به گزارش خبرنگار مهر، قدرت الله الیکی پیشکسوت دوران نه چندان دور کشتی اصفهان که نامش کمتر در رسانه های ورزشی دیده شده است، کشتی گیر سالهای دور، پیشکسوت، قهرمان، مربی کشتی و معلم حال حاضر کشتی اصفهان که بدون ورود به دسته یا گروه خاصی در سالنی در اصفهان زمانی که بیشتر مردم این شهر در خانه های خود در حال استراحت هستند مشغول آموزش به کشتی گیران جوان اصفهانی است.
قدرت الله الیکی متولد 1330 از قهرمانان کشتی اصفهان است که کشتی را از سال 1349 به طور حرفه ای در باشگاه تربیت آغاز کرد. قهرمانی که بزرگترین افتخار زندگی خود را کسب عنوان های مهم در کشتی نمی داند، بلکه افتخار بزرگ زندگی خود را آموزش و تربیت فرزندان سرزمین خود می داند.
خیلی مهربانانه از دوران دور کشتی می گوید، دورانی که پهلوان، پهلوان بود و مربی مربی. روزگاری که مربی مربی بود و کشتی گیر فقط یک کشتی گیر. روزگاری که کشتی به چند قطب و دسته جدا از هم تقسیم نشده بود و تشک کشتی حرمت خود را حفظ کرده بود و روزگاری که شرح آن را از زبان قدرت الله الیکی کشتی گیر، قهرمان، مربی، داور و معلم اصفهانی در گفت‌وگوی زیر می خوانید:
چطور کشتی را از بین رشته های دیگر ورزشی انتخاب کردید؟
اوایل در رشته های ورزشی دیگر فعالیت می کردم، بعد از مدتی با چند تن از دوستان به خاطر داشتن شرایط خوب بدنی تصمیم گرفتیم وارد تشک کشتی شویم و کشتی را از باشگاه تربیت آغاز کردم. بعد از گذشت مدتی وارد ورزشگاه تختی شدم که البته در آن زمان باغ همایون نام داشت و زیر نظر منصور تبریزی، رحمت الله عسگری و قاسم جعفری کشتی را به صورت حرفه ای ادامه دادم.
چه کسی در آن دوران بیشترین تاثیر را روی شما و پیشرفتان در کشتی داشت؟
روزی در حال تمرین روی تشک بودم که دیدم مردی میانسال و بسیار آراسته و شیک پوش با موهایی سفید و بسیار با وقار وارد سالن کشتی شد و در طول حرف زدن با کشتی گیران جوان مدام از کلمه باباجان و عزیزم استفاده می کرد. این طرز برخورد برای کشتی گیران جوان بسیار جذاب بود تا جایی که حس کردم این مرد باوقار پدر من است. این پیرمرد وارسته حاج محمد خان اسدی رئیس هیئت کشتی آن زمان استان اصفهان بود.
فقط در مورد مشکلات کشتی با کشتی گیران صحبت می کرد؟
نخیر، او با تک تک کشتی گیران و حتی مربیان در مورد مشکلات مادی و معنوی آن ها صحبت می کرد و تا جایی که امکان داشت مشکلاتشان را بر طرف می کرد.
فرق کشتی دیروز و امروز در چیست؟
محیط کشتی در گذشته قشنگ تر و پهلوان گونه تر بود، اما در هر زمانی تعدادی از افراد واقعا خدمت می کنند و تعدادی تنگ نظر نیز وجود دارند که با این افراد مقابله می کنند. بسیاری از رئیس های قبلی هیئت کشتی تنها یک رئیس و در پشت میز مدریت نبودند.
می‌شود بیشتر توضیح دهید؟
در زمان که هاشم قنبری رئیس هیئت بود، هیچ وقت پشت میز نبود بیشتر وقت خود را با کشتی گیران تمرین می کرد و به آنها آموزش می داد. قنبری فردی بود که بدون هیچ مانعی همه فعالیت ها را انجام می داد و حتی زمان مسابقات به کمک کشتی گیران می آمد و تشک های کشتی را پهن می کرد و در کل با کشتی گیران بسیار دوست بود. مراد علی شیران که در زمان خود برای مدتی رئیس فدراسیون کشتی نیز بود از نظر اخلاقی یکی از الگوهای پاک و نجیب ورزش به حساب می آمد که برای ورزش کشتی بسیار زحمت کشید.
به نظر شما بزرگترین افتخار کشتی اصفهان کدام اتفاق بوده است؟
در زمان سید ابوالحسن میرواحدی که معروف بود به آقا ناصر وضعیت کشتی در اصفهان خیلی رونق گرفت. میرواحدی علاقه مند به کشتی، کشتی گیر و دست و دلبازبود. تمرین با کشتی گیران سنین کم را آغاز کرد و بسیار به کشتی گیران و مربیان جوان بها می داد و کلاس های پایه را بر گذار می کرد.
بزرگترین و تنها تجربه خارج از ایران کشتی گیران اصفهانی که شرکت در مسابقات لودز لهستان بود در زمان مدریت میرواحدی بود. تنها در آن زمان یک تیم از اصفهان به مسابقات خارجی راه پیدا کرد و بعد از آن دیگر چنین اتفاقی پیش نیامد. کشتی گیران اصفهانی با تیم های دیگر به این مسابقات راه پیدا کردند، اما تیمی با عنوان تیم منتخب اصفهان دیگر چنین تجربه ای را کسب نکرد.
گفته می‌شود سرهنگ رضایی نیز در زمان مدیریت خود خدمات زیادی برای جامعه کشتی اصفهان انجام داد توضیحی در مورد زمان مدریت سرهنگ هم بدهید.
سرهنگ رضایی کشتی گیر نبود، اما به اندازه صدها کشتی گیر به کشتی این مرز و بوم خدمت کرد. سرهنگ رضایی کمیته داوران، کمیته مربیان و کمیته های دیگری را تاسیس کرد و مهمترین کمیته ای که توسط او تاسیس شد کمیته معیشتی کشتی گیران بود که کمیته ای نوظهور برای رفع مشکلات مالی کشتی گیران بود.
ساختن دفتر هیئت کشتی از شاخص ترین خدمات سرهنگ رضایی به جامعه کشتی اصفهان بود. سرهنگ با همت بالای خود توانست دفتر هیئت را از اداره کل جدا کند.
خدمت دیگر سرهنگ نگه داشتن کشتی گیران سرباز اصفهانی در اصفهان بود و اجازه نمی داد کشتی گیران سرباز از اصفهان خارج شوند و این کشتی گیران دوران خدمت خود را در اصفهان می گذراندند.
در زمان سرهنگ نیز تعدادی بودند که همدل نبودند و شروع به مخالفت کردند و سرهنگ که از این برخورد ها دل سرد شده بود بعد از تمام شدن مدت ریاست خود دیگر برای این پست کاندیدا نشد. محمد رضا طالقانی که در آن زمان رئیس فدراسیون کشتی بود بسیار اصرار داشت که سرهنگ رضایی بماند ولی سرهنگ با بی مهری هایی که در این ورزش دیده بود دیگر به کارش ادامه نداد.
بعد از سرهنگ رضایی چه کسی جای او را گرفت و آیا او توانست خدمات سرهنگ را ادامه دهد؟
بعد از سرهنگ رضایی سعید انصاری رئیس هیئت کشتی استان شد و در کنار تدریس در دانشگاه رئیس هیئت کشتی نیز بود. سرش شلوغ بود، اما به هیئت هم خوب رسیدگی می کرد و در زمان انصاری بود که تیم هایی از باشگاه های مختلف اصفهانی مانند سیمان سپاهان در لیگ برتر شرکت کردند.
بعد از مدتی باز این جملات چرا من نیستم و دیگری هست به گوش رسید و در پی آن مخالفت ها شروع شد و انصاری هم عطای مدریت را به لقاء آن بخشید و از مدریت استعفاء و جای خود را به داوود شیران داد.
داوود شیران، رئیس سابق هیئت کشتی استان که با آمدن میرواحدی از سمت خود کنار گذاشته شد، در آن زمان رئیس هیئت شهرستان بود؟
بله، خود انصاری شیران را برای رئیس هیئت شهرستان اصفهان انتخاب کرد که بعد از مدتی اختلاف سلیقه هایی بینشان به وجود آمد و به دلیل همکاری نکردن بعضی از افراد با انصاری و اینکه او یک مدیر جوان و دل رحم بود به نحوی کنار گذاشته شد و خودش نیز دیگر نخواست ادامه دهد.
یادم می آید در مجمع انتخاباتی رئیس هیئت در زمان داوود شیران محمدرضا طالقانی رئیس سابق فدراسیون کشتی به کلیه مسئولان حاضر در جلسه گفت: این مسئولیت هایی که شما دارین همگی بدهکاری هستند و با قبول این سمت ها شما بدهکار جامعه و کشتی گیران خواهید شد.
در همان مجمع من با اطلاع از این موضوع که هیئت با مشکل مالی رو به رو است از شیران خواستم که از حضور طالقانی استفاده کرده و هرچه می خواهد از او درخواست کنم و اضافه کردم که طالقانی آنقدر مرد است که به هر قولی بدهد عمل می کند.
به نظر شما عملکرد داوود شیران در هیئت کشتی استان رضایت بخش بود؟
داوود که با رأی بالا به این سمت رسیده بود شروع به برگزاری و میزبانی مسابقات کرده و فعالیت های زیاد این چنینی را آغاز کرد. در همان زمان افرادی شروع به ایراد گرفتن به نحوه فعالیت های او کردند و خود داوود نیز کم کم با تربیت بدنی مشکلاتی پیدا کرد و نداشتن مدرک تحصیلی را دلیل این اختلافات بیان کردند.
البته شیران با پیشکسوت ها نیز با مشکل رو به رو شد، زیرا پیشکسوت ها نیز بین خودشان مشکلاتی داشته و دارند و یک عده طرفدار یک فرد و عده دیگر طرفدار فرد دیگری هستند. این عزیزان در کنار هم خیلی برادرانه با یکدیگر مناظره می کنند.
به نظرتان دلیل اصلی اختلافات پیش آمده در کشتی چیست؟
ما باید وارد مرحله ای بشویم که منیت ها از بین برود و این کار وظیفه خودمان است و نباید از واقعیتی که خودمان قبول داریم فرار کنیم و در اول در نظر بگیریم که توانایی انجام کاری را داریم یا نه و اگر دیدیم که می توانیم برویم و آن کار را به درستی انجام دهیم و اگر دیدیم که نمی توانیم آن پست را به دیگری واگذار کنیم.
در جامعه کشتی باید همدلی و هم زبانی باشد، زیرا با همدلی می توان به موفقیت های زیادی دست پیدا کرد. با وجود منیت ها بسیاری از اهداف اصلی فراموش می شود و نباید برای اثبات وجود خود وجود دیگری را نفع کنیم.
جامعه کشتی بر سر یک سری مسائل جزئی و سطحی با یکدیگر مشکل دارند، بر سر من باشم و دیگری نباشد بر سر منیت و هدف های شخصی که این موارد تنها به ضرر کشتی اصفهان و دور نگه داشتن آن از بسیاری از موفقیت ها می شود.
به عنوان یک معلم و مربی حرفی برای جوانان بزنید.
به عنوان یک معلم از جوانان ها می خواهم که اول احترام پدر و مادر خود را نگه دارند و در کنار نماز و نزدیکی به خدا و درس خواندن ورزش را فراموش نکنند و در کنار ورزش به سمت کشتی بیایند تا بتوانند با حرکت صحیح در این رشته ورزشی پهلوان صفت شوند و دست افتاده ای را بگیرند.
به عنوان یک مربی از تمام کشتی گیران جوان می خواهم که اگر به مربی خود ایمان و اعتماد دارید و به او علاقه مند هستید و اعتقاد پیدا کردین که او مربی شایسته ای است به مربی خود وفادار بمانید و زحمات او را ارج گذارید و با شنیدن هر حرف راست یا دروغ به او پشت نکنید و با گرفتار زرق و برق دنیایی نشوید.
گفتگو: الهه مهری