامی مهر به کره‌جنوبی، در خصوص صعود تیم ملی ایران به جام جهانی ضمن بیان مطلب فوق گفت: من خیلی خوشحال هستم و در وهله اول به مردم ایران و رسانه‌ها که در این روزهای مهم از ما حمایت کردند به عنوان یکی از اعضای تیم ملی تبریک می‌گویم.
صعود به جام جهانی واقعه بسیار بزرگ بود
وی صعود به جام جهانی را واقعه بسیار بزرگ در ورزش دانست و افزود: مردم ایران لیاقت صعود تیم ملی به جام جهانی را داشتند. این مهم با دعای آنها، با پشتکار ملی‌پوشان رقم خورد و در حالی توانستیم به جام جهانی برسیم که قاطعانه تیم اول گروه خود شدیم و بین تیم‌های آسیایی صعود کننده به جام جهانی بیشترین امتیاز را گرفتیم.
دو بار حضور در جام جهانی اتفاق نادری است
هافبک تیم ملی فوتبال ایران اضافه کرد: خودم احساس شوق بسیاری دارم و امیدوارم بتوانم این واقعه بزرگ را تجربه کنم. شاید برای بسیاری از فوتبالیست‌های بزرگ دنیا این اتفاق نادر باشد که بتوانند بیش از یک بار تجربه حضور در جام جهانی را به دست آورند.
در سال 2006 جوان بودم و متوجه اتفاقات نشدم
وی در ادامه به اتفاقات سال 2006 اشاره کرد و افزود: در آن موقع من بسیار جوان بودم و متوجه نمی‌شدم چه کار بزرگی انجام شد و می‌خواهم به جایی بروم که آخر فوتبال دنیاست. آن روزها من جوان بودم و در دور مقدماتی هم تنها 5 دقیقه آن هم بازی آخر مقابل ژاپن به میدان رفتم که تیم ما قبل از آن بازی با گل نصرتی به جام جهانی صعود کرد.
دو افسوس بزرگ در سال 2010
تیموریان صحبت‌های خود را این‌گونه ادامه داد: در سال 2010 هم می توانستیم به جام جهانی برسیم. آن روزها برای من خیلی تلخ بود زیرا به دلیل مصدومیت در فوتبال اروپا نتوانستم تیم ملی را همراهی کنم. من آن موقع دو افسوس خوردم؛ یک تیم ملی صعود نکرد و دوم اینکه من نتوانستم به تیم ملی کمک کنم.
یکی از اتفاقات نادر فوتبالی‌مان در سال 2010 رقم خورد
وی همچنین افزود: در سال 2010 و بازی با کره‌جنوبی یکی از اتفاقات نادر فوتبالی‌مان بود و در حالی که ما شانس داشتیم حتی به عنوان تیم دوم گروه به جام جهانی صعود کنیم، به خاطر نتیجه‌ای که در بازی کره‌شمالی با عربستان رقم خورد ناباورانه حتی به پلی‌آف هم نرسیدیم و حذف شدیم، اما خدا را شکر امسال توانستیم در خاک کره‌جنوبی مقتدرانه به جام جهانی صعود کنیم.
چرا ایران باید هر 8 سال یکبار به جام جهانی صعود کند
هافبک تیم ملی ایران با طرح این پرسش که چرا باید فوتبال ایران که یکی از قدرت‌‌های غرب آسیا است هر 8 سال یکبار به جام جهانی صعود کند؟، اضافه کرد: امیدوارم از این به بعد مسئولان فوتبال طوری برنامه‌ریزی کنند که تیم ملی بتواند در هر دوره جام جهانی حضور داشته باشد. این مساله نیاز به حمایت همه جانبه دارد زیرا صعود به جام جهانی از نظر سیاسی، اقتصادی و حتی فوتبالی باعث پیشرفت کشور می‌شود.
تیم‌هایی را بردیم که مدعی جهانی شدن بودند
وی با بیان اینکه صعود به جام جهانی یک گارانتی برای فوتبال یک کشور برای 4 سال خواهد بود، ادامه داد: این واقعه بزرگ را هیچکس از یاد نخواهد برد، البته نمی‌خواهم صعود به جام جهانی در این دوره را با سال 98 مقایسه کنم، آنها خیلی خوب بودند اما ما هم در شرایط بسیار سخت به جام جهانی صعود کردیم و تیم‌هایی را بردیم که هر کدام مدعی جهانی شدن بودند.
قبل از بازی قطر 10 درصد شانس سوم شدن داشتیم
تیموریان در پاسخ به این سوال که بعد از شکست تیم ملی مقابل عمان آیا فکر می‌کردید بتوانید به جام جهانی صعود کنیم؟، اظهار داشت: قبل از بازی قطر 10 درصد شانس سوم شدن در گروه را برایمان متصور شده بودند اما بعد از بردن قطر در یک بازی بسیار سخت در دوحه و آن اتفاقاتی که در بازی لبنان با کره به وجود آمد شرایط گروه پیچیده‌تر شد و امیدواری‌ها به تیم ملی از 10 درصد به 50 درصد رسید.
بعد از برد کره مطمئن شدم مستقیما به جام جهانی می‌رسیم
وی افزود: من بعد از آن بازی با قطر مطمئن شدم با یک برد مقتدرانه مقابل لبنان می‌توانیم حتی مستقیماً به جام جهانی برویم. ما با یک بازی خوب و جسورانه لبنان را در هم شکستیم، در همان روز هم شکست خوردن ازبکستان در کره انگیزه ما را بیشتر کرد تا مستقیماً به جام جهانی برسیم.
ملی پوشان یک لحظه غفلت نکردند
هافبک تیم ملی کشورمان تصریح کرد: به نظرم راهی که ما رفتیم، سناریویش از قبل نوشته شده بود. ما همان راهی را رفتیم که قبل از بازی با قطر و تا اتمام بازی با کره می‌خواستیم. در این روزهای مهم ملی پوشان یک لحظه غفلت نکردند و از این سه بازی مهم 9 امتیاز سرنوشت ساز گرفتیم و واقعاً تیم های دیگر گروه را با عملکرد خود ناامید کردیم.
دیگر تیم‌های گروه فکر نمی‌کردند به عنوان تیم نخست به جام جهانی برسیم
وی با بیان اینکه هیچکدام از دیگر تیم‌های گروه فکر نمی‌کردند ایران به عنوان تیم نخست مقتدرانه به جام جهانی برسد، یادآور شد: ما در رطوبت بالا و دمای 40 درجه قطر و در حالی که این تیم هم شانس صعود به جام جهانی داشت سه امتیاز گرفتیم. اگر آن اتفاق نمی‌افتاد، شاید به پلی‌آف هم نمی‌رسیدیم و امروز طور دیگری با ما برخورد می‌شد. در آن شرایط سرمربی و بازیکنان زیر سوال می رفتند. به عقیده من تمام این مسایل به خیلی‌ها نشان داد که باید واقعیت‌ها را با داشته‌های‌مان بسنجیم، با برنامه جلو برویم و عجول نباشیم.
خیلی‌ها به تیم ملی و موفقیتش ایمان نداشتند
تیموریان با طرح این سوال که آیا می‌خواهیم خودمان را درست کنیم؟، اضافه کرد: در این روزها که خیلی‌ها به تیم ملی و موفقیتش ایمان نداشتند، برخی دیگر از ما حمایت کردند و پشت سرمان ایستادند و حتی خیلی‌ها به عملکرد ما انتقاد کردند ولی این برنامه‌ریزی بود که انجام شده بود و ما باید با همین استراتژی در این سه بازی، بازی می‌کردیم تا بتوانیم صعودمان به جام جهانی را قطعی کنیم.
تنها با این شیوه شکل می‌توانستیم کره را ببریم
وی در مورد نحوه بازی تیم ملی مقابل کره‌جنوبی هم اظهار داشت: این یک چیز طبیعی است، کره‌ای‌ها در زمین خود در روزی که امتیاز می‌خواستند مالکیت بیشتر توپ را در اختیار گرفتند، اما در بازی رفت همه دیدند در حالی که ایران 10 نفره هم شده بود، مالکیت توپ و میدان در اختیار ما بود. ما می‌دانستیم تنها به این شکل می‌توانیم کره را ببریم که راه‌های نفوذشان را ببندیم و روی ضد حمله به گل برسیم که خوشبختانه این اتفاق افتاد.
خبرنگاران کره‌ای خجالت کشیدند و رفتند
هافبک تیم ملی ایران در بخش دیگری از این گفتگو به اظهار نظرهای خبرنگاران کره‌ای قبل از این دیدار هم اشاره کرد: خبرنگاران کره‌ای پیش از این بازی به من می‌گفتند در ورزشگاه اولسان نیز مانند سئول شما را شکست می‌دهیم تا به جام جهانی نروید و من به آنها گفتم انگار یادتان رفت در سئول ما را نبردید بلکه با گل دقایق پایانی از شکست فرار کردید. ضمن اینکه در تاریخ هم ما یک بار به شما 6 گل زدیم. این صحبت‌های من باعث شد، خودشان خجالت کشیدند و رفتند. آنها می‌خواستند جنگ روانی به راه بیاندازند اما در نهایت خودشان مغلوب اظهار نظرهای ناشیانه خود شدند.
خودم صدای شکستن دستم را شنیدم
وی که حدود 60 دقیقه از بازی ایران برابر کره‌جنوبی را با دست شکسته ادامه داده بود، در این خصوص گفت: خودم صدای شکستن دستم را شنیدم. بازیکن کره در نیمه اول با زانویش روی دست من افتاد اما من تنها در بین دو نیمه از دکتر شهاب خواستم به من آمپول ضد درد تزریق کند، هرچند آن آمپول زیاد تاثیری نداشت. یک لحظه به ساعت نگاه کردم و دیدم تازه دقیقه 37 هستیم اما نمی‌توانستم به خاطر حساسیت بازی میدان را خالی کنم.
من و یکن‌بائر؟؛ دایی هم با طحال پاره بازی کرد
تیموریان در مورد اینکه بکن باوئر تنها فوتبالیست جهان بوده که با دست شکسته در مسابقات رسمی بازی کرده و رسانه‌های ایران نیز وی را به بکن باوئر تشبیه کرده‌اند، تصریح کرد: نمی‌توان گفت از خودگذشتگی کردم، دوست داشتم بمانم و برای موفقیت تیم ملی تلاش کنم. واقعاً بیرون رفتن از زمین سخت بود زیرا بازی صفر - صفر بود و سایر بازیکنان برای همدیگر فداکاری می‌کردند. باور کنید اصلاً به این موضوع فکر نمی‌کردم که فردا روز بگویند آندو با دست شکسته بازی کرد زیرا علی دایی هم در یک بازی مهم ملی با طحال پاره به بازی ادامه داده بود.
نمی‌توانستم از مربی بخواهم تعویضم کند
وی همچنین خاطرنشان کرد: شرایط بازی طوری بود که نمی‌توانستم از مربی بخواهم تعویضم کند و خوشحالم توانستم تا لحظه آخر دوام بیاورم و نقش کوچکی در موفقیت تیم ملی داشته باشم. هر چند واقعاً در برخی لحظات به خاطر درد شدید حتی نمی‌توانستم به درستی بدوم خصوصاً در نیمه دوم که یک بازیکن کره‌ای بار دیگر روی دستم فرود آمد.
اتفاقات عجیب و غریب و زیبا در بازی ازبکستان با قطر رخ داد
هافبک تیم ملی ایران در بخش دیگری از این گفتگو در مورد شکست سنگین قطر مقابل ازبکستان اظهار داشت: من واقعاً نمی‌فهمم در آن بازی چه اتفاقی افتاد، قطر تا دقیقه 60 از ازبکستان جلو بود و یک بار هم توپ را به تیم دروازه آنها کوبیده بود، نمی‌خواهم بگویم در آن بازی تبانی شده، شاید اتفاقات زیبای فوتبال که در بعضی موارد عجیب و غریب بوده و زیبایی‌های این ورزش را بیشتر می‌کند، در آن مسابقات رقم خورده است.
5 ساعت بعد از بازی متوجه نتیجه بازی ازبکستان با قطر شدم
وی افزود: شما فکر کنید با کره یک بر یک می‌کردیم و آن موقع به پلی‌آف می رفتیم؛ باور کنید من 5 ساعت بعد از بازی و به خاطر اینکه اینقدر غرق در خوشحالی شکست دادن کره و صعود به جام جهانی بودم، متوجه نتیجه آن بازی شدم. اگر کره یک گل می‌زد ما به پلی آف می‌رفتیم و یا اگر ازبکستان دو گل دیگر به ثمر می‌رساند، کره به پلی‌آف می‌رفت.
ترس را در چهره بازیکنان کره دیدم
تیموریان در بخش دیگری از گفتگویش با خبرنگار مهر، به اتفاق جالبی هم اشاره کرد: شاید کره‌ای از نتیجه آن بازی باخبر بودند زیرا من ترس را در چهره تک تک آنها خصوصاً پس از شکست مقابل ایران دیدم. باور کنید همان برد 5 بر یک کره ای را سورپرایز کرد زیرا به پلی آف نرفتند. باور کنید آنها با تمام قوا آمده بودند تا ایران را شکست دهند ولی ناکام شدند آن هم برای دومین بار در فاصله کمتر از شش ماه.
جای اشکان دژاگه خالی بود
تیموریان در مورد اینکه خیلی‌ها قوچان‌نژاد را فرشته نجات تیم ملی می‌دانند، گفت: او یک فوروارد کاملاً با شخصیت است که در فوتبال اروپا زندگی کرده و بزرگ شده و کاملاً فارسی را بلد است. البته جای اشکان دژآگه هم خالی بود بازیکنی که لول او فراتر از فوتبال آسیا است. باید کنار اشکان بازی کنید تا کلاس بالای فوتبالش را به درستی لمس کنید. وقتی با او همکلام می‌شوید، با اینکه بلد نیست فارسی صحبت کند، متوجه می‌شوید او یک ایرانی الاصل است.
همه در موفقیت تیم ملی شریک هستند
وی در ادامه همچنین اظهار داشت: تمام بازیکنان برای موفقیت تیم ملی تلاش کردند و این موفقیت نتیجه برنامه خوب تیم ملی، حمایت‌های فدراسیون، مردم و رسانه ها بود، پس همه در آن نقش داشتند.
وضعیتم غیر قابل توصیف است
هافبک تیم ملی ایران در مورد اینکه امروز تیموریان یکی از شخصیت‌های برجسته ارامنه مقیم ایران است و خودش در این خصوص چه احساسی دارد، خاطرنشان کرد: فوتبال ارامنه به خاطر اینکه اکثر آنها با خانواده ایران را ترک کرده‌اند، افت داشته است. امروز آرارات در بخش فوتبال تنها یک نام است، هرچند در رشته‌های دیگر فعالیت می‌کنند. در این شرایط باید بگویم وضعیتم غیر قابل توصیف است، شاید من به این مسایل فکر نمی‌کردم اما الان در جام جهانی هستم و این برای دومین بار است که چنین اتفاقی رخ می دهد.
من احساس غرور می‌کنم
وی خاطرنشان کرد: نمی‌دانم تا جام جهانی چه اتفاقی بیافتد، شاید خیلی‌ها عوض شوند اما من احساس غرور می‌کنم و امیدوارم بتوانم به عنوان نماینده ارامنه کار کوچکی را برای ورزش ایران و فوتبال ایران انجام دهم. در جام جهانی 2006 جوان بودم اما امروز با تجربه کامل می‌خواهم در میدان جام جهانی حاضر شوند.
شاید خیلی‌ها بگویند تیم ملی خوش شانس بوده
تیموریان در پایان در مورد وضعیت کی‌روش هم گفت: شاید خیلی‌ها بگویند تیم ملی خوش شانس بوده اما این موفقیت حاصل برنامه‌ریزی و استراتژی خوب کادر فنی و تلاش بازیکنان است. امیدوارم شرایط برای ادامه همکاری کی‌روش فراهم شود و او نیز در تیم ملی ایران بماند.