اولین همایش ملی علمی - پژوهشی "اورامانات" توسط مرکز گردشگری علمی-فرهنگی دانشجویان ایران برگزار می شود.

به گزارش خبرگزاری مهر، بابک ارسیا سرپرست مرکز گردشگری علمی-فرهنگی دانشجویان ایران از برگزاری اولین همایش ملی "اورامانات" در سطح علمی-پژوهشی خبر داد و گفت: این همایش برای اولین بار به همت مرکز گردشگری علمی-فرهنگی دانشجویان ایران وابسته به جهاد دانشگاهی در روستای اورامانات واقع در کردستان با هدف شناخت پتانسیلها، فرصتها و چالشهای این منطقه برگزار خواهد شد.

دبیر این همایش ملی با اشاره توانمندیهای بی نظیر منطقه اورامانات در زمینه های مختلف گردشگری، فرهنگی، اجتماعی، جغرافیایی و معماری افزود: اورامان یا همان هه ورامان، قطعه ای از بهشت است و با وجود تاریخ و تمدن کهن آن شایسته است، این منطقه ارزشمند با همه آداب و رسومش به دنیا معرفی شود و شرایط جذب توریست و گردشگران به این نقطه از کردستان بیشتر و بهتر فراهم شود.

وی بیان کرد: اورامان؛ دارای شرایط خاص جغرافیایی از لحاظ ساختار روستایی و همچنین فرهنگ، هنر و آداب و رسوم منحصر به فردیست که در دنیا نظیر آن را بسیار کم می توان پیدا کرد و باید جهت ماندگاری، ارتقا و شناساندن این مهم تلاش و کوشش بیشتری صورت گیرد. بر این اساس مرکز گردشگری علمی-فرهنگی دانشجویان ایران در نظر دارد اولین همایش ملی اورامانات را با رویکرد علمی-پژوهشی با دریافت مقالات برتر در این حوزه برگزار کند.

عضو هیأت علمی جهاددانشگاهی هدف از برگزاری این همایش را بررسی و شناخت استعدادها و فرصتهای بالقوه منطقه در عرصه های مختلف اکوتوریسم، آمایش سرزمین، موسیقی فولکلوریک، شناخت فرهنگ بومی عنوان کرد.

وی از برگزاری این همایش ابراز امیدواری کرد و افزود: امیدواریم بتوانیم با روشهای علمی در شناخت هرچه بیشتر فرصت ها، چالش ها و زمینه های دینی، تاریخی و جاذبه های گردشگری و توریستی منطقه اورامانات گامی برداشته و در تشویق و ترغیب دانش پژوهان و دانشجویان و فارغ التحصیلان دانشگاهی نسبت به امر پژوهش در حوزه گردشگری سهمی داشته باشیم.

منطقه هورامان ناحیه ای كوهستانی است كه به لحاظ زبانی و سابقه تاریخی جایگاه ویژه ای در جمع ساكنان مناطق كردنشین دارد و دو بخش شمالی شهرستان پاوه، بخشی از استان كردستان و مناطقی از كشور عراق را در برمی گیرد. این منطقه سرسبزكوهستانى از معمارى منحصربفرد و ویژه ای برخوردار است.

به طوری که خانه‌هاى این روستا با سنگ و اغلب به صورت خشكه و به صورت پلكانى ساخته شده است. به غیر از وضعیت خاص روستا از نظر معمارى، موقعیت چشمه‌هاى پرآب، مراسم خاص و آداب و رسوم و وجود مقبره و مسجد پیر شالیار و به ویژه جمعیت و تعداد سكنه قابل توجه آن نشانگر اهمیت منطقه از زمان ساسانى است.