به گزارش خبرگزاری مهر، مصطفی کمال پورتراب با بیان اینکه قرائت قرآن دارای موسیقی است و زینت قرآن صوت حسن است، خاطرنشان کرد: مراد از صوت حسن و تغنی قرآن همان موسیقی والا و فاخر است و اینکه گفته می‌شود بسیاری از علما با موسیقی مخالفند آنها با موسیقی بد و نوع غیرقابل قبول آن مخالفند.
وی با اشاره به ضرورت های تطبیق آهنگ با موسیقی کلام گفت: باید هم زمان، هم به زیبایی موسیقی و هم به آهنگ کلام فکر کرد چراکه در خلق اثرهای هنری معمولا یا سخن و یا موسیقی خراب می شود. البته هر کلامی آهنگ و تاکیدات خاص خود را دارد که باید در ساخت موسیقی به آن توجه کرد.
پورتراب با تاکید بر توجه به موضوع تخصص و ضرورت آموزش های ابتدایی و صحیح در عرصه سرود خاطرنشان کرد: توجه به امر آموزش امری لازم و ضروری است که باید بیش از اینها به آن توجه کرد البته در این بین نمی‌توان از نقش معلم و در جهت اعتلای آموزش‌های صحیح چشم‌پوشی کرد. معلم باید دلسوز باشد و در ذهنش فقط مادیات نباشد. من اگر می خواستم به فکر پول باشم الان امکانات مادی فراوانی داشتم.
این هنرمند ادامه داد: تمام تلاش من این بود که به فرزندانم عشق را هدیه کنم و در وجود آنها عشق بسازم. ما باید به دنبال این باشیم از خود، نامی نیک به یادگار بگذاریم. من هنوز از اینکه فردی باشد و بخواهد از من چیزی بیاموزد خوشحال می شوم و همواره خواسته ام آنچه را که طی سالیان سال آموخته ام، قبل از آنکه از بین برود در اختیار اهلش قرار گیرد.
پورتراب در بخش دیگری از صحبت‌های خود به پروسه تهیه و تولید سرود در قبل و بعد از انقلاب اسلامی هم اشاره کرد و گفت: معلمان خوب ما در زمان کودکی و نوجوانی همواره مطالب درسی را به شعر در می آوردند، به آن ریتم می دادند و آن را در ذهن ما ماندگار می کردند و این سبب می شد که معلومات در ذهن ما کودکان پایدار بماند و این پایه و اساس کار سرود است. اصولا هر چیز که به نظم درآید زودتر فرا گرفته می شود و در خاطرها می ماند.
زمان یک معلم بود به نام معلم سرود
این مدرس موسیقی افزود: در زمان تحصیل ما معلمی بود به نام معلم سرود. بنده خودم پس از گرفتن دیپلم موسیقی از طرف وزارت فرهنگ آن زمان معلم سرود شدم که رسما در مدارس به دانش‌آموزان سرود یاد بدهم. در آن زمان سرود بسیار اهمیت داشت. خیلی از اوقات پندهای سعدی در قالب سرود به بچه ها تدریس می شد و بچه هایی که به صورت طبیعی، کمتر با این متن ها ارتباط برقرار می کردند با سرود با این متون پیوند می خوردند. برخی از سرودها نصیحت آموز بود و بعضی میهن پرستانه. من این سرودها را می توانم از مجلات موسیقی که در اختیار دارم استخراج کنم. اگر سرود کشور به جایگاهی برسد که بتواند با کتاب پیوند سخن و موسیقی آقای دهلوی تطبیق پیدا کند، بسیار عالی است.
وی علت کم‌رنگ شدن سرود در کشور را حذف درس سرود در مدارس عنوان کرد و گفت : تلاش های خانه سرود انقلاب اسلامی در جهت احیای سرود بسیار مفید و ارزشمند است و می تواند جلوی بسیاری از کمبودها را بگیرد. این در حالی است که موسیقی پاک و واقعی انسان را به خدا می رساند و روح را تزکیه می کند.
کمال پورتراب افزود: ما باید با هنرجویان خود صادقانه برخورد کنیم. دانشجو باید در چشم استاد شفافیت را ببیند. باید محیط علم‌آموزی کاملا پاک باشد و توجه کرد کسانی که می خواهند سرود بخوانند، صدای خوبی داشته باشند. مدارس آواز اول افراد را انتخاب می کنند. در حالیکه صدا باید موسیقایی و طبیعی باشد. باید آناتومی حنجره و گوش را شناخت. مربیان باید فن بیان را بیاموزند و بدانند که چگونه یک متن را دکلمه کنند. چرا بعضی افراد وقتی صحبت می کنند به دل می چسبد چون می دانند حروف و کلمات چگونه باید تلفظ شود.
در ادامه این دیدار، هادی آرزم مسئول شورای راهبری و هدایت آموزش های تخصصی موسیقی خانه سرود انقلاب اسلامی به ارائه گزارشی مختصر از اقدامات انجام شده در خانه سرود پرداخت.
همچنین حسین دلاوری، مدیر خانه سرود انقلاب اسلامی، رشد، تعالی و توانمندسازی مربیان گروه های سرود سراسر کشور را از اهداف خانه سرود اعلام کرد و به ضرورت ارتقای سطح آگاهی، بینش و اندیشه اهالی سرود در سراسر کشور اشاره کرد.
وی استفاده از دانش و تخصص اساتید را در راستای نیل به اهداف خانه سرود ضروری دانست و وجود آنها را هویت موسیقی کشور معرفی کرد.
دلاوری ضمن توجه جدی و ریشه ای به موضوع سرود، آموزش را یک اصل اجتناب‌ناپذیر خواند و گفت: ما نباید به سرود کشور نگاه موقت و گذرا داشته باشیم. این حرکت در عین حال که باید ریشه ای باشد باید متعهدانه و دلسوزانه باشد. ما در رابطه با موسیقی و سرود باید به یک تعریف جامع برسیم. این مقوله محتاج یک بازنگری جدی است.