یک روزنامه سوئیسی با اشاره به وخامت اوضاع اقتصادی در کشور پرتغال، با وجود پیشبرد سیاستهای ریاضتی سختگیرانه، شرایط امروز این کشور را یادآوری کننده وضعیت یونان بحران زده حدود یک سال پیش ارزیابی کرد.

به گزارش خبرگزاری مهر، روزنامه سوئیسی "تاگس انسایگر" در مطلبی به اوضاع وخیم اقتصادی در پرتغال اشاره کرد و نوشت: کشور پرتغال در هفتم ماه می برای اولین بار از زمان درخواست کمک مالی بین المللی در سال 2011 اوراق قرضه دولتی را در بازارهای مالی به فروش گذاشت. این اوراق قرضه ده ساله به ارزش سه میلیارد یورو و با بهره پنج و شصت و هفت درصدی که خیلی بالاتر از سطح کشورهای شمالی اروپا است به فروش رفت.

نرخ بهره اوراق قرضه دولتی پرتغال روز گذشته به طور موقت به حدود هشت درصد بالا رفت. سرمایه گذاران از چنین وضعیتی بسیار مات و مبهوت و عصبانی هستند. بازارهای مالی در معرض خطر یک هرج و مرج جدید قرار گرفته است.
این روزنامه سوئیسی در ادامه نوشت: این طور به نظر می رسید که کشور پرتغال در مسیر تبدیل شدن به دومین کشور الگوی اجرایی کردن سیاستهای ریاضتی در اروپا، بعد از ایرلند قدم گذاشته است.

"تاگس انسایگر" در ادامه با اشاره به اینکه نخست وزیر پرتغال سیاستهای ریاضتی سختگیرانه ای را در پیش گرفته و قرار بود تا ژوئن 2014 از کمکهای بین المللی رهایی یابد نوشت: اما این گونه پیش بینی نمی شود و شانس اینکه پرتغال، سال آینده بار دیگر بتواند روی پای خود بایستد صفر است.

در ادامه آمده است: سیاستهای ریاضتی، هیچ تاثیری بر اوضاع اقتصادی پرتغال نداشته است و شرایط بد اقتصادی این کشور را افتضاح تر کرده است. تولید ناخالص ملی در این کشور در سال جاری از 3.2 درصد به 2.3 درصد کاهش خواهد داشت. نرخ بیکاری در این کشور 17.8 درصد است و جوانان با استعداد همچنان از پرتغال مهاجرت می کنند.

از سال 1999 بدهیهای دولتی در پرتغال از حدود 50 درصد تولید ناخالص ملی به حدود 120 درصد افزایش یافته و همچنان روند صعودی را طی می کند.


این در حالی است که شرایط فاجعه بار اقتصادی، عواقب سیاسی خود در کشور پرتغال را هم آشکار می کند. "پدرو پاسوس کوئیلو"، نخست وزیر پرتغال، در دوره دوساله حکومت خود، حمایت مردمی را به شدت از دست داده است. وزیر اقتصاد منفور وی نیز استعفا کرد. وزیر امور خارجه این کشور نیز استعفای خود را اعلام کرده است.


اگر دولت ائتلافی در پرتغال از هم بپاشد باید انتخابات جدید برگزار شود، چنین شرایطی وضعیت کشور یونان حدود یک سال پیش را یادآوری می کند. یک دولتی که در پایان خط قرار دارد، یک ملت عصبانی و خشمگین که دیگر نمی خواهند چیزی از سیاستهای ریاضتی بدانند و یک رهبری سیاسی درمانده در بروکسل و سرمایه گذاران خشمگین که منتظر حقه های بعدی رئیس بانک مرکزی اروپا هستند، شرایط امروز کشور پرتغال را به نمایش می گذارد.